We krijgen nieuwe nagels vandaag! Of mam althans, mijn nagels zijn al vrij lang dus ik neem zo'n gel-nagellakje. Nog nooit laten doen, wij allebei niet, dus we kijken ernaar uit!

Maar eerst nog naar de markt... We waren op tijd uit bed om vroeg (uur of half tien) te vertrekken - op de scooter! Mam had er geen nachtmerries over gehad zei ze, maar vond het toch wel erg eng, ondanks dat we gisteren geoefend hadden en dat toch prima ging.

Het plan was ergens bij de kerk te parkeren, waar je met de auto niet kon komen maar met de scooter dachten wij van wel. Moesten we wel even de navigatie omzetten van auto naar fiets (Google Maps kent scooters' niet als vervoersmiddel) toen we de parkeerplaats bereikten...

Toen ik even stopte om dit te doen kon mijn passagier niet wachten even met beide benen op de grond te staan. "Laat me er eerst maar even af..." zei mam, al aanstonds makend eraf te glijden en haar been achter mij langs te steken. Dat was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan!

Pap en mam hebben een feilloze techniek ontwikkeld voor het op- en afstappen, maar voor mij is dat nog even oefenen en hoewel ik zover mogelijk naar voren stond, ik ben iets rijkelijker bedeeld dan pap in de achterhoede zeg maar, en mam bleef steken met haar been! En ik lag slap van de lach, wat niet hielp natuurlijk... Mam duwde met verve tegen mijn billen aan, maar ja, die tapas hadden me heerlijk gesmaakt en ik kon er ook niet meer (minder) van maken - ik stond al zover mogelijk naar voren.

Uiteindelijk worstelde ze zich los en kon ik keren en met de juiste navigatie probeerden we wat dichter bij het centrum te komen - we parkeerden echter al snel en gingen te voet verder, wat prima was, we waren er al vlakbij.

Bijna alles was nog dicht en er waren weinig mensen op straat. Bij een drogist vroegen we om aanwijzingen richting 'de markt' die uiteindelijk dichterbij het strand bleek te zijn en we hadden geen zin om daar nog weer naartoe te rijden. Dus gewoon even lekker het stadje in en we belandden al snel op de 'Ramblas' (ze noemen Vilanova ook wel klein Barcelona). Eerst even een terrasje pakken, daar waren we wel aan toe.

Ik vroeg nog aan mam toen we het centrum in liepen - moeten we niet even een notitie maken van waar de scooter staat? Maar mam was vol vertrouwen dat ze 'm wel weer kon vinden. Prima, reken echter niet op mij, ik ken mijn beperkingen...

Het winkelen was heel gezellig en succesvol!! Mam vond een prachtige broek en ik twee jurken maar liefst - foto's houden jullie nog tegoed.

Tegen half twaalf/, kwart voor twaalf besloten we weer terug te gaan, konden we even wat lunchen met pap op de camping alvorens op de afspraak met de manicure te verschijnen.

Maar aj! Winkels waren nu geopend en de straten vol met mensen, zo zag zo'n stad er toch heel anders uit! En al die straatjes lijken toch wel veel op elkaar concludeerden wij, hoewel we sommigen begonnen te herkennen na er meermaals van verschillende kanten op uit te zijn gekomen op zoek naar onze scooter.

Het was heet en mam had last van een likdoorn onder de bal van haar voet dus de zoektocht was niet aangenaam. Tegen half één dacht ik we moeten Gea maar bellen om in ieder geval mam op te pikken en naar haar afspraak te brengen, maar dat idee lieten we maar weer gaan - dit is toch te gek voor woorden!!

Hij stond toch vlakbij het medisch centrum net na de parkeerplaats wisten we, en dus vroegen wij naar de richting van het medisch centrum. Er blijkt echter ook een ziekenhuis daar in de buurt te zijn dat we dan weer niet bedoelden, maar waar we wel steevast naartoe geleid werden.

Uiteindelijk troffen we twee jongens waarvan één uitstekend Engels sprak, volgens hem waren we vlakbij. Even rechts even links, stukje rechtdoor... en ja hoor, we herkenden de straat en ineens zien we onze scooter staan! We waren zo blij!!

Mam had het eigenlijk al opgegeven dat we nog op tijd terug zouden zijn voor haar nagels, maar we vonden de scooter precies op tijd. In allerlijl reden we terug naar de camping.

Net op tijd kwamen we de beautysalon binnen waar we nog even moesten wachten. Onderwijl werd ons twee staaltjes aangereikt met allerlei kleurtjes om uit te kiezen. Mam koos voor Ferrari-rood en ik voor een beetje perzikachtig, kleurtje 512 om precies te zijn.

Mam was eerst aan de beurt en behendig werden de kunstnagels erop geplakt en vervolgens mooi gelakt. Deze vrouw, Pia, wist wat ze deed! Het resultaat mocht er dan ook zijn, hoewel erg onwennig voor mam die lange nagels!

Ook mijn sessie verliep voorspoedig later in de middag, hoewel minder spectaculair, we waren beide zeer tevreden.

Nog even zwemmen, daarna aan de maaltijd, toen oppakken want morgen vertrekken we weer, en nog even bij Jan en Gea op de borrel als afsluiter van een heerlijke week.

Morgen rijden we een klein stukje verder, zo'n twee uur rijden richting Tortosa waar Tom Rottinghuis (mijn neef(je) met Tamsin en kids vandaag zijn gearriveerd. Zo leuk dat we ze gaan zien!! Ook daar kijken we enorm naar uit, wordt vervolgd... 🙏❤️

Geschreven door Bulkjesoppad