Terwijl ik dit eerste gedeelte van het verslag schrijf is het 28 juni en zijn we in Versailles, vlakbij Parijs, en iets meer dan een week verwijderd van onze geplande retourdatum (zondag 7 juli).

Het is op het moment 20:30 en ik zit hier heerlijk in het zonnetje op een bankje bij de entree van de camping. Ik heb net even een stukje met Sen gewandeld. De camper staat al in de schaduw dus toen ik dit bankje in de zon zag staan kon ik er niet voorbij lopen.

Eerder vanavond ben ik op m'n stepje nog even Versailles in geweest, naar het beroemde paleis aldaar enkel een kilometer of 4 bij de camping vandaan. Daar hadden ze ook een evenement van de luchtmacht, waarschijnlijk gelinkt aan de viering van het (definitieve) einde van de Eerste Wereldoorlog waarvoor op deze dag 28 juni in 1919 in Versailles het verdrag werd ondertekend.

Terwijl ik hier zit, razen de straaljagers over van verschillende types in een soort van vliegshow en steeds meer mensen komen even kijken. Sommigen vragen of ze Senna mogen aaien, hetgeen ze zich graag laat welgevallen.

Gisteravond zaten we nog in Chateauroux, zo'n 250 km hiervandaan. We hadden een flinke reisdag verwacht want eigenlijk hadden we nog boodschappen moeten doen en zo dichtbij Parijs hadden we het ook wel druk op de weg verwacht. Maar een grote supermarkt kwamen we niet tegen en het verkeer was rustig, voor we het wisten stonden we voor de camping... om half twee al! Weer een fantastische camping trouwens, misschien wel de mooiste tot nu toe.

Gisteravond keken we even terug op de reis tot dusver. Waar waren we ook alweer geweest allemaal? Welke camping vonden we het leukst? Welke wat minder...? Het is dat we een geheugensteuntje met deze app (pindat) bij de hand hadden, anders is het haast niet meer terug te halen.

Hoewel we het nog steeds geweldig naar onze zin hebben, zijn we er ook wel weer aan toe weer terug te gaan. Reizen zoals wij dat doen is best intensief - niet alleen fysiek, maar ook alle indrukken die je opdoet is best overweldigend. Pap was de eerste die zei er wel aan toe te zijn, en eigenlijk mam en ik ook wel. En eigenlijk toch ook weer niet, want wat hebben we het nog steeds geweldig en wat is het fantastisch geweest...

Ik vervolg het schrijven van dit verslag in tegenwoordige tijd, 5 juli, en we zitten nu in Terneuzen. Het is de avond voor onze laatste reisdag van deze 2024 voorjaarsvakantie - terug naar huis.

Maar ik heb nog een paar etappes te gaan voor wat betreft de verslaglegging, startende met het vervolg van deze... Versailles/ Parijs.

De reis verliep dus heel voorspoedig en de camping hier is fantastisch. Het mag wat kosten, maar dan heb je ook wat!

Die middag na ons te hebben gesettled gingen we even op verkenning uit. De camping ligt tegen een heuvel aan in het bos... heel bijzonder zo dichtbij het centrum van zo'n grote stad. Tijdens de wandeling over de camping hoorden we ineens een luid gemiauw, en daar kwam Puck aanzetten! Ze liep gezellig mee weer terug naar onze plek die vrij hoog lag en die wij bestempelden, helemaal na het zien van sommige andere plekken, als één van de mooiste van de camping.

Naast de camping ligt een sportterrein waar een evenement gaande is, iets met rugby denken we. Toen we in de middag besloten even naar het zwembad te gaan bleken we deze te delen met een groepje sportieve knapen in kleurrijke speedo's, allemaal verdiept in hun mobiele telefoon. Heel apart.

Het zwembad was overdekt en in de hitte van de dag eigenlijk veel te benauwd en weinig verfrissend, maar toch vonden we het een geslaagde activiteit.

Die avond ging ik zoals eerder gezegd op m'n stepje nog even Versailles in. Binnen tien minuten stond ik bij het paleis dat net ging sluiten, waardoor ik bij een achter ingang nog even een paar stappen de binnenplaats op kon. Hier moet je normaal gesproken een kaartje voor kopen, waarmee je dan ook direct het paleis in kunt. Ik denk wel de moeite en investering waard, het is een indrukwekkend complex, maar ik het leek me nog leuker om met mijn stepje Parijs in te gaan.

Pap en mam waren al eens eerder in Versailles en het paleis geweest, dus ik wist dat zij er niet veel belang bij hadden het nog eens te gaan bezoeken. Ook liepen ze er niet erg warm voor om weer naar Parijs te gaan, hetgeen ook best vermoeiend is natuurlijk. Ideaal met zo'n elektrische step, maar daar hebben we er maar één van!

Na even gecheckt te hebben of ik inderdaad mijn stepje mee in de trein mocht nemen, wat het geval was, plande ik de volgende dag (zaterdag) op tijd op pad te gaan. Dat lukte goed, om half negen was ik weg - vijf minuten later bij het station, nog eens vijf minuten later in de trein, en zo'n twintig minuten later in Parijs bij de Notre Dame.

Van hieruit reed ik op mijn stepje richting de Eiffeltoren met vele detours om de verscheidene bezienswaardigheden op de route aan te doen. Ik laat hier verder de enorme hoeveelheid aan foto's het verhaal doen...

Het weer was goed, het zou in de middag misschien gaan regenen maar nu was het droog, half bewolkt, en aangenaam. Echt een traktatie. En zo'n elektrische step is echt ideaal! Sowieso een hartstikke leuke activiteit, maar vooral ook heel handig - veel handiger dan een fiets want het is veel lichter en compacter dus je kunt het zo even een trapje mee opdragen bijvoorbeeld, en je kunt er eigenlijk overal mee rijden... weg, fietspad, en voetpad. Ik ben wel eens vaker in Parijs geweest, maar dit keer was verreweg het leukst, puur vanwege dit transportmiddel.

Van de Eiffeltoren ging ik richting Montmarte, het kunstenaarspleintje waar ik ook leuke herinneringen aan had, en van daar weer terug naar station Saint-Michel Notre-Dame waar ik ook was gearriveerd die ochtend. Ik wilde graag rond half drie weer terug zijn, hetgeen precies zo uitkwam, en de eerste druppels regen vielen toen ik de laatste meters aflegde naar de camper.

Hier waren we allen blij weer samen te zijn en vertelden ronduit over onze belevenissen. Pap en mam hadden het lekker rustig aangedaan die ochtend en waren toen naar een marktje gelopen niet ver van het station waar ik die ochtend de trein had genomen - ik had gezien dat ze het aan het opbouwen waren. Ze hadden lekkere olijven gekocht en een Chinese kool.

Later die middag wandelden we nog één keer fijn in het aangelegen bos, alvorens onze boel weer op de pakken en voorbereidingen te treffen voor onze reis de volgende dag, inclusief het bepalen van de bestemming en het uitzoeken van een camping. Langs Parijs is het plan richting het noordoosten... Nog even naar de kust willen we. Maar eerst nog een tussenstop, Amiens lijkt ons wel wat, we zullen zien!

Geschreven door Bulkjesoppad