De reis naar Condat-sur-Vérèze van Bergerac was maar zo'n anderhalf uur, maar we vertrokken vrij laat en moesten eerst nog weer boodschappen doen, en toen was het maar zo alweer een uur of twee voor we in de buurt kwamen.

Het landgoed, La Cour de la Fleunie, stond als een bestemming in Google Maps en was dus makkelijk te vinden. Het spannendse was nog het navigeren van de supernauwe straatjes in het middeleeuwse plaatsje er vlak voor, waarvan ik de naam vergeten ben en bovendien geen foto's heb gemaakt. Maar het was wel heel mooi dus ik noem het toch maar even...

Onze gastheer en gastvrouw Paul en Carole moesten elders zijn die middag, maar hun zoon Luc van 15 zou ons wel laten zien waar we konden parkeren. Naast Carole, Paul, en Luc waren er hun hond Faas (kruising tussen een Friese Stabij en een Robbedoes geloof ik), en een katje die zich voornamelijk binnenshuis ophield.

Er waren kippen in een kippenren waar wij naast mochten parkeren, in het veld links van de oprijlaan. Het was een vrij steile dip om er te komen maar dan was het mooi vlak dus we hadden er de bokjes niet bij nodig. Prachtig plekje! Luc hielp ons met een extra verlengsnoer aan stroom waarna we ons konden settelen.

Sen en Faas waren meteen dikke vrienden. Zozeer zelfs dat ze direct samenspanden en achter Puck en Loes aangingen, tot hun grote ontsteltenis - daarvoor hadden ze haar toch niet als grote zus geadopteerd!

Gelukkig was de lol er gauw af en hebben de hondjes hen verder met rust gelaten en hebben ook zij hier een fantastische tijd gehad. Als je hen zou vragen denk ik dat zij, inclusief en vooral ook Sen, deze 'camping' op nr. 1 zouden zetten... Bij ons staat 'ie ook in de top, niet alleen vanwege de prachtige setting maar ook, en misschien wel vooral, om de gastvrijheid en gezelligheid.

Na gesettled te zijn kwam één van de work-aways (mijn vriend Jack's collega zeg maar) Thomas uit België even kennismaken, die ik al eens gedag had gezegd toen ik een paar maanden ervoor een keer met Jack aan het videobellen was geweest.

Hij liet ons later in de middag de rest van het landgoed zien, dat uit meerdere gerenoveerde gebouwen bestaat die als gastenverblijven zowel als hun eigen woning in gebruik zijn, en twee ruimtes die ze gebruiken voor workshops en concerten, en binnenkort een kunstexpositie.

Het is een voormalige boerenhofstede uit 1867 bestaande uit zes gebouwen gesitueerd rond een binnenplaats (cour). Echt prachtig en fantastisch gelegen in de Dordogne streek - meer info hier: https://www.la-cour-de-la-fleunie-nl.com/

Behalve een ritje de volgende ochtend op de scooter naar de bakker een tien minuutjes verderop en een paar wandelingen met Sen (en Faas) zijn we er verder niet op uitgetrokken. Later op deze dinsdagochtend dronken we gezellig koffie met Paul en Carole, Thomas, en zelfs Luc kwam er even bij, waarbij we ook de gebakjes nuttigden die pap de dag ervoor in Bergerac bij de bakker had gehaald.

Het was flink warm dus we waren blij dat er ook een zwembad op het landgoed was waar we in de middag dankbaar verkoeling zochten.

Wandelen rond het landgoed was ontzettend leuk met aan de ene kant een verlaten kasteel dat tot voor kort in gebruik was als hotel/restaurant maar nu te koop staat voor zo'n €4M, en aan de andere kant een mooi bos dat omhoog liep de heuvel op en mooie vergezichten bood over de vallei.

Die (dinsdag)avond moest het Nederlands elftal hun laatste groepswedstrijd spelen tegen Oostenrijk en hiervoor had Luc één van de groepsruimtes omgebouwd tot cinema/kroeg, waar op groot 'scherm' (projector op de muur) gezamenlijk kon worden gekeken onder het genot van een drankje en een snack. Hartstikke leuk! En verder hebben we het daar maar niet over... Behalve misschien dan dat elk nadeel z'n voordeel 'heb' en we wellicht nu een iets gemakkelijker weg hebben richting de finale... we zullen zien! Het was in ieder geval supergezellig.

De volgende dag vertrokken we weer zoals gepland, na eerst nog een kop koffie met Paul en Carole gedronken te hebben. Bestemming Chateauroux. Even wat kilometers maken, we hebben nog aardig wat afstand te overbruggen en niet zo heel veel tijd meer.

We hebben het hier echt fantastisch gehad - Carole en Paul, bedankt!

Geschreven door Bulkjesoppad