De laatste vakantiedag... wat zullen we doen? Opnieuw voorspellen de weergoden een droge maar frisse dag. Dus kunnen we misschien eerst een wandeling maken en vervolgens een korte fietstoer.

De wandeling is de Eijsden-Margraten bloesemroute en telt ongeveer 5,8km. We flirten tijdens de wandeling met de Belgisch-Nederlandse grens.
We starten de wandeling aan de Voer. Het beekje de Voer mag niet onderdoen voor de bekende Limburgse beken de Geul en de Gulp.

Het riviertje kronkelt vriendelijk vanuit de schitterende Belgische Voerstreek de uiterst zuidelijke grens van Limburg over naar het snoezige plaatsje Mesch.
In april en mei ziet het in deze omgeving wit en zachtroze van de bloesems in de uitgestrekte (hoogstam)boomgaarden, waar de appel- en perenbomen groeien.

Niels heeft een nieuwe "challenge " in de app obsidentify gezet: om het meest aantal planten/bloempjes vinden. Zo leren we weer wat nieuwe namen van bloemen.

Op de route zien we ook een vogel zweven. Volgens Jan een "kalfszwezerik " (leeuwerik). Als de vogel zich even op een paal neerzet, neem ik een foto met mijn mega-lens. En obsidentify herkent een torenvalk erin...

Na de wandeling nemen we een versnapering in de taverne waar de auto geparkeerd staat. Ons oog valt op een lokaal wijntje. De wijngaard zijn we tijdens de wandeling voorbij gegaan. Jammer er is geen lokale winkel om enkele flessen aan te kopen (kan enkel via de webshop).

Na de middagpauze springen we op onze fiets voor de Maasfietsroute, tussen Eijsden en Maastricht. Een trip van in principe 25km. Maar omdat we op de parking van de wandeling starten, moeten we 3 km extra doen om aan een punt te komen waar de route loopt.

De fietstoer brengt ons naar het winkelcentrum van Maastricht. We houden halt voor een drankje, maar zoeken dan weer de rustigere wegen op.

Onderweg komen we bakken met champignons tegen. Jan denkt dat deze geteelt werden in een mergelgrot. We plukken er enkele voor bij de spaghetti (en ze blijken heerlijk te smaken: wat pittiger en vaster van structuur dan de gewone witte).

We fietsen voorbij het fort van Eben-Emael. Het fort is een voormalig militair verdedigingswerk. Jan ziet het wel zitten om nog eens terug te komen om dit te bezoeken.

Bijna op het einde van de toer komen we aan een veerpont. Jan reageert: "oei, ik heb niet gekeken of deze wel vaart". Volgens het infoblad dat uithangt, tot 18u. Het is 17.55u als we de info lezen. En de boot staat aan de overzijde. Ter hoogte van de opstapplaats hangt extra info: veerboot vaart niet wegens te sterke stroming op de Maas. Dus op zoek naar een brug dan maar. Gelukkig is er eentje in de buurt. We dienen slechts een 3-tal km rond te rijden. Door dit ommetje rijden we over een stuw (Een stuw is een waterbouwkundig kunstwerk dat als doel heeft de waterspiegel in een loop, beek of rivier te beïnvloeden). Het is de stuw van Lixhé (Lieze).

En zo zit de vakantie er weer op. We kunnen aftellen naar de volgende trip...

Geschreven door Zomervakantie2022JDM