Vandaag vroeg vertrokken het ontbijt zou pad om 8 uur zijn.
In hèt dorpje een half uur verder heb ik ontbeten.
Ik heb tosti en koffie besteld bij een oudere traaglopende meneer.
Tosti met tomaten of met ?.
Tomaten is goed zei ik en ik dacht waarom bestel ik dat nu?
Later kwam een oudere vrouw met de koffie met melk. Ik was inderdaad vergeten te zeggen dat het zwarte koffie moest zijn . Ze vroeg nog iets in rap Spaans waarop ik ja zie.
Even later kwamen twee lekkere boterhammen met jam en boter.
Mooi. De tomaten tosti heb ik niet meer gezien.
Onderweg kwam ik een kleine Spaanse loper met hoed tegen, die ik in de Albergue van vertrek ook al had gezien en nog vaker zou zien die dag, later bleek dat hij ook nog een behoorlijke buik had.
De weg ging richting Hornillas delCamino, een klein plaatsje dat ook veel economische baat heeft dat de Camino er doorheen loopt. Dat zelfde geldt voor het eerdere plaatsje, Rabe de las Calzadas. Het was geloof ik in Hornillas del Camino, waar ik wat brood heb gekocht, zo dat ik een kerkklok hoorde die verdacht veel het geluid voortbracht dat op de de Big Ben leek. Overigens is de geur van hout van de kachel hier en daar goed te ruiken. Dat is trouwens al langer zo.
De route was glooiend en na Hornillas vlak. Ik denk dat er aardappels en graan wordt verbouwd. Nu alleen aarde. Geen geluid ook behalve van de windmolens. Geen verkeer, behalve een paar Santiago fietsers. Ver zicht.
Veel zon en toch fris door de harde wind in de rug. Tijdens een korte plaspauze zag ik twee konijntjes. Gek hoe weinig dieren je eigenlijk ziet.
Na Hontanas, een klein dorpje waar ik een fanta heb gedronken, kwam ik langs een weegstation voor agrarische producten. Het werd het gooiend en groener.
Ik kwam langs het vervallen klooster van San Anton en vervolgens in castrojeriz waar ik voor 7.50 overnacht.
De supermarkt was dicht. Ik kon geen restaurant vinden dat open was. De camping bood uitkomst, maar ook daar was geen eten meer. Ik kreeg een lijst van restaurants waarvan ik al had gezien dat er zeker drie gesloten waren. Op mijn zoektocht kwak ik langs de kruidenier die nu om zeven uur wel open was. Daar wat eten gekocht en op het terras van gesloten restaurant opgegeten. Terug naar hèt onderkomen en nog even met twee Belgen gepraat die ook al Eens in Vezelay waren begonnen. In de keuken zitten nu 4 Spanjaarden te eten. Ze hebben er twee flessen wijn bij. Ik hoor ze hier goed.

Geschreven door Basbeweegt