De wekker loopt 3 uur later af en ik stap links mijn bed uit. We zijn tenslotte in Engeland. Het is zwaar bewolkt en dat is jammer. Inmiddels is veel water verdwenen, over 1,5 uur is het laag water en begint de cyclus van vloed weer. De crux is dan dat door het opkomend water en dus inwaartse stroom wij eigenlijk landinwaarts worden geduwd. Je moet voor effectief zeilen ook verstand hebben van natuurkunde en dat hebben wij.

We vertrekken tegen 8 uur richting de monding van de Theems. Onderweg passeren we een wrak. De drie masten staan nog voor een kwart boven water. Het is een wrak van onze hoeder Horatio Nelson, tenminste dat zegt men. Hij kon dus ook wel eens een foutje maken. Het wrak is een monument en misschien ook wel een waarschuwing. Of het nu Nelson is of iemand anders, we zijn gewaarschuwd.

De inwaartse stroom begint op te lopen en daar gaan wij de komende 40 mijl van profiteren. We bereiken snelheden van ruim 9 knopen en dat is voor ons bijzonder snel.

De Theems zelf vind ik niet bijzonder. Veel (oude) industrie en woningbouw. We komen wel steeds dichterbij bij Londen. Na een uur of 5 merk je verschil. Er komen steeds meer flatgebouwen en moderne wolkenkrabbers in beeld. Je verwacht achter iedere bocht dat daar de Tower Bridge tevoorschijn komt maar vooralsnog helaas.

Ik denk terug aan de plattegrond die ik heb bekeken. Ik moet eerst de evenementen tempel O2 passeren voordat we echt Londen ingaan. De ene bocht na de andere verschijnt en plots is daar de O2. Het bijzondere van die plek is dat we nu van Oosterlengte naar Westerlengte gaan. We passeren namelijk de nul-meridiaan. Ik let op mijn horloge en telefoon wat er gebeurt maar er gebeurt helemaal niets. Wat had ik eigenlijk verwacht. We zijn al een uur terug in de tijd. Maar bijzonder is het wel.

De Engelse rain valt inmiddels weer met bakken uit de lucht. Jan is op tijd binnen gaan zitten zodat ik het karweitje ga afmaken. We hebben nog een laatste controle en dan is het zover. Ik geef het roer over aan Jan en maak een paar foto’s. De bridge is vastgelegd en inderdaad wat een beauty. Zo vaak gezien op foto’s en nog nooit in het echt.

Jan heeft een echte prachtige stadshaven (St. Katherine’s Dock) uitgezocht en die ligt net voor de Tower Bridge, aan de noordkant van de Theems. Het bijzondere daarvan is dat je alleen met hoog water naar binnen (of buiten) kan. Bij laag water ligt er geen water voor de deur en is en blijft het deurtje van de haven dicht.

We hebben wel een pint verdiend en nadat we vastliggen doen we dat ook. Na het eten van een ovenschotel zonder ovenschotel maken we nog een klein rondje om de haven. We blijven hier twee dagen en gaan morgen lekker genieten van de voetbalwedstrijd hoewel ik niets om voetbal geef. Ik zag dat die wedstrijd hier al om 8 uur begint dus zijn wij eerder op de hoogte van de uitslag. Maar ik beloof dat ik niets verklap aan jullie.

Nu nog een veilige pub opzoeken want de overwinning moet veilig gevierd kunnen worden. Vanavond heten wij Jean et Didier en zijn we voor Frankrijk en zitten we bij de verkeerde wedstrijd. Hoe dan ook, het wordt hopelijk weer genieten. En als we scoren dan hoesten we gewoon uitbundig.

Didier a la Victoire (wel toepasselijk)


Een vrouw in “St. Katherine’s Haven”
Zag een zeiler met een grote steven
Die is voor mij dacht de vrouw
Maar dat was niet wat de zeiler wou
En zei: Kijk uit, ik ga reven

Geschreven door Dicks.zeilverslag