We zijn weer op pad! Twee maandjes hebben we dit keer, bestemming Portugal, hoewel we vooral gaan doen waar we zin in hebben en maakt het uiteindelijk niet zoveel uit waar we terecht komen...

"We" zijn dit keer Lin (ik) als chauffeuze, pap en mam, Senna de hond, en Puck en Loesje de katjes.

Toen we vorig jaar juli de reis naar Polen aanvingen was Senna nog maar een paar weken bij ons en waren de katjes nog niet zo te spreken over haar aanwezigheid, en vooral haar aandringende (opdringerige) affectie, maar inmiddels zijn ze aan elkaar gewend. Meer dan dat zelfs, er wordt zelfs geknuffeld, vooral wanneer er op eten gewacht wordt en vooral met Loesje. Maar ook Puck laat zich inmiddels door haar besnuiven, inclusief haar achterzijde waar Senna graag even informeert of er binnenkort weer een versnapering te verwachten valt.

Dit jaar geen uitgebreide reisverslagen zoals twee jaar geleden, maar wel een beetje bijhouden waar we geweest zijn en op hoofdlijnen wat we ondernomen hebben... Per etappe is er een verslag(je) en een verzameling aan foto's.

Deze eerste etappe naar en in Jüllich stond vooral in het teken van het er weer een beetje inkomen. Zo hadden we wat issues met de stroomvoorziening die bleken te liggen aan eerst onderweg al een defecte zekering van de hoofdschakelaar (altijd goed als geheugensteuntje even vast te leggen), en vervolgens het op locatie hey stroomvoorzieningskastje aldaar niet te vullen met euromuntjes - hadden we even niet door! Maar gelukkig eenvoudig opgelost...

Ook regende het veel in de eerste dagen en was het nog fris, maar de kachel was gewillig en zo was de elektrische deken in mijn tentje.

De meisjes hadden lekker de ruimte om rond te struinen op bekend terrein, hier waren ze immers al eens eerder geweest, en voor Sen waren er konijnen en akkers met koolzaad en hoog gras. Als ook eerdere keren een fijne eerste stop. Puck en Loesje zijn voor deze reis beide uitgerust met een trackertje, en probeersel die vorig jaar tijdens de reis naar Polen goed was bevallen. Toen hadden we er nog maar één, vooral aan Puck bevestigd want die wilde nog wel eens niet opdagen, maar vooral voor onze eigen gemoedsrust. Leuk om te zien ook waar ze uithangen!

Verder was het veldje waar we op stonden eigenlijk afgezet voor een vereniging van Amerikaanse motorhome eigenaren, van die hele grote, die daar een aantal dagen tezamen zouden komen. Hadden we niet door en aangezien de meesten zouden aankomen na ons vertrek konden we blijven staan. Wat een giganten zaten erbij! Inclusief die van onze buurman, Karsten, die naast deze enorme camper (zie foto) ook nog een landgoed bezit niet ver hier vandaan.

De man bulkte van het geld, een 'self-made) millionaire, maar dat geld alleen niet gelukkig maakt was hij een goed voorbeeld van. Met z'n 62 jaar is hij ernstig ziek en heeft zoveel ellende meegemaakt in z'n leven... bizar! Aardige man verder en hij stond erop dat we een kijkje kwamen nemen in zijn onderkomen, wat we dus ook maar gedaan hebben. Wat een luxe...

Na twee nachten weer verder, op naar het zuiden en hopelijk de zon!

Geschreven door Bulkjesoppad