Eerste dag. Ik werd opgehaald en glibberend en glijdend naar de naar de groep gebracht waarin een aantal jongeren. Je moet het maar treffen.
De jungle in. Er waren smalle paden met boomstronken. Het was nergens egaal en bijna overal moest geklommen of gedaald worden. Dat ging zo een tijd door en heuvelop was best zwaar al zeg ik het zelf. Het was ook nog een graad of dertig. Gelukkig waren er veel takken, boomstronken en wortels waaraan je kon vastklampen. Al na 1,5 uur of zo zagen we een orang oetang op enige afstand. Wij wachten en kijken. Later zagen we ook Tomas Monkeys.
Tussentijds kregen we heerlijke vruchten. Ananas, een soort kleine sinaasappels,
dragon fruit, bananen enz. Lekker allemaal terplaatse in plakjes gesneden, behalve de bananen(klein).
Het valt me op dat veel vruchten hier een kleiner formaat hebben dan bij ons en niet alleen vruchten…
Ook nootjes.
Ik had t wel even nodig na dat geploeter, echt lopen kon ik het nauwelijks noemen. Bij het dalen leken we soms zelf wel op een aap.
Enige tijd later kregen we de lunch. Ik heb geen idee meer wat het was, maar t was verrukkelijk.
Tijdens het verder lopen zagen we nog een schitterende vogel (zwart, wit, geel, rood) en nog wat kleiner vogels. Af en toe keamen we ook wat andere groepen tegen.
Het kamp was vlak een rivier. Slapen en zitten op de grond en de wc op een slecht bereikbare plaats achteraf. Het ‘strand’ bestond uit kiezels (pijnlijk) en de bodem van het water ook.
In avond eas er het oorverdovend geluid van de rivier en van de cycladen. Die maakten een geluid van zo’ n fluit met een balletje er. Uren lang. In allerlei lengten en toonhoogten. Meer herrie dan in de Stad Medan.
De ochtend begon altijd wat stiller.
De twee dagen waren gelijk van patroon we hebben verschillende keren oerang oetangs gezien en andere apen.
De laatste dag nam ik met een van de gidsen een wat kortere route. De steilste route op het slechtste pad die ik ooit heb ‘gelopen’.

Geschreven door Basbeweegt