Donderdag , 10 juli, vijf uur. De wekker loopt af en ik moet even nadenken waar ik ben. Het begint te dagen. In de voorhut van de Vic’s Blue. Over een uur gaan we uitvaren. Het weer is rustig, iets te rustig als je het mij vraagt. Geen goed teken en dan gaat het mis. Een herhaling van twee jaar geleden?

Bij het uitvaren zit er een stevige onbalans in de boot. Even denk ik terug aan de La Trappe Triple maar de onbalans komt toch door iets anders. Geen vermogen en alles trilt aan boord. Terwijl ik de boot afhoud gaat Jan zijn haren wassen en duikt hij onder de boot. Na enkele seconden komt het orakel boven met de mededeling dat de schroef is gebroken. Dat wordt dus niet varen maar als de wiedeweerga een nieuwe schroef zien te bemachtigen. Altijd overal op voorraad behalve nu. En dan moet de boot nog uit het water...... Het is inmiddels kwart over 6 en een groot deel van Nederland slaapt nog. We wachten tot de dealers hun winkels openen en rijden daarna af naar Ridderkerk. Het jaar 2017 herhaalt zich en drie keer is waarschijnlijk inderdaad scheepsrecht.

Dat wordt dus een dagje overblijven op De Dintel. Gelukkig schijnt de zon. Tot overmaat van ramp is mijn Ipad haar GPS functie kwijt geraakt. Dat betekent geen navigatie. Via een rechtstreekse verbinding met Apple in Cork wordt dit na een uur telefonische bijstand ook weer hersteld. Kortom, deze dag vergeten we snel. Een laatste pint, een paar nummers op het accordeon en dan op twee oren. Jan heeft zijn repertoire inmiddels uitgebreid met Sweet Caroline en we zingen uiteindelijk weer met volle borst mee. De Dintel zal blij met ons zijn.

Planning is nu om vrijdag na de schroefreparatie te vertrekken en dan maar een nachtje door te halen. Maar niets is zeker... maar drie keer is wel scheepsrecht.

Groet

Dick

Geschreven door Dicks.zeilverslag