‘S- mirgen bij het ontbijt twijfelde ik aan het tijdstip vertrek de volgende dag. 8 uur weg om negen uur aan de overkant en dan nog zes uur naar Medan, veel tewinig voor ca 170 k. Dus ik besloot die middag tenminste al maar de overkant te gaan of nog beter naar Pematang Siantar op ongeveer 55 km, gisteren had ik daar vijf uur over gedaan.
Eerst in de ochtend me iemand van het hotel (Dong) naar een batak dorp. Daar kregen we een leuke rondleiding van een gids die de lastige worden ook in et nederlands parast had en hebben we ook nog een batikdans gedaan. Verder nog het dorpje tomok bezocht en voor 30 eurocent een sleutelhanger gekocht.
Geluncht, ongepakt. Dong bracht me naar de boot. Aan de overkant naar vervoer gezocht. Een deeltaxi misschien. Even wachten op de volgende boot. Lekker zitten wachten en zitten babbelen met de passagier ronselaar. Na iets meer dan een uur wachten toch maar geprobeerd een bus(je) te vinden. Ik werd naar een weg gestuurd waar er veel langskwamen. Allemaal vol. Ik liep tegen rijrichting in om dichter bij de bron te komen. Ik stond te kijken naar een hotel voor de nacht. Onderwijl werd ik een pasr keer op slinkse wijze gefotografeerd. Net toen ik mijn keuze had gemaakt voor een hotel werd er vanuit een grote toeristenbus geroepen: Medan: Ingestapt. Voor drie euro naar Medan over een tweebaansweg, in een grote toeristendrukte.
Aanvanvankelijk ging het goed met een gestage snelheid van zon 25 km. Door de vele ramen die openstonden was het dankzij het gemis van een AC lekker. De bus reed meestal over de rechterbaan tegen het tegemoet komende verkeer in. Via Siantar naar Medan. Er zat wat speling in de bus die vol zat met indonesiers die kennelijk ook een paar dagen naar lake toba waren geweest. De bus stond stil en ging met horten en stoten weer 100 meter en weer stil en weer 100 meter of zoiets, idat alles nog steeds op de rechterbaan. Het tegemoetkomen verkeer moest om de bus heen. Door het midden of via de berm. Ambulance en politie die in dezelfde richting van de bus moesten konden er nauwelijks doorheen komen.
Stilstaan, paar meter rijden.
Richting Medan op twee rijbaanen drie rijen en ook nog tegemoetkomend verkeer dat zich er doorheen moest worstelen. Het was inmiddels donker.
Links en rechts van de weg stondenhuizen, bomen, eetstalletjes. Mensen stapten soms even uit de bus en er dan weer in. Een meisje in de bus werd af en toe door haar vader en moeder gebeld en uitgefoeterd omdat ze zo laat was.De motor ging uit en het licht ook. Ik zat eigenlijk best lekker op de versleten gammele banken naast de chinees die spelletjes aan het spelen was op zijn telefoon en af en toe knalharde droge boeren liet. Later op de avond werden ze wat soppiger maar toen zat ik op de bank voor hem.
Eindelijk kwamen we in het drukke Siantar aan.
Ipv 1.5 hadden we er zes uur over gedaan. Daarna ging het ies sneller. Zo’n 40 km per uur. Het was minder druk. De weg was no steeds tweebaans zoals tot nu toe overal.
Meer dan een uur later kwamen we op de tolweg. Twee bane aan elke kant van de scheidingsreling en ook nog een vluchtstrook. De max snelheid was 80 / 60. Niemand ging harder. Ook op de tolweg werd er af en toe iemand uitgelaten.
Het was inmiddels 00.00 uur.
Laat ik maar eens een hotel boeken: u wilt na mindernacht boeken las ik op booking.com.
Er werd een lijst gegeven van hotel waar ik na 00.00 uur kon aankomen. Fijn.
Toen ik had geboekt las ik op de bevestiging van het hotel dat ik me voor 00.00 uur moest
inchecken. Jesus dacht ik. Wat nu. Ik ga er toch naar toe.
Op het eindpunt (1.45 u) van de bus was het stil.
Even kijken waar ik naar moest. Een taxichauffeur vroeg 100.000. Dat vond ik teveel. Ik had gezien dat het maar 24 min. Lopenwas.
Er kwam ieman met een brommer die vroeg 28000. Na een kwartier op hoge selheid op rustige straten waren we er.
Dat kwartiertje lopen klopte dus niet lijkt het.
Alles donker. Stevig aangebeld.
Een indier die achter de deur op een stoel lag deed open.
Toen ik boven heb ik eerst nog ingecheckt voor de vlucht. Dat lukte uiteindelijk op de onogelijk keine invulvakjes.
Geschreven door Basbeweegt