Een combinatie van pap en mij:

We hadden nog zulke goede afspraken gemaakt met de katten - wij zouden alles inpakken voor vertrek en zij mochten de hele nacht het bos in, MAAR wel 's morgens op tijd op het appėl. Echter, het was weer raak, Puck weer eens afwezig en daarom alsnog de ontbijttafel ingericht en rustig gewacht op de dingen die zouden komen. Je leert wel wat geduld is en het onvermijdelijke te accepteren met die 2 katjes.

Lin vertelde dat ze 'nachts 3 x uit haar tentje was gekropen omdat Puck gilde dat ze aangevallen werd, maar dat leek loos alarm, niks te zien. Dat ze nu niet aan het ontbijt verscheen was wel wat zorgelijk, maar uiteindelijk meldde ze zich een uurtje later, nog ruimschoots op tijd. We hoefden dus niet weer een dag extra te boeken.

De reis naar het zuiden kon een vervolg krijgen en we werden al snel weer de tolweg opgeleid door Google Maps. Het was rustiger op de weg dan de vorige rit met slechts één stukje file. Verder verliep de reis voorspoedig.

De avond ervoor hadden we een camping geselecteerd genaamd "Le Brasilia" vlakbij het strand. We zagen dat er meerdere campings daar in de buurt waren maar geen van hen kwam pap en mam bekend voor. Dus we pikten er maar één en dan zouden we wel zien.

Toen we de snelweg afgeleid werden rolden we direct een Aldi binnen, hoe gemakkelijk! Maar even wat boodschappen gedaan en aan de andere kant van de weg vonden we een redelijk geprijsd tankstation dus het buikje van de camper ook direct vol - op naar de camping.

Het kwam pap en mam allemaal wel bekend voor dus we lieten Google Maps even links liggen en gingen op pap's navigatie over. Die leidde ons inderdaad naar een camping waar ze eerder hadden gestaan, maar dat was niet de leuke met aqua-joggen - dus toch maar weer verder.

We reden door naar Le Brasilia volgens het originele plan, maar was vol! De volgende camping ook vol!

We besloten wat verder naar het zuiden te rijden waar we nog een groepje campings op de kaart zagen zo'n 20 km verderop. Op de weg ernaar toe zag het er steeds bekender uit voor pap en mam, meer en meer hoorde ik "hier zijn we ook met de scooter langs geweest", en ineens zagen ze de camping "Cala-Gogo" op de bordjes staan. Dat kon 'm nog wel eens zijn!

En ja hoor, dat bleek inderdaad het geval - maarrrr, was er ook een plekje voor ons? Net als bij de andere campings werden we opgewacht door een 'poortwachter' die vroeg of we een reservering hadden. Dat was niet het geval... Hij keek vertwijfeld, zou even voor ons vragen, pap liep direct maar even achter hem aan. Toen hij weer naar buiten kwam schudde hij meewarig zijn hoofd... De moed schoot me in de schoenen want zo onderhand waren we toch al een tijd onderweg en het was heet - met een hoge vochtigheidsgraad, ik had het wel gehad.

Maar toen grijnsde hij - hij had me voor de gek, hoewel hij nog wel een slag om de hand hield en toen zei 'misschien'. Pap kwam weer naar buiten en zei dat er nog één plekje was - en gigantische camping met bijna duizend plekken, er was nog één plekje vrij, 801. We moesten eerst maar even gaan kijken, wat pap en mam deden terwijl ik bij de meisjes in de camper bleef, die zich trouwens weer voortreffelijk hadden gedragen.

De plek bleek zo ongeveer de mooiste van de camping, althans volgens ons, en ook de "poortwachter" had mam toegefluisterd dat het een hele mooie plek was. Aan de zee-zijde helemaal achterin vlakbij de toegang tot het strand, en met een speelveldje naast ons waar jeu de boules wordt gespeeld - mooi vrij en heel ruim.

Ook mooi voor de meisjes hoewel er hier niet veel bosserij is en niet veel voor ze te doen... Ze vermaken zich toch prima en ze trekken een hoop aandacht hier, de één na de ander komt even kijken en informeren. Leuk!

Na gesetteld te zijn liepen we even naar het strand - mam liet me nog even zien ook waar hun vorige plekje was, ook heel mooi bij een grote boom. Wat had Brandy het altijd naar z'n gehad op deze camping.

Er stond een straffe wind op het strand, een warme wind die de golven opstuwde en het zand deed rondvliegen. Het was ruig en hoewel het strand met zand bedekt was, rond de waterlijn lagen er (scherpe) kiezelsteentjes en het liep steil af. Ondanks de hoge golven, wind, en kiezels gingen pap en ik te water, we hadden verkoeling nodig. Mam was het wat te ruig, die wachtte even tot we naar het zwembad gingen. Ondanks dit alles was het hartstikke druk trouwens, het is lang geleden dat ik een strand zo vol zag!

Het water was lauw, veel warmer dan weer verwachtten voor zeewater. Maar wel lekker! Eruit komen was nog een hele uitdaging maar het lukte - pap bleef op de been (ternauwernood) en ik knielde slechts eenmaal... op elegante wijze uiteraard 🥴

Daarna naar het zwembad - een complex van meerdere zwembaden dat er indrukwekkend uitziet. Ook daar erg druk en het water nog een paar graden warmer, maar hartstikke leuk, en de douche op de weg naar buiten geeft uiteindelijk de verkoeling wat we naar zochten - goed koud water in een dikke straal.

's Avonds bleef het warm, een graad of 25 schat ik in, beetje benauwd warm en het dreigde zelfs even met wat wolken die binnen dreven maar die verdwenen weer zonder iets achter te laten.

Het was weer een fijne dag geweest...

Geschreven door Bulkjesoppad