Allereerst de complimenten aan onze Linda voor haar onvolprezen toewijding om dagelijks haar en ons reisverslag te actualiseren. En van hoge kwaliteit, met relativering en humor geschreven.

Als de afwisselingen te snel gaan mag pap nog wel eens een handje helpen bij dreigende achterstand, vandaar deze bijdrage.

We reisden vandaag van Arcachon naar La Rochelle, waar in de 2e WO de Duitsers de bunkers hadden aangelegd voor hun onderzeeboten. Denk aan de prachtige film Das Boot.

Het voornemen was om op tijd, ca. 9.00 uur, te vertrekken, maar we waren niet compleet op het appèl - Puck ontbrak!!

En juist Puck was wat ziekelijk, ze had vermoedelijk blaasontsteking.
We riepen en floten op alle hoeken van de camping maar al wat er kwam, geen Puck. Uiteindelijk, terwijl Lin op het aangesloten stukje zand/bos aan het roepen was, begon een voorbijgangster druk te gebaren en in Frans wat te roepen - dáár, wijzende in de richting waar Lin net vandaan was gekomen, "une chatte". En daar kwam de lummel aanrennen, als een gazelle, op hoge snelheid en de camper in. Zo konden we de reis aanvangen om een uur of elf.

We moesten door Bordeaux en dat werd natuurlijk meerdere keren file rijden, bepaald geen plezierritje. Maar goed, Lin is nog steeds een jonge meid en die rijdt uitstekend, dus als bijrijder heb je een makkie.

We reden net weer op de snelweg na een korte stop en versnapering en opeens een knal en rook/nevelvorming een paar honderd meter voor ons. Een vrachtauto had een klapband gekregen en zwenkte uit naar de rechterkant en andere auto's moesten volgen. Lin moest een groot stuk van de band ontwijken en dat lukte (net). Of er door dit voorval ongelukken zijn gebeurd weten we niet, maar wij kwamen er ternauwernood ongeschonden af. Achteraf realiseerden we ons dat we toch echt wel even mazzel gehad hebben hier, dat had wel heel anders af kunnen lopen.

We passeerden ook het schiereiland Il de Re, waar 1 februari 1953 de coaster met mijn oom Tinus Gerding naar de kelder ging en mijn oom tot de drenkelingen behoorde en pas 10 weken later aanspoelde.

We zijn dus aan de westkust van Frankrijk... Waar de volgende etappes naar toe gaan is nog niet besloten maar La Rochelle is een mooi historisch stadje en de moeite waard even aan te gaan.

Maar eerst maar naar het fraai aangelegde zwembad op deze camping, morgen op naar La Rochelle!

• -

Dank je pap! Dat schrijven heb ik niet van een vreemde... ook vroeger al hield pap uitgebreide reisverslagen bij van onze kampeervakanties. In een schriftje geschreven, even intikken op de mobiele telefoon was er toen niet bij.

Nog even een Puck-update. Zoals gister verslaggegeven liet ze haar diner met verpulverd pilletje links liggen. Mam had Puck toch maar een verse maaltijd voorgeschoteld, maar dan wel met het oude prakje van gisteravond erbovenop. Geen gekke gedachte maar Puck had het direct door en weigerde ook haar ontbijt.

Tijdens de eerste etappe peinsde ik er dan ook over hoe we dat pilletje er toch in zouden kunnen krijgen... Ze had het nodig. Toen we stopten voor koffie raapte ik al mijn moed bijeen en besloot er gewoon één in haar bekkie te douwen.

Ik verraste mezelf misschien nog wel meer dan haar toen ik haar behendig vastpakte, haar koppie achterover boog, en haar mond opende om een pilletje erin te mikken. Ze begon wat te worstelen toen ik haar bekje dichthield, maar tegen de tijd dat ik haar losliet had ze het pilletje al doorgeslikt. Een beetje verdwaasd stonden we allebei te kijken, mijn ogen zoekende naar het pilletje.

Het lag er niet! Het was gelukt!

Ik stond te trillen op m'n benen toen ik het goede nieuws met pap en mam deelde, onderwijl Puck's oude prak in het afvalzakje werpende. Opgetogen serveerde ik haar een vers hapje, nog steeds met bonkend hart, en prees haar uitvoerig over hoe een lief meisje ze wel was...

Puck wist nog niet zo goed wat ze ervan moest maken, maar ik geloof dat ze al wel had besloten dat het haar allerminst aanstond.


's Avonds ging ik vol vertrouwen weer aan de slag, deze pilletjes moeten twee keer per dag. Ik dacht ik geef haar eerst eten dan is ze goedgemutst, bovendien was Loesje ook al binnen en klaar voor de maaltijd.

Toen ze zo ongeveer klaar waren met eten stelde ik mij, bewapend met pilletje, strategisch naast haar op, en pakte haar stevig (maar niet tè stevig) vast.

Dit keer was ze beter voorbereid en begon de worsteling meteen. Wild schudde ze met haar hoofd, haar voorpoten om mijn pols geklemd, nagels uit. Ik mikte hoopvol maar het pilletje vloog langs haar heen, stuiterde op de tafel, en belandde op de vloer.

Zwetend raap ik het pilletje op. In mijn poging zojuist had ik haar niet aangelijnd... dat was niet handig gebleken. Ook was Loesje erbij die het hele gebeuren geïnteresseerd aanschouwde, uiteraard van veel te dichtbij.

Eerst Loesje eruit dus, en ik sloot de deur achter haar zodat ze er niet weer in kon komen. Pap en mam sloegen mij van buiten gade en zaten op het puntje van hun stoelen...

Ik lijnde Puck aan en benaderde haar voor een tweede keer.

Dit keer wachtte ze niet en zette ze de afval in! Ze klauwde haar nagels in mijn hand en begon hard in m'n vingers te bijten, een totale verrassing. Verschrikt trek ik m'n hand terug, die ze na een paar laatste goede halen losliet. Mam's verbeelding van haar bij de dierenarts was er niets bij!

Ik kijk rond, op zoek naar het pilletje... Op een gegeven moment was ze letterlijk op m'n vingers aan het kauwen, maar daar had ik ook het pilletje in - het zou kunnen zijn dat er op dat moment een transactie had plaatsgevonden en de missie alsnog geslaagd was.

Na een grondige inspectie concludeerde ik dat dit het geval moest zijn, het pilletje was nergens te vinden. Chapeau!

Pap en mam onthaalden me als een heldin en inspecteerden eerst mijn verwondingen. Ze hadden mijn pijnkreten wel gehoord en wisten niet wat ze aan zouden treffen.

Die vielen uiteindelijk wel mee, paar gaatjes in m'n linker middelvinger, mam dacht dat het veel erger zou zijn. En het pilletje zat er weer in!

Het was een bewogen dag vandaag en erg dankbaar dat we hier veilig en wel zijn aangekomen. We hebben een mooie en hele ruime plek, en het zwembad is geweldig. We kijken weer uit naar wat morgen ons brengt! 🙏❤️

Geschreven door Bulkjesoppad