Na aankomst in Dover heb ik even wat gegeten en een tukje gedaan. We wachten hier tot het moment dat de stroom gunstig staat om te kunnen vertrekken. Jan rekent uit dat vertrek om 16:00 uur het meest gunstig is. Goodbye Dover en weg zijn we. Het zonnetje schijnt maar er staat weinig wind. Dat wordt het eerste stuk op de motor.

Onderweg passeren we de oude kerncentrale van Dungeness. Schone ernergie misschien maar wat een lelijk gebouw. Het is een prachtige route met langs de kust prachtige cliffen. Deze kust is daar kennelijk beroemd om. Na het plaatsje Hastings nemen we de wachtprocedure door. Jan start om 23:00 uur tot 01:00. Ik neem het dan voor twee uur over enz. en dus stap ik om 23:00 in mijn bed.

Om 1:00 uur is het mijn beurt. Weer een uitdaging. De eerste keer dat ik 's-nachts en alleen de honneurs waarneem. Jan geeft aan graag wakker gemaakt te worden in de buurt van Eastbourne. Daar zullen we onze route gaan verleggen.

Ik geniet van de stilte en de lichtjes op het water. Het is nagenoeg onbewolkt en volle maan. Prachtig uitzicht over het water. Ik zoek de boot van Piet op ons navigatiesysteem. Hij zit een kleine 4 mijl links van me. Ik tuur over het water tot ik meen zijn toplichtje gevonden te hebben. In de verte zie ik een groot vrachtschip. "Daar blijven" denk ik stiekum.

En dan verandert er het een en ander. De maan verdwijnt in rap tempo en voor me zie ik een witte muur opdoemen. Krijtrots???? Ik check de koers en die klopt. Het blijkt een enorm mistgebied te zijn. Ik check op de navigatie opnieuw de positie van ons en die van Piet. Ogenschijnlijk liggen we op ramkoers. Ik reken er op dat Piet ook op zijn navigatie kijkt en hij dit ook ziet. Ik probeer zijn toplichtje te vinden maar ik zie alleen maar mist. Ik kijk op de kaart voor onze positie en besluit Jan wakker te maken. Dan maar 20 minuten eerder.

Via de marifoon leggen we contact met Piet en laten we hem voor ons door gaan. Op de navigatie gebeurt dat ook dus daar vertrouw ik dan maar op. We zetten de zeilen voor onze nieuwe koers en gaan richting Brigthon. Ik besluit niet meer te gaan slapen. Wel zo fideel naar Jan die een uur van zijn slaap heeft moeten inleveren. Het wordt licht...

De wind begint lekker aan te trekken en we plannen onze route. De stroom gaat ook nu weer parten spelen. Ruim 2 uur later zijn we door de stroom maar 400 meter verder richting Portsmouth. Dat moeten we dus anders gaan aanpakken. We overleggen via de marifoon met Piet dat de eindbestemming Gosport wordt aan het begin van de Solent.

Inmiddels is een serieuze wind opgestoken. Het waait rond de 27 knopen en dat is begin windkracht 7. De boot danst op en neer, bakken water komen over ons heen en ik weet dat binnen niets meer op zijn plaats ligt dat niet achter een deurtje zit. Gelukkig heb ik mijn hoorapparaten niet in. Dat scheelt windkracht 7 in je oren.

We bereiken om 16:00 uur Gosport. Wat een tocht maar tevens wat heb ik genoten. De zee heeft echt zijn eigen charme. Het zonnetje schijnt volop. Wat smaakt dat pilsje dadelijk lekker. Ik verlang naar een douche en uiteindelijk ook naar slaap. Ik lig er vroeg in vanavond. Morgen een rustdag.

Tot later

Dick

Geschreven door Dicks.zeilverslag