En vandaag trekken we de natte schoenen aan. Om 6:30 loopt mijn wekker af en snel ga ik in de zeebenen. Het is zaak op tijd te vertrekken zodat we zoveel mogelijk stroom mee hebben. De zon schijnt en hier en daar is een wolkje. Rustige wind, dat is wel iets anders dan de laatste dagen. We vertrekken op tijd en via de vaargeul van Vlissingen gaan we richting Engeland.

In Engeland zijn ze sinds de Brexit steeds meer de weg aan het kwijt raken. Je moet nu via internet 24 uur van te voren melden dat je naar Engeland komt. Tijdstip en plaats van aankomst moet gemeld worden en er mag niet meer vertraging in de planning zitten dan 2 uur. En je moet een geel vlaggetje hijsen. Dan weet men dat je nog niet gecontroleerd bent. Het wordt steeds gekker. Omdat we in het formulier de volledige voornamen niet hebben vermeld (vroegen ze ook niet) stuurt een aardige mevrouw van Bordercontrol een e-mail. Via de mail beantwoorden we het en zie, we krijgen meteen toestemming om te komen. Weg gele vlag, weg inspectie en weg controle. We zijn toegestaan om Engeland binnen te komen, we mogen alleen niet werken. De aardige mevrouw van Bordercontrol is echt aardig maar snappen doet ze het nog niet helemaal.

We hebben berekend dat we morgen vroeg om 4:30 in Queenborough kunnen zijn. Strak plan en we bijten maar even door. Eind van de middag komt de regen weer opzetten en neemt de wind toe. Met die regen ben ik inmiddels wel een beetje klaar maar wie niet. En de regen tikt inmiddels niet meer zachtjes op onze boot.

Na wat hachelijke ontmoetingen met de beroepsvaart en 115 mijl verder arriveren we om 4 uur in Queenborough. Ik ben 200% doorweekt. Ik weet nu dat mijn zeilbroek nodig vervangen moet worden. Queenborough, daar wil ik wat mij betreft nog niet dood gevonden worden. Ik wil overigens helemaal niet dood gevonden worden maar dat terzijde. Bij aankomst leggen we de boot snel aan de mooring. We hebben trek in een biertje en dan lekker slapen. Over 3 uur loopt de wekker weer af. We gaan dan met de stroom mee naar Londen. Another 45 Miles to go.

Spannend, ik ben nog nooit in Londen geweest. Om 5 uur doen we licht uit en gaan weer kort op twee oren. Buiten wordt het inmiddels licht en al wat drukker. Straks varen we over de Theems. Ik merk bij mij enige opwinding. Queenborough, klinkt toch wel goed en is misschien toch wel spannend.

Tot straks

Dick

Een dame in Queenborough
Zag haarzelf als Zorra en ons als Zorro
De Vic’s Blue bemanning vond het maar vreemd
En zei welgemeend
Je krijgt onze liefdeskus pas tomorrow

Geschreven door Dicks.zeilverslag