Vannacht goed en lang geslapen .
Vanochtend voert de route over betonplaten langs het bruine water van het ´tijdens’ kanaal en daarna 0ver gras langs een in 1998 aangelegd bos op een eerder verdronken dorp.
Het begon te motregenen. Ik ging verder over een planken pad over een moeras.
Later akkers en zwarte velden, kilometers dwars door het weiland. Aan elke voet 1,5 kilo klei.
Daar was Oudeschans. Het kleinste vestingstadje van Nederland. Aan een mevrouw vroeg ik of er een cafeetje was. Dat was er. Ik kon mijn rugzak even achterlaten en als het dicht was zou de mw een kopje koffie voor me maken. De kleine Javaan was dicht. Het seizoen was nog niet aangebroken. De mw had intussen ‘ de luiken’ ook gesloten.
Er was nog een mooie historische begraafplaats en veel kanonnen. Over een opgebroken fietspad vervolgde ik mijn weg door het zand.
Bij Bellingwolde werd het landschapafwisselender. Bomen, waters, een kanaal, bos etc.
Bij de bed en breakfast werd ik vriendelijk onthaald met koffie en boterkoek. De gastheren (uit Dordrecht) maakten graag een praatje. Was ook een mooie therapie vooe mevrouw. ‘S-avonds at ik in een Nederlands cultureel erfgoed: Hong Wah, of zoiets. Ik belde Wilma die zelf de telefoon opnam en heel vrolijk klônk.
Het is me nog niet gelukt een slaapplek te reserveren voor morgen.

Geschreven door Basbeweegt