Hatseflats

Ecuador, Guajalo

Zoooo, dit is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb gemaakt. In deze blog zal ik mijn weekje vertellen en wat typische cultuur dingetjes.

Vorig weekend was het eerste weekend dat ik alleen was sinds ik hier ben. Het afkicken van mijn lieve hostsister Daphne was begonnen. Omdat ik vorige maand veel heb gereisd had ik vorig weekend alle tijd om me even te focussen op hoe me thesis ervoor staat. Om te huilen.. Nee grapje, misschien een beetje. Nee ik heb vooral even alles weer op een rijtje gezet, aangezien mijn verwachten (zoals ik eerder liet weten) anders waren dan ze nu zijn. Maar dit levert een creatief proces op, het aanpassen aan de cultuur maar ook het onderzoeken wat voor data je wel kan verzamelen. Daarbij heb ik (applausje voor mij) hulp ingeschakeld van een klasgenoot, ja britt heeft hulp gevraagd voor haar studie. JEUJ high five voor mezelf.
Nouja, ik heb vorig weekend vooral veel tijd aan mezelf besteed. Daphne was niet echt een wandel type waardoor we veel met openbaar vervoer deden. Ik kan nu dus weer alles lopend doen wat inhoudt dat ik op een dag minimaal drie uur wandel van plek naar plek.

De rest van deze week heb ik school gehad wat eigenlijk heel saai klinkt nu. Mijn ritme is nu een beetje het zelfde dus ik merk dat mijn blogverhalen wat minder uitgebreid worden haha.
Maar ik zal me is gaan focussen op typische dingen van het land, misschien vinden jullie dat wel leuk om te lezen.

Feitje 1. Ik heb de grote supermarkten nu allemaal ontdekt, en hilarisch om te zien hoe veel rijst en suiker ze verkopen. ALLES is met suiker hier, zelfs je lekkere gezonde smoothie in de ochtend is met lepels suiker.
Daarbij heb ik ook bruin bood gevonden JEEEEEEEEJ bruine bolletjes na een lange lange tijd alleen wit brood is goddelijk geloof mij. Oh oh oh en super bizar. De vrouwen hier respect voor ze! Waarom? Nou hier heb ik in totaal 2 buggy's denk ik gezien. De kinderen van baby tot peuter wordt op de arm gedragen, dat is echt ongelofelijk. Dudes, die vrouwen zijn zo klein hier en die dragen even hun kind op de arm van hot naar her. Ja vind ik knap, aangezien ik al moeite heb om normaal te lopen hier in deze straten zonder over alle mini mountains te vallen. Wat overigens ook vaak voorkomt is dat ik na een woeste regenbui volledig met heel mijn gewicht op een tegel stap die los ligt dus ik het regenwater onder de steen boomerang in mijn eigen gezicht. (nu denken mensen stel je niet aan met heel je gewicht, maar geloof me al was het 1 klein teentje dan is t al naar om het water geboomerangd in je gezicht te krijgen). Leuk woord, geboomerangd.. denk niet dat het bestaat maar vind hem leuk. Die hou ik erin.
Maar goed, wat me opvalt is dat ik minder als toerist wordt gezien op de marktjes. De eerste week liep ik over de markt en betaalde ik voor een souvenir 25 dollar, aangezien ik nu begin met Spaans wordt er letterlijk gezegd 'veinte y ehhhhh quince dollar' zo van 'vijventwintig ehhh vijftien dollar'. Ja dat is leuk.
Oh en het is ook heel leuk als ik in de bus zit, (waar ik nu steeds meer als een aapje inklim. Ik weet precies waar ik me nu moet vastpakken zonder als een echte toerist volledig op me snufferd te gaan in het bijzijn van zo'n 45 locals'. Maar wat dus leuk is als ik in de bus zit, dat mensen tegen je gaan praten. EN dat ik dus een heel gesprekje kan voeren. Ja vind ik leuk, voel ik me zo trots als een aapje die met van die muziek dingetjes in zijn handjes klapt. (Iedereen weet wat ik nu bedoel..hoop ik).
Oeeeh ook leuk, ik heb dus weer nieuwe vrienden gemaakt (HIGH FIVE VOOR MEZELF AGAIN). Nee maar, ik was dus vorig weekend in het park aan het kijken naar de salsa optredens. En na zo'n 10 minuten staat er een dude voor me snufferd met de vraag 'bailar?' nou ik zeg je dan schiet ff t zweet uit hoor. Aangezien er een mega publiek staat en ik me hier in dit land al de sneeuwwitte GVR voel. Maargoed, ik dacht schijt en hopsa gaan dansen. En wat was dat ontzettend tof, ik weet dat ik geen duo danser ben aangezien ik al jaren lang solo gewend ben. Maarrrrr, na de dans ben ik in contact gekomen met die dansorganisatie die vroegen of ik donderdags naar een feest kwam. Zo gezegd zo gedaan, ik donderdag in me spijkerbroekie allstars en hempje naar de salsa club. Nou voor degene die de film Dirty Dancing kennen (als je deze niet kent schaam je en ga hem kijken, zowel 1 als 2). Het moment dat Baby naar binnen komt en de welbekende zin 'I carried a watermelon'. En hoe de mensen daar aan het dansen zijn.. zo voelde ik me dus precies het zelfde haha!
Na een minuut toe te kijken word ik de dansvloer bijna opgesleurd en wordt er gezegd 'solo sensación, solo la musica'. Oftewel, puur op gevoel en volg de muziek. Nouja, dat ging de eerste twee nummers natuurlijk helemaal nergens over omdat ik zo stront en stront eigenwijs ben zelfs in het dansen. Maarmaarmaaaaaar, na een paar nummers leerde ik volgen en voelen en WAUW wat heb ik een avond gehad. Ik ben gelift, gesprongen, gevallen, opgestaan , door gedanst en uiteindelijk kreeg ik te horen dat ze nog nooit een chicka de hollanda zo hadden zien dansen. JEEEEEJ! maar echt, bedenk even salsa en bachata en dan liften voor je. Ik heb de blauwe plekken op me lichaam ervan staan, maar het was het zo waard! Dusja, leuk nieuwe mensen weer leren kennen en veeeeel nieuwe dansstappen! Oh en het is trouwens ZO heet daar binnen, gen airco niks dus je zweet je helemaal de getverderrie. Niet te vergeten puntje is de zuurstof hier in deze stad.. aangezien ik in de gebergte zit op 3 km hoogte is er echt amper zuurstof. Ik kan op mindere dagen dus echt al buiten adem zijn van het herhalen van woordjes in de spaanse les. Stel je dan even voor hoe ik af en toe heb staan hyperventileren na het dansen.. Maaaar ik merk wel dat ik me longen er heel goed mee train, especially met de wandelingen van me.
Het minder leuke is dat ik dus ook echt knal rood wordt met dansen. De locals hier zijn getint, ziet amper zweet en laat staan rood. Kom ik aan als lange blanke jan met een hoofd als een tomaat. Het is overigens ook onmogelijk om op een salsa feest te drinken. Je wordt zoveel rondjes gedraaid dat je echt geen slok bier weg krijgt zonder er misselijk van te worden. Die dansavondjes hier zijn dus nog al een work out haha!

Oh wat ook leuk is, ik ben vandaag met de familie (Juanse, Nadine en Batchi) naar Papallacta hot springs geweest! Dat is hier een uurtje buiten de stad en dat zijn hot springs. Maar niet gewone hot springs, het water is puur natuur. Het water wordt verwarmd door twee vulkanen die ernaast liggen te chillen. Hoe bizar, dat ik gewoon in water heb gedobberd dat super heet is door de lava die het grondwater opwarmt. Super mooi en super relaxed was dat, daarna hebben we speciale vis hier gegeten wat daar recht uit de riviertjes wordt gehaald. Inmiddels ben ik een master geworden in visje van de graad halen en mezelf de heimlich toepassen als ik alsnog een graatje in slik. Morgen heb ik nog een lekker dagje vrij waar het tijd is voor een korte hike, spaans leren en werken aan mijn thesis!
Oh ik heb trouwens vrijdag ook echt een masterlijke hike gehad van zo'n vijf uur! Super mooi door het stadsbos gelopen hier! Alles is trouwens up hill, dus die spierpijn voel je wel! (Nee lieve mensen die zich zorgen maken dat ik alleen loop, ik loop niet alleen!) Het leuke aan dit land is dat mensen engels willen leren, dus al snel op je afstappen om te vragen of je ze kunt helpen. En flop dan loop je even het hele stads bos door!
Nou, inmiddels had het er al wel een keer van moeten komen... het minder leuke aan deze plek is natuurlijk de gevaarlijke dingen. Helaas heb ik ook ervaren hoe het is als iemand je wilt beroven.
Ik liep vorige week in de stromende regen met mijn paraplu op naar werk. Even een shout out (compliment) naar mijn lichaamsbewust zijn want ik had binnen een paar seconden door dat er iets of iemand achter me was. Stel je even voor, britt met paraplu en rugzak en achter mij loopt een soort Quasimodo gebochelde man die me tas open maakt. Ik uit reflex en heel veel adrenaline me paraplu omdraaien heel hard schreeuwen en hem vol op zijn bakkes raken met de punt van me paraplu. Nou ik zeg je, zo'n moment levert heel veel verschillende emoties op. Van adrenaline, woede, verdriet angst en toch wel een trots gevoel dat ik zo snel handelde. Al wordt er hier ook wel veel met een mes beroofd dus dan schiet die angst wel toe, maaaar ik ben gelijk opgevangen door een gezin die naar buiten kwam. Die hebben de politie gebeld en die hebben me verder begeleidt!

Nou geen zorgen allemaal, ik ben nog steeds op mijn hoede en ja ik ben geschrokken maar nee niet van de kaart. En hoe lief.. ik krijg op dit moment een berichtje van Holly, me reisbuddy die nu in Colombia zit. Dat ze me mist, dan krijg ik toch wel even een lach op me gezicht dat ik blij ben dat ik toffe mensen heb ontmoet.
Ik kom snel weer met een nieuwe blog, het kost trouwens behoorlijk wat moeite met deze wifii dus ENJOY!!
HEEL VEEL LIEFS EN BESOS


Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Britt, wat geniet ik toch van je reis verhalen. Je mag trots zijn op jezelf dat je dit (gewoon ff) doet en met alles wat je meemaakt jij je niet uit het veld laat slaan. Petje af! Deze reis levert je mooie herinneringen en ontmoetingen op, die je altijd meedraagt. Hoe mooi is dat! Liefssssss

Lydia 2016-06-12 09:30:50

He Brittje, wederom weer genoten van je blog! dikke kus van ons!!!xxx

Dorien 2016-06-12 14:59:58

Leuk Britt maar blijf goed opletten Ik kijk nu wel uit naar 5 juli

berry 2016-06-13 23:01:37

Leuk, die foto's bij jouw enthousiaste verhalen.

Chris 2016-06-13 23:48:56
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.