Vanochtend alweer gedoucht.
De eerste afdaling over asfalt was ongeveer 40 graden. De eerste stijging over stenen ook. Daarna overwegend glooiend. Toch viel de afstand me na MEER dan drie uur lopen TEGEN.
8.5 k.
Ik kwam door Auriel met broodsutomaat.
Later om 11.30 u door een ander gehucht waar de grote letters boven een klein raam mijn aandacht trokken. R E S T A U R A N T en iets veder op een stuk karton: E N T R E E.
Even om de hoek gekeken. Daar was iemand. Kan ik een Orangina bestellen. Natuurlijk. Ik buiten zitten. Bestel er nog een en man zegt: ik ga. Ik ben eigenlijk gesloten. Maar ik kon blijven zitten.
Weer verder door het volgende dorp. Daar was een super u.
Weer twee orangina en een panini.
Langs de weg werd het steeds drukker. De wandelroute ging langs een drukke weg met industrie terreinen enz. Daarna weer er stukje stil en daarna was ik in Limoges. In de waar ik moest zijn kon ik geen deur vinden die ik in kon. Even gebeld en toen kwam er een vriendelijke
Vrouw naar buiten met rose Crox en een werksterschort, de receptioniste.
Ik naar binnen betalen. Twee stempels een voor mijn kaart en de ander voor mijn boek. Gigantisch grote kamer nr 104 en de koude om beneden binnen te komen is 2910. Even gedoucht en gelegen.
Er zij hier twee kapellen in het gebouw een grote en een kleine.
Boodschapjes gedaan. In de gemeenschappelijke keuken zat ik aan het hoofd van de tafel.
Er was niemand anders.
Ik heb vandaag 23 k gelopen, morgen 28.

Geschreven door Basbeweegt