Vandaag staat La Rochelle op het programma... Pap besluit op de camping te blijven, hij ziet de bui al hangen met winkeltje in, winkeltje uit, en bovendien heeft hij de trap die duin op nog flink in de benen. Lekker een dagje rust lijkt hem een beter idee en hoewel we pap er natuurlijk altijd graag bijhebben, vonden wij dat prima.

Maar zover was het nog niet, eerst moest dat verrekte pilletje er weer in, en ja, we hebben het natuurlijk over Puck...

Dit keer lijnde ik haar direct aan en aangezien van goedgemutstheid geen sprake was gister ná de maaltijd, besloot ik direct maar aan de slag te gaan. Ik had wat YouTube videos bekeken over hoe 'moeilijke' katten een pilletje te geven en de meest aansprekende methode was de kat in een handdoek te rollen, als een soort van mummie. Immers, dan zijn in ieder geval de klauwen uit de weg.

De demonstratie was heel verhelderend. Je legt de handdoek op de vloer of een tafel, plaatst de kat in het midden, drapeert eerst de ene zijde van de handdoek over de kat, even goed stevig verzekeren, en dan de andere zijde. "Zo" zei hij vergenoegd, en nu kun je zo..." terwijl hij het koppie van het katje opliftte net toen het beestje gaapte, "er een pilletje in laten vallen...".

Uiteraard wist ik wel dat ik op dit soort medewerking van Puck niet kon rekenen, maar het idee van een handdoek tussen mij en haar nagels sprak me wel aan.

Ze zat bovenop de leuning van het bankje bij de keuken, aan het uiterste einde van haar lijntje. Ze zat te wachten op haar ontbijt, mam stond achter me met Puck's bakje en een blikje vlees in haar handen.

Ik stond bewapend met een grote rood/oranje handdoek voor haar, pilletje tussen m'n vingers. Een beetje als een torero, al was het hier de bedoeling de 'stier' daadwerkelijk te vangen.

Met grote ogen zat ze me aan te kijken terwijl ik naderde en probeerde, uiteraard, te vluchten,... maar dat lijntje werkte niet mee. In no-time maakte ze me de handdoek afhandig en kon ik niet anders dan terugtrekken. Mam probeerde nog de handdoek terug te veroveren maar het pleit was beslecht. Hier was geen beginnen aan... Puck kwam wederom als overwinnaar uit de bus, maar voor haar natuurlijk ook allerminst plezierig, het arme beestje.

We stonden allebei op de benen te trillen, mam en ik . Mam deed vlug wat vlees in Puck's bakje en ze viel erop aan alsof er niks aan de hand was. Gretig verorberde ze hap naar hap, en ineens zie ik een wit pilletje voorbij vliegen - en net precies daar vallen waar ze net een hap zou nemen - en het verdween zo in haar bekkie. Werkelijk! Mam had 'm op goed geluk in haar bakje geworpen en met succes... toch nog gelukt.

Tot zover de Puck-saga. Van hieraf hebben we de 'gooi pilletje op haar volgende hap' methode toegepast, maar nog niet weer succesvol. Maar we hebben haar ook nog niet weer zien zitten/proberen te plassen, dus dat is goed. Ze lijkt nergens last van te hebben en haar eetlust is als altijd - groot. We blijven het proberen zonder stress, maar ook zonder pilletjes heb ik er wel vertrouwen in.

Op naar La Rochelle!

Mam en ik waren de avond ervoor al even naar de supermarkt gelopen dat in een enorm winkelcentrum gevestigd is een paar minuutjes wandelen van de camping. De meeste winkels waren al dicht, maar we kregen een idee wat er allemaal was en wilden zeker de volgende dag, vandaag, terugkomen...

We hadden ook even gekeken waar de bus vandaan vertrok, dus we wisten precies waar we moesten zijn om naar La Rochelle te gaan.

Zo'n kwartier later werden we in het centrum van La Rochelle afgezet. Net zo mooi!

Het zag er allemaal prachtig uit! Er was een brede vaart met aan weerszijden prachtige gebouwen, en in de verte een grote kathedraal. We gingen eerst lekker even op een terrasje zitten en daarna het centrum in.

Aan het begin van de winkelstraten stond een kerk dat open was en we schoten even naar binnen. Het was er niet zo koel als we hadden gehoopt en we hadden wel eens mooier gezien, maar we waren in ieder geval even cultureel bezig geweest en konden ons nu richten op het shoppen.

Zoals pap had voorzien, winkeltje in, winkeltje uit... straatje in, straatje uit. We wandelden wat af! Het was hartstikke gezellig en we zagen de meest bijzondere zaakjes. Eén van de stand-outs voor mij waren winkeltjes met allemaal blikjes vis. Tonijn, sardines, zalm... Bizar. We waren al een tijdje op zoek naar ansjovis dus konden we dat in ieder geval hier even halen. Hadden ze ook hier niet!

Na een paar uurtjes hielden we het voor gezien en gingen terug richting de bus, en om een uur of twee waren we weer terug in ons winkelcentrum.

Hier lekker nog een uurtje of zo rondgekeken, nog een jurkje gekocht en nog wat boodschappen gedaan, en om een uur of half vier waren we weer terug.

Het was heerlijk zo samen de straten van het historische Franse stadje te verkennen, wat toch een cadeautje om dat te mogen beleven...

Pap had ook een fijne dag gehad. Een dagje wellness, waar het zwembad een grote bijdrage aan leverde - hoewel vandaag de massagestralen uit waren.

Mam overhandigde hem zijn cadeautje - een mooi horloge. Mam had er ook één gekocht, ik moet ook één maar kon het nog niet vinden.

Hij was er blij mee, het moet alleen even versteld worden dus dat doen we morgen - we blijven hier lekker nog een dagje.

Weer een heerlijke dag! 🙏❤️

Geschreven door Bulkjesoppad