Een gezamenlijk verslag van pap en mij vandaag...

Zoals gezegd hadden we afgesproken de dag met Tom en Tamsin en kids door te brengen bij het huisje dat ze hadden gehuurd. Tom haalde ons op de afgesproken tijd (10 uur) en de eerste etappe ging naar… een kruidenier, een Spaanse. Het werd me al gauw te vermoeiend maar gelukkig scoorde ik een zitkrukje die ze in het pad hadden staan - heel attent, maar het geluk was van korte duur. Het krukje moest weer ingeleverd worden, maar de jongedame begeleidde me vriendelijk naar een speciale zitbank voor gehandicapten, een prima service.

De heenreis maar ook later de terugreis door de bergen zal me nog lang heugen. Tom scheurde met een 4x4 met een snelheid over de kronkelige bergweggetjes met gaten, scherpe bochten, etc. Ik kreeg het er benauwd van.

Maar verrassend genoeg kreeg hij geen vermaning van Marg, heel apart. Lin en ik durfden toen ook niets te zeggen over deze rijstijl.

Het huisje dat Tom en Tamsin hadden gehuurd lag in het midden van een olijfboomgaard - een prachtige locatie in the middle of nowhere in de bergen. Tom had nog gevraagd aan de eigenaren of we misschien daar de camper neer konden zetten voor een paar nachten maar daar was niet op gereageerd, maar achteraf gezien was de ruige toegangsweg ook totaal ongeschikt voor de camper geweest.

Het was een heel lieflijk traditioneel stenen huisje met een zwembad erbij dat fijn verkoeling gaf. Het was wederom een hete dag dus dat hadden we ook wel nodig! We vermaakten ons prima met zwemmen, babbelen, kopje en glaasje van het één en ander en werden vervolgens getrakteerd op een heerlijke lunch.

De kinders vermaakten zich ook prima wat altijd leuk is te aanschouwen - wat kunnen die twee goed met elkaar opschieten, zo leuk!! Sowieso hele leuke kinderen, daar hebben Tom en Tamsin natuurlijk een groot aandeel in...

Het was zo gezellig en zo fijn tijd samen door te brengen, en dat nog wel in Spanje!! Echt een cadeautje.

Ook Tom's safari tocht was een cadeautje. Zoals pap al zei had hij er flink de vaart in, maar achterin kon ons dat weinig deren. Ook mam straalde, wat inderdaad zoals pap vermelde verrassend was, die houdt normaal gesproken niet van dat snelle... De route was prachtig door het ruige binnenland, helemaal de terugweg met zicht op het dal.

Rond vieren waren we weer terug. De meisjes kwamen ons direct begroeten, die leken hun territorium weer (terug) veroverd te hebben. Mam stond vanochtend wel even raar te kijken toen ze de camperdeur opende om de katjes voor hun ontbijt uit te nodigen en er twee zwartjes op de stoelen zaten. Ze keken mam guitig aan alsof er niks aan de hand was, laat dat ontbijt maar komen! Onze meisjes verscholen zich onderwijl onder de camper... Vannacht werd ik ook weer meermalen te hulp geroepen, met name door Puck, wat kan die krijsen zeg.

Morgen weer een stukje verder dus alles weer ingepakt en zover klaargemaakt en toen nog even heel gezellig gebabbeld onder het genot van, eindelijk maar toch, de ICE rosé die Gea en Jan ons cadeau hadden gedaan. Heerlijk, wat weer een fijne dag... 🙏❤️

Geschreven door Bulkjesoppad