Joehoeeeee, daar ben ik weer!!
Allereerst wat een leuke reacties weer van jullie, daarbij wordt er zelfs gevraagd naar een volgende blog en bij deze ; BEDANKT voor dat enthousiasme naar mijn blogs!

Nou, inmiddels ben ik al bijna een maandje hier en wat gaat de tijd langzaam in vergelijking met wat ik allemaal al mee heb gemaakt. Mijn vorige blog was wat verwarrend, ik heb er twee geschreven met twee verschillende titels. één over de uitstapjes naar Puerto Lopez en Montanita , maar de ander ging over het leven hier in Quito. Dus voor de gene die er een heeft gemist, bij deze!
Oké nou ik ga in deze blog vertellen over mijn te gekke weekend en wat leuks over het leven hier in het algemeen.

Misschien denken jullie huhhhh waarom zoveel reizen als je er voor je thesis zit? Klopt, ik heb besloten de maand Mei meer te reizen dan Juni om zo niet alleen te hoeven reizen. Daphne vertrekt helaas begin Juni waardoor ik hier nog een maandje alleen zit en me dus kan focussen op de thesis.
In het mom van reizen, zijn Daphne en ik op pad gegaan zaterdag ochtend. Heel vroeg trouwens om 6 uur sochtends, oh en iedereen die me goed kent weet dat ik echt géén ochtendmens ben en mijn koffie erg apprecieer en we zoveel haast hadden dat ik na 4 uur pas een koffietje had grrrr. But okay, wij kwamen aan na een flinke busreis in Otavalo, het dorpje wat bekend staat om de authentieke inca cultuur. Voor de mensen die nu denken what the hell is inca? Inca is een stam ook wel indianenvolk genoemd wat in Zuid-Amerika leefde zo’n 500 jaar geleden. Nogmaals; mensen die me goed kennen weten dat ik een stiekeme geschiedenis nerd in mij heb waardoor ik bij voorbaat al genoot van dit dorp. Hoe ik het dorp het best kan beschrijven, stap 1; close your eyes…stap 2 denk aan de film pocahontas..stap 3 tadaaa je bevindt je in Otavalo haha! De meeste vrouwen lopen in klederdracht en hebben haren tot hun billies, de mannen trouwens ook! Maar ook echt haar waar je jaloers op bent! Wat hebben we in Otavalo gedaan? Rondgeneusd op een van de grootste markten die er in deze regio is, dit is een marktje met allemaal authentieke producten vanuit deze regio. Veeeeeeel dingen die gemaakt zijn van alpaca stof, mega zacht en niet wollig (zoals ik zou zeggen ‘vezels’ hihi ik weet dat mijn gezinnetje nu heel hard moet lachen). En allemaal leuke hebben dingetjes en mega veel sieraden zelf gemaakt door een soort hippie achtige pocahontasjes. In dit stadje hebben we afgesproken met een Duits meisje die we vorige week hebben leren kennen. We hebben dus met ons drieën rondgewaggeld in deze stad, zoals de meiden zeiden “you’re an attention alarm for all those people”. Wat ze hier mee bedoelen, ik val enorm op in dit land en net zoals in Montanita komen de hippies op me afgelopen, binden armbandjes om, geven me natuurstenen, of maken dingen voor me en op de een of andere manier komt het allemaal op het zelfde neer. Nee dit is niet het geven of vragen van geld, maar er zijn al een paar keer bijzondere dingen tegen me gezegd wat toch wel binnen komt. Ik heb een tijgeroog (natuursteen) gekregen van een gezinnetje, met de sentence erbij dat ze voelde dat ik bescherming verdiende. Ik heb een muzieknoot gekregen van ijzer die op dat moment gemaakt werd met de sentence erbij dat ik “always as fly as i am” moest zijn en een van de mooiste is dat ik een armbandje om kreeg terwijl er gezegd werd dat ik een wens mocht doen en moest beloven dat ik altijd zo zal blijven stralen als dat ik nu deed. En ja, genoeg van jullie denken misschien nu ‘ onzin dit gebeurd bij elke tourist’. Maar alsnog, de hippie en de filosoof en de britt in mij vind dit bijzonder en laat het binnen komen!
Maargoed, nadat we om 21.00 in slaap vielen in ons hostel zijn we de zondag weer om 7 uur opgestaan om met de mooie ochtendzon (zonder al te veel wolkjes) naar de vulkaan te reizen. “Laguna de cuicocha” genoemd, dit is een vulkaan die als actief wordt gezien. Een paar honderd jaar geleden is in deze vulkaan een krater ontstaan door de eruption. Hierdoor zijn twee eilandjes ontstaan waar daadwerkelijk mensen hebben geleefd, maar door een bosbrand ‘uit zijn geroeid’. Het water is mega helder en als je goed kijkt kan je het zien bubbelen, MEGA bizar. Ik heb zelfs in een boot (JA IK IN EEN BOOT!!) rondgevaren op het water in die krater.. hoe raar.

Nou na dat bewonder te hebben zijn we doorgetrokken naar de cascada’s in dit gebied. Hier waren we beland in een sprookje met prachtige watervallen om ons heen. Natuurlijk wilde deze aap op het touristische foto stukje staan naast als de chineesje, wat veel moeite en vooral doorweekte kleding opleverde MAAR wel een gansgter fototje. De meiden zijn daar nog naar een museum geweest, maar ik heb me tussen mijn broers&zussen gesetteld (de schaapjes) om te drogen.
In de avond zijn Daphne en ik terug gereisd naar Quito en Fransisca is gebleven om nog verder de tourist uit te hangen.
Op de maandag zijn Daphne en ik wederom vroeg opgestaan om in de ochtend langs Mitad del Mundo te gaan, ja voor de nerdjes onder ons. Dit is de evenaar!! Hoe tof, ik ben gewoon op de evenaar geweest, gehupst van de ene kant naar de andere kant als een klein kindje. Merk je heel veel van evenwicht dingen en al deze fabeltjes, vast wel. Maar ik vond het vooral heel bijzonder en raar idee dat ik zo ver weg van Nederland was en er zo ontzettend veel land op het noordelijke halfrond is en zo weinig in verhouding op het zuidelijk halfrond.
Na onze fotosessie op de evenaar zijn we doorgegaan naar een andere slapende vulkaan. En ja ik zit in principe klem tussen allemaal vulkanen hier.. best een raar idee. Maar in deze vulkaan is er dus een stam die leeft in de krater.. als in echt primitief leven en alles zelf verbouwen! HOE TOF? Oh en wat hing hier een geweldig rustige sfeer, wat is dat toch heeeeerlijk als je in zo’n drukke stad woont hier in Quito. Hier vlakbij ligt een ruïne van de inca’s die we hebben bekeken en we letterlijk de enige waren. Hier hebben we de hele middag op de berg gezeten, tussen de wolken gechillt en genoten maar vooral heerlijk gepraat met elkaar! Voor beide was dit een besef momentje, dat het toch wel heel cool is dat we ‘alleen’ ff naar de andere kant van de wereld gereisd zijn en we in dit avontuur zitten. (Daphne komt uit Canada)

Nou, dit waren eigenlijk mijn coole touristische dagen! En er komen er dus nog veel meer wantttttt IK GA NAAR DE JUNGLEEEEE!!!! Jaaaaaa ik ga vijf dagen in de jungle leven, JA met slangen, JA met spinnen, JA met roze dolfijnen, JA met muggen, veel muggen veeeeel muggen. En JA WAT GAAF! Voor de lieve zorgende mensen onder ons, ik ga niet alleen of alleen met Daphne. Ik ga met een georganiseerde reis en een groep van mensen! Ik zal denk ik geen bereik ofzo hebben dus even van de aardbodem verdwijnen in het social netwerk. Ik vertrek donderdagnacht en kom maandagnacht terug!

Oh oh oh oh oh en super tof. Ik heb vandaag mijn eerste schooldag gehad waar ik alleen maar Spaans heb gepraat. Maar dan ook echt alleen maar Spaans!! Ja dit gaat sloom, nee dit is niet een heel diepgaan gesprek, ja dit is kei lastig, ja ik ben kei trots! Nee maar, ik weet steeds meer en durf steeds meer te praten in het Spaans. Durf? Ja durf, want het is best eng en spannend even een nieuwe taal te spreken die je net hebt geleerd. Het verstaan heeft echt zijn ups en downs zoals ik de vorige keer beschreef. De ene dag versta ik hele gesprekken, de andere dag versta ik nog net hola.
Maar het gaat echt wel vooruit, ook de weg vragen en daadwerkelijk snappen wat ze bedoelen waar ik heen moet in plaats van knikken lachen en zwaaien en alsnog geen idee hebben haha!
Ook wordt het hier langzaam wat beter weer, de afgelopen weken was het vooral veel regen omdat het winter is. Maar in Junio wordt het beter en beter weer! Snacht’s is het hier dus moker koud, echt ijskoud. Ik slaap onder 4 dekens van wol.. ik weet dat mensen nu denken ‘huh jij en wol? Ja ik heb een systeem bedacht waardoor ik een katoenen onderlaken heb dus het wol niet direct raak op me huid en niet non stop hoef te niezen als het dicht bij mijn neus ligt!

Hoe het met mijn thesis gaat? Ik ben vooral veel aan het observeren in het centrum omdat ik helaas niets zelf nog mag doen.. Ik heb hier vrede mee omdat de observatie in de Dancetherapy zo ontzettend belangrijk is. Mijn creatieve brein staat op dit moment op full ON om mijn plan alsnog uit te voeren. Ik ben daarom begonnen met gitaar spelen (jaaaa ik kan al drie akkoordjes en een melodielijn na twee lessen!!). Waarom muziek? Omdat cultuur een important big thing is en ik hoop door om op de muziek in te spelen een ingang te vinden voor mijn project!

Nou ik kan nog wel uren door blijven lullen, dus dit bewaar ik voor de volgende blog!
Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn blog en als jullie verzoekjes en vragen hebben dan hoor ik het weer graag!
Oh, over vragen gesproken. Ik krijg weer regelmatig de vraag of ik al dingen mis? Zoals eerder zei ik dat ik niet snel mis maar eerder verlang. Ik denk dat ik toch wel wat dingen ga missen, niet op een heftige nare akelige manier. Maar puur dat ik denk hmmm.. ik zou nu toch wel heel graag mijn beste vriendinnetje even willen zien. Of een koffie momentje, twerkmomentje, lach momentje, praat momentje, knuffelmomentje met mijn lieve vriendinnetjes & gezinnetje te hebben. Maar zoals Eline mooi tegen mij zei ‘het missen betekend niet dat het slecht of negatief is, je kan ook dingen en mensen missen als je je goed voelt!’. Oh en ja ik mis die dikke vette Guus.. mijn grote lieve vriend.

Nou okeeeee, liefdeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!

Geschreven door Britt.op.reis