Vanochtend weer lekker vroeg wakker, nog in het donker op slippers waarvan ik er steeds een kwijtraakte, over een met keien bezaaid pad naar de wc.
Na nog een paar uur gelegen.
Ik heb mijn overhemd even laten ruiken aan een medereiziger, bijzondere geur, beetje zuur, ammoniak-achtig.
Na een pannekoek ontbijt gingen de anderen naar de ‘waterval’, om te zwemmen ik ging baden in de snelstromende rivier en legde mijn kleren te drogen.
Vermicceli gegeten en weer een overdadige fruitsnack.
Daarna terug naar Bukit lawang, op een aantal aan elkaar geknoopte autobanden over de snelstromende rivier.
Mijn kleding ter wassing aangeboden. Betalen per gewicht, maar kleding was nat. Er moest wat van de prijs af.
Op een zag ik de schoenen wasser die ik een paar dagen gelden heb ontmoet, of liever gezegd, hij zag mij. Later zei ik. Nu zei hij. Later zei ik. Om zeven uur afgesproken bij de parkeerplaats.
Op een stond er op het terrasje voor mijn kamer een oerang oetang met baby. Foto gemaakt.
Na wat gelummel in de avond naar Opa Oma gegaan voor het diner. De schoenpoetser stond niet bij de parkeerplaats.
Lekker wat gebabbeld met Opa en oma en de gasten en onder meer een fietstocht voor morgen geregeld. Toen op weg naar hotel. Wie kwam opeens achter me aan?
Ik zei dat hij er niet was om zeven uur en hij zei dat hij er om half acht was. Hij kon nu mijn schoenen schoonmaken. Ik ben moe en ga naar mijn hotel zei ik. Waarom niet. Ik wil nu niet enzovoort.
Bij het guesthouse aangekomen zat er een beeldhouwer, zo presenteerde hij zich een paar dagen eerder. Hij had een koffer vol, zo liet hij me zien, nadat ik naar het toilet was geweest,
Het was mooi zei ik, maar te zwaar en veel kon ik ook in Amsterdam kopen. Eindelijk ging hij ook.
Weer wat geleerd.
Kamer verlengd, fles water gekocht….

Geschreven door Basbeweegt