Nadat we afscheid hebben genomes van Salcombe varen we om 14:30 weg uit de haven. Er staat een windkracht 4 wind. De wind komt uit het westen en dat betekent dat we met een ruime koers op de overkant aan sturen. Er zit meteen een lekker tempo in. De eerste 20 mijl stuur ik waarna ik het stuur aan Jan overgeef. Ik ga koken.

Dat wordt een belevenis. Terwijl de boot met zeven knopen over het water schuift zet ik beneden een pan met water op. Het wordt spaghetti Carbonara, maar dan wel de echte! Eten koken op een schuine kookplaat is een bijzondere ervaring.

Zonder ook maar enig last te hebben van het geschommel maak ik het eten klaar. Bijzonder. Als we gaan eten zet Jan de stuurautomaat aan en schuiven we binnen aan tafel. Een gekke gewaarwording. De boot zeilt door op de ingestelde koers en wij zitten binnen zonder iets te zien. Om het kwartier kijken we even buiten hoe de omgeving er uit ziet. Water water en nog eens water. Zo zal het vannacht ook weer gaan tijdens de wacht maar dan zitten we om beurt buiten.

Nadat de afwas is gedaan maken we de eerste afspraken. We zijn intern inmiddels overgegaan op de Franse tijd. Liever nu dan vannacht. We hebben er 40 mijl van de 160 opzitten.

Tegen elf ga ik plat. De boot schommelt met windkracht 4 in de rug van links naar rechts. Toch pak ik de slaap tot 1 uur. Ik wissel de wacht met Jan. Weinig bijzonderheden, een paar grote schepen die ik in in de gaten moet houden. En vissersbootjes. Het krioelt ervan en natuurlijk precies op onze lijn.

Ik wen aan de duisternis en probeer een beeld te krijgen van wat er allemaal vaart. Het is nagenoeg onbewolkt en het zicht is goed. Na enige tijd kijk ik naar links en zie daar in de verte een felle verlichting. Vrachtschip denk ik. Maar waarom heb ik die niet eerder gezien. Ik check de AIS en die geeft geen signaal. Vreemd. Terug naar de kuip en weer kijken. Ik kan het niet thuisbrengen. En dan verschuif een wolk en verandert het rode licht in de maan en dus geen schip. Het is halve maan en als een rode (halve)bal verschijnt zij aan de hemel (als die daar zit tenminste).

Ik maak mijn twee uur vol en om 3:00 uur wisselt Jan mij af. Ik ga weer slapen. Het waait nu minder en ik kan nu in mijn eigen bed gaan liggen. Om 5:00 uur los ik Jan weer af. Het is eenzaam geworden op zee. Geen boten meer. Ik maak wel de zonsopkomst mee. Minder spectaculair dan in Duinkerken maar het blijft mooi.

Om 7:30 komt Jan weer en ik besluit nog een slaapje te doen van een uur.

We naderen Frankrijk en we checken of het internet al werkt. Dat blijkt dus nog steeds een crime. Berichten komen binnen maar gaan niet weg. Ik besluit er mee te stoppen. De app komt later wel. We varen Brest voorbij en gaan op weg naar Camaret. We passeren een prachtig schip met dwarstuig. Bijna aan het eind komen we een 42 voet zeilschip tegen. De zeilen staan belabberd op het dek. We besluiten tot een wedstrijdje. Zij moeten gezien hun l engte echt sneller zijn maar helaas.....

Ik stuur de boot met ruim 7 knopen de baai in en we tuigen alles af. We zijn 26 uur in touw geweest en dat merk je aan je lichaam. Alles begint een beetje zeer te doen Op tijd naar bed vanavond maar eerst een pilsje. Ben benieuwd wat de morgen ons brengt.

Saluut

Dick

Geschreven door Dicks.zeilverslag