Vanmorgen gingen we het sheta boka park bezoeken. Dit park gaat om 09:00 open, en het ligt zo dichtbij dat we te vroeg waren. Dit park ligt vlakbij het Christoffelpark, vlakbij de Noordpunt.
Het Sheta Boka park bestaat uit zeven (sheta = 7 in het Papiaments) inhammen waarvan je er4 kunt bezoeken. Dit kan lopend , maar dit kan ook met de auto; d.w.z. dat je dan naar verschillende parkeerplaatsen rijdt vanwaar je nog een stukje moet lopen. Het advies op een Curaçao website was om dit laatste te doen, en wij hebben ons laten overtuigen 😉.
Het was helemaal niet druk en de eerste Boka’s hadden we voor ons alleen. Voordeel was nu dat je bij een boka meer tijd kunt doorbrengen om het watergeweld van alle kanten te kunnen bekijken. De kust is hier vulkanisch met scherpe rotsen met daarin ook veel materiaal uit de zee. Het is verstandig om hier wat steviger schoen aan te doen. De golven beuken op de kust en slijten zo mooie inhammen in. Één heet Boka pistol, omdat elke keer het water in een punt samenkomt en met een klap omhoog schiet.
Bij de laatste boka is ook nog een soort grot waar je in kunt. Daarin hebben ze een vlonder gemaakt waar je kunt staan en de golven binnen ziet komen. Komt er een grote, zo bleek, dan wordt je daar ook flink nat. Gelukkig was het de laatste boka die we bezochten en kon ik weer verder op de slippers.

Hierna bezochte we weer een kleine supermarkt om nog wat in te slaan voor de laatste dagen.
‘s Middags hebben we na de lunch (leftover van de risotto van gisteren) nog even bij het zwembad gezeten. Het lukte ook om weer even met ma te FaceTimen. Was leuk.
Aan het eind van de middag bezochten we nog Watamula hole. Dit kun je zo vrij bezoeken. Houd wel rekening met het laatste stuk weg dat onverhard is en nogal wat gaten in de weg heeft. Hier zagen we weer een kuifcaracara, zo’n grote roofvogel. Deze stond op de weg. Ik had al gelezen dat hij veel prooien op de grond vangt, door er ook achter aan te rennen/ huppen. Marieke heeft nog geprobeerd om hem te fotograferen, maar hij verdween al snel in de bosjes.
Bij de kust was het wederom heel mooi. Er is dus een vrij groot gat, wat wij per per ongeluk links lieten liggen, we zagen een kleiner spuitgat, waarna Marieke zei dat er ook nog een veel grotere moest zijn. Wij dus verder op zoek de rechterkant op. Geen straf, want ook dat is heel mooi. Maar teruglopend zagen we andere mensen staan op een plek, vlakbij de auto. Daar was dus de echte Watamula hole. Deze is veel groter, maar het water spuit hier niet spectaculair omhoog.

Op de terugweg naar het appartement bezochten we nog even rond zonsondergang het kleine strandje Playa Kalki. Wat grappig was dat hier enkele Antilliaanse dames met een drijfding en met een drankje in zee dobberden. Verder was er niemand. Bij dit strandje zit wel een duikschool. Onze buurman is hier al geweest en vertelde dat het hier mooi duiken is (het rif heet ook wel Alice in Wonderland)
Vanavond weer lekker buiten gegeten op ons terrasje. Heerlijk om zo de hele avond buiten te kunnen zitten. Morgen nog een hele dag genieten….. we gaan nog wat strandjes bezoeken is het plan: Kleine en grote Knip.

Geschreven door Ruudenmarieke.op.pad