We staan bijtijds op want we willen uiterlijk half 9 bij een bepaald punt zijn. We hebben dan hoog water en kunnen dan doorsteken naar de andere kant. Er staat een lekker windje en het ziet ernaar uit dat de zon spoedig gaat doorbreken. Wanneer dat gebeurt, houdt de wind ermee op. De wind valt volledig terug naar nul en we zijn genoodzaakt om de motor aan te zetten. We willen morgenmiddag met stroom mee bij het Bristol Channel zijn om te voorkomen dat we met stroom tegen de trechter moeten invaren. 6 knopen vooruit en 4 knopen stroom tegen schiet niet echt op. We zetten de motor aan en dat blijft de komende 27 uur zo. Jammer maar helaas. De zon schijnt inmiddels volop en dat maakt veel goed.

Aan het eind van de dag krijgen we nog gezelschap van een flinke school dolfijnen. Het blijft een imposant gezicht om die beesten zo langs je boot uit het water te zien komen. Dat schouwspel duurt 5 minuten en dan zijn ze allemaal weg. Alsof er een wekkertje in zit. Er zitten deze keer een paar flinke exemplaren tussen. Moeder met kind lijkt wel. Het kost me moeite om ze te fotograferen.

Het valt me op dat er in het geheel geen andere boot te zien is. Een enkele keer een vrachtboot of tanker maar dat is het wel. Langzaam valt de nacht in en we beginnen aan onze wachtwisseling. Tijdens mijn slaap heeft Jan een prachtig schouwspel van onweer op afstand. Kennelijk is de hele lucht verlicht door de flitsen. Later zal blijken dat onder meer Cardiff zwaar onder “vuur” lag en dat het waterpeil daar extra is gestegen.

Ik krijg ‘s avonds weer gezelschap van de dolfijnen. Door de inmiddels verschenen maan kan ik ze goed zien.

De ochtend begint weer met zon en we draaien de Channel ofwel Môr Hafren in. Channel vertaalt zich als kanaal maar dat is te kort door de bocht. Het breedste stuk is nog altijd 50 km. Daar kan ons Volkerak nog niet eens bij in de buurt komen. Môr Hafren vertaalt zich ook als kanaal maar dan in het Welsh. Wales heeft een eigen taaltje, zoals Friesland dat heeft in Nederland en Catalonië dat heeft in Spanje. Uiteindelijk lijken we allemaal op elkaar, behalve dat zij in de Brexit zitten en wij niet.

Rond 12:00 uur draaien we de haven van Cardiff in en zoeken we een plaatsje. Onze trip van 160 mijl zit erop. Om 12:30 uur zitten we in de bar achter een lekkere pint die vervolgens uitnodigt tot het doen van een dutje in de middag. We lijken wel oude lullen. Morgen weer een dag. Boot kuisen en afmonsteren (als dat woord bestaat). Voor mij zit de trip erop.

Dick

Geschreven door Dicks.zeilverslag