Wat een nacht.... Wind, wind en nog eens wind. En de luifel maar flapperen. Ik heb misschien 3u geslapen... En we hebben om 10u afgesproken met Peter Noppen. Een Nederlander (van 60 jaar), die 3 jaar geleden zijn liefde gevolgd is naar Denemarken. Peter geeft rondleidingen in Odense over Hans Christiaan Anderssen. Dit wil zeggen vroeg opstaan (6.45u) want het is met de auto 45minuten rijden. Daarna nog 15 minuten wandelen van aan de (gratis) parking tot op de plaats van afspraak.

Odense hoort bij de 3 grootste steden van Denemarken (Kopenhagen en Aarhus zijn de andere 2). Denemarken heeft 6 000 000 inwoners. 2/3 woont ervan in die 3 grote steden. Odense stad ligt centraal in Denemarken op het eiland Funen.

We zien het geboortehuis, het huis waar hij opgroeide,... leren wat over de persoon van HC Anderssen en zoveel meer. Best boeiend.

HC Anderssen groeide op in armoede. Er was geen geld voor goed onderwijs. Hij werd naar de school voor armen gestuurd. Hij leerde er echter niet veel. Zat meer te dromen.

Zijn vader stierf toen HC 9 jaar was. Zijn moeder was alcoholiste (hij had geen binding met haar). Zij werkte als poetshulp van de koning. HC Anderssen ging vaak mee met zijn moeder naar de koning). Zo werd hij bevriend met de kroonprins (ze speelden vaak samen).
De koning aanschouwde HC als zijn stiefzoon. Hij betaalde uiteindelijk voor beter onderwijs voor HC.

Op zijn 12de deed HC zijn vormsel. Van zijn stiefvader, die schoenmaker was, kreeg hij zijn allereerste cadeau: rode laarzen. Hij was zo gelukkig dat hij een ganse dag ronddanste erop let zijn broekspijpen opgetrokken.

HC was een complex persoon. Hij was heel egocentrisch. Hij was zwaar dyslectisch (ondanks dat ze die term toen er nog niet aan gaven). Hij was wellicht hoog begaafd en hij had autisme (mensen respecteerde hem maar hielden niet van hem door zijn gedrag). Wellicht worstelde hij ook met zijn geaardheid. Hij werd 2 keer serieus afgewezen door een vrouw. Hij heeft zijn liefde voor een man in een gedicht onder woorden gebracht.

HC was van jongs af ambitieus. Oorspronkelijk wou hij zanger worden. Maar toen kreeg hij de baard in de keel. Daarna acteur. Maar ook dat werd niks. Hij probeerde het ook als dichter. Hij heeft tot op zijn 40ste op zijn doorbraak moeten wachten. Zijn eerste sprookjesbundel bevatte zijn bekendste sprookjes (de kleine Zeemeermin, het lelijke jonge Eendje, de rode Schoentjes, de Prinses op de Erwt, de Sneeuwkoningin, de Chinese Nachtegaal en het tinnen Soldaatje,...).
Wat heel bijzonder en uniek voor die tijd, was dat objecten gevoelens hadden.
Uiteindelijk blijkt dat HC zijn gevoelens kon uiten via zijn sprookjes. Dit wordt vooral duidelijk in het sprookje van de rode laarsjes. In het verhaal laat hij zijn stiefzus deze dragen en ermee dansen. Hieruit blijkt dat zijn stiefzus wel belangrijk voor hem was. En hoe gelukkig hij met zijn cadeau was.

Er lopen veel Chinezen rond in de stad. Ook de naambordjes van culturele gebouwen enz staat in het Chinees. Blijkbaar krijgen de Chinezen op school de sprookjes van HC Anderssen als moraallessen.

Sommige huizen hebben spiegels aan hun gevels hangen. Hier konden de bewoners de straat zien. En ook wie er sobd te "roddelen ".

Niels is blij dat we na de rondleiding nog een fietstoer van 30km voorzien hebben met klein beetje MTB-parcour. Echter zijn we pas 5 km ver en Niels heeft platte (achter)band. Gelukkig vinden we de 2 gaatjes en kunnen de jongens de band herstellen. We kunnen de toer verder zetten.
We gaan op zoek naar een nieuwe trol: Hans Hulehånd. Niels ontdekt het wandelwegje ernaar. Dit zit goed verborgen tussen het struikgewas en onkruid.
Daarna komen we aan de MTB-toer. De mannen beklimmen de grafheuvel. Ik rij ondertussen een rondje langs het water (Odense fjord).

Het is al vrij laat als we aan de auto aankomen. We zoeken nog een Føtex. Jammer maar gezien we geen parkeerkaart hebben (onze blauwe uit België is niet geldig), kunnen we in die can Odense niet winkelen. Hopelijk neemt de GPS dezelfde route naar de camping terug, want in de heenweg waren we nog wel een Føtex tegen gekomen. Niet dus. Geen winkel meer te bespeuren. Dus wat eten we want niks voorradig meer qua middagmaal en het zal al na 20u zijn als we toekomen. Dan maar royco soep met beschuit...

Ik ben doodop. Hopelijk slapen we vannacht beter: de luifel is in elk geval al toegedraaid. Morgen verhuizen we naar een andere camping. Laatste kerr genieten van het prachtige uitzicht.

Geschreven door Zomervakantie2022JDM