Zeilen!!!

We zeilen! We verlaten de sluis bij de Roompot om 23:30 uur en draaien de Noordzee op. Altijd handig als je dit soort dingen doet met iemand die dit eerder heeft gedaan. De boeien van de vaargeul zijn hier nog niet verlicht en we doen ons best om die dingen te vinden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is zwaar bewolkt en daarmee ontbreekt de hulp van de maan. We hebben besloten om over te steken naar Ramsgate en daar verder te beslissen. In het donker passeren we diverse boeien en geulen met rare namen. Gelukkig is het niet druk en is de route goed bezeild. Voor de niet-zeilers onder ons, we moeten in de oversteek een soort snelweg oversteken van de grote zeevaart en dat graag zo snel en recht mogelijk en indien mogelijk bij licht. We zoeken daarom een locatie waar we die oversteek haaks kunnen doen en waar we een voor ons gunstige wind hebben.

Slapen is voor mij nu geen optie. We moeten alle zeilen bijzetten om in het donker de niet-verlichte boeien te vinden (die er volgens de navigatie toch echt zijn) en de boot is te onrustig om slapen tot een succes te maken. Ik sla dit maar een keer over.

We passeren de kust van Walcheren en ik zie in het donker mijn strand van Oostkapelle. Voor de kust van Blankenberge ligt de Thorntonbank waar een immens windmolenpark is gebouwd. In het donker is dat indrukwekkend. Alles rood verlicht en de omvang is enorm. We passeren het park aan de zuidkant (ruim 10 km lang). En dan klinkt de marifoon en wordt Piet opgeroepen. De oproeper vraagt aan Piet of hij bekend is in de omgeving. Nou, het is wel duidelijk dat die man Piet niet kent. Piet blijft evenwel bescheiden. "Wat zijn de plannen?" vraagt de oproeper. “Ik ga naar Engeland” zegt Piet “en op mijn route ligt dit windmolenpark". Dat kan gebeuren. De oproeper heeft duidelijk geen humor en we worden gesommeerd om ten minste 5 kabels (halve zeemijl of wel bijna 1000 meter) afstand te nemen op straffe van het inroepen van de kustwacht. We overwegen in onze reactie nog het slimste zeilertje van de klas te spelen maar we besluiten om de oproeper toch maar serieus te nemen.

Bij de aankomst van de “shipping lane” varen we langs de lijn omhoog om vervolgens in haakse hoek de snelweg over te steken richting Ramsgate. Het gaat voorspoedig en onderweg gaan we door de geluidsbarrière en wordt er nog een uurtje gewonnen. De snelheid zit er lekker in.

We besluiten om Ramsgate over te slaan en door te varen naar Dover of als alternatief nog een nachtje door te halen. We profiteren op die manier van de stroom maar het is ook duidelijk dat een tweede nachtje overslaan ook zijn tol eist. Zeker als dan het zonnetje doorkomt. Wat eerst nog een nachtje doorhalen was, wordt toch maar een overnachting in Eastbourne. Ik leg de link met de bedmatrassen en dan helpt een dergelijke beslissing wel. We maken nog een paar foto’s waaruit het zoekplaatje wel blijkt als je ‘s avonds vaart. Om 1 uur 's nachts lopen we de Victoriaanse badplaats binnen en strijken we de zeilen en zoeken we een plaatsje bij de steiger op. We zijn toe aan een pilsje. Jan wil nog een rondje op het accordeon maar hij moet bakzeil halen. Hij krijgt nog genoeg kansen.

Voordeel van de tussenstop is dat ik morgen de beruchte kaap Beachy Head eens goed kan bewonderen. Dat heb ik twee jaar geleden gemist door de mist. Dat gaat nu niet gebeuren. Een mooie ervaring rijker en een goede 170 mijl verder ga ik onder zeil en doe ik mijn ogen dicht. Morgen weer een dag.

Zeilgroet

Dick

Geschreven door Dicks.zeilverslag