Omdat de tocht naar het eiland Tioman zo ontzettend lang was, besluit ik het nu maar iets rustiger aan te doen qua reisuren. Ik overnacht daarom in het havenstadje Mersing. Even een beetje bijkomen van alle avonturen in een hotel met een lekker zacht bed mét deken, heerlijk! In het huisje op Tioman was er namelijk alleen maar een dun en veel te klein soort handdoekje om onder te slapen.

Zoals ik al eerder ontdekt had is er in dit stadje niet zo heel veel te doen, dus ik wandel maar een beetje door de straten en ga ergens lunchen. Nou, die lunch is dan ook meteen het grote avontuur van de dag! Op de menukaart staan de meest bizarre combinaties van 'westerse' gerechten die toch wel heel erg mijn nieuwsgierigheid opwekken. De combinatie van een croissantje met tonijn, friet, roerei, champignons en koolsalade overtreft toch wel alles, dus daar ga ik voor! Vervolgens kun je ook nog kiezen uit minstens zeven soorten mayonaise (ik ga voor de wasabimayo) en krijg je er ook nog een lading chilisaus bij. Ja, bent toch in Azië natuurlijk! Ik moet eerlijk toegeven, het was een vreemde lunch maar eigenlijk ook heel lekker!

Later die middag loop ik naar de bushalte om alvast een busticket voor morgen te halen. Zoals in veel Aziatische steden is het hier ook weer een ontzettende uitdaging om als voetganger heelhuids door het verkeer te manoeuvreren. Er zijn nauwelijks stoepen en voetgangersoversteekplaatsen zijn er meestal al helemaal niet. Ook wordt er vrij hard gereden, is het druk en wordt er natuurlijk ook nog eens links gereden. Goed opletten dus! Ik doe maar gewoon na hoe de Maleisiërs de weg oversteken; stukje bij beetje de weg over rennen, steeds in het oog houdend of je wordt voorgelaten of niet. En zo ja, dan vooral niet twijfelen en keihard rennen, voordat er weer gas gegeven wordt. Ik word er steeds beter in!

Net als op Tioman valt het me rond de bushalte ook hier weer op hoeveel katten er zijn. Ze liggen echt overal te slapen of slaan je nieuwsgierig gaande. Sommige katten komen meteen naar je toegerend als ze merken dat je naar ze kijkt. Dan willen ze geaaid worden. Of iets lekkers. Of allebei!
Ik zie katten slapen in een vitrinekast en op het terras van een gesloten restaurantje liggen wel twintig katten op stoelen en tafels te slapen. Fijn om te zien dat de lokale bevolking vaak vriendelijk omgaat met al deze zwerfkatten. Ze worden gevoerd en worden verder lekker met rust gelaten. Al die katten zijn daarom ook helemaal niet schuw en zijn meestal echt enorme knuffelkonten. Soms word je gewoon letterlijk achtervolgd door een kat die niet genoeg kan krijgen van alle knuffels. Wel ben ik bang dat er steeds meer bij komen. De poezen worden natuurlijk niet gesteriliseerd en ik zie veel kittens rondlopen. Heel schattig allemaal maar waar gaat dat eindigen? Hopelijk gaan de Maleisiërs daar binnenkort eens over nadenken. Wel grappig, in Nepal zag ik ontzettend veel zwerfhonden en bijna geen katten, en hier is het dus precies omgedraaid!

De volgende dag neem ik de bus naar Kluang. Het is weer dezelfde rit door de oliepalmplantages en de jungle. Ook dit keer zie ik helaas geen tapirs of olifanten.
Kluang ligt op de route naar Singapore dus daarom heb ik deze plaats uitgekozen voor een tussenstop, maar verder valt er niet super veel te beleven. Het is gewoon een grote, drukke, vrij onpersoonlijke stad. Wel kom ik in wat zijstraatjes nog wat grappige street art tegen. Dat vinden ze toch wel heel leuk, hier in Maleisië. En ik vind het ook leuk! Precies op het moment dat het begint te regenen loop ik door een straat die helemaal overdekt is door paraplu's, best handig!

Ik ga maar een beetje winkelen en ik ga naar de bioscoop. Best vreemd, ik bedenk me dat dit de eerste keer in mijn leven is dat ik alleen naar de bioscoop ga. Ik ga zomaar alleen twee maanden alleen op reis maar alleen naar de bioscoop gaan vind ik dan ineens toch wel een beetje apart. Maar ik moet zeggen, het was een prima ervaring! Een goede manier om de ontzettende warme benauwdheid van buiten even te ontvluchten en in een lekker koele ruimte naar een film te kijken. Dat het niet een al te beste film is en er geen zoute popcorn is, neem ik dan maar op de koop toe.
Wel grappig om te merken hoe de andere bioscoopbezoekers opgaan in de film. Zelfs om de meest slechte grappen wordt voluit gelachen en er wordt gewoon hardop commentaar geven. En dat lijkt niemand (behalve ik..) storend te vinden!
Als ik 's avonds een restaurantje binnen loop, word ik heel hartelijk ontvangen en nog net niet letterlijk naar binnen gesleurd. Er lijkt een soort feest aan de gang te zijn want bijna alle overige gasten zitten aan een lange tafel en zijn in een uitgelaten feeststemming. Even later wordt er ook gezongen en verschijnt er een grote taart met kaarsjes. Ik word een beetje bij al deze feestelijkheden betrokken en krijg een extra toetje, en ook nog eens een flinke korting. Heel aardig allemaal!

De volgende dag doe ik een poging om ook nog wat van de omgeving te zien. Op internet heb ik gelezen dat er een mooi natuurgebied in de buurt ligt maar helaas wordt er geen enkele informatie te vinden over hoe hier naar toe te gaan vanuit de stad. Kluang is best een grote stad maar volledig gericht op de lokale bevolking en hoogstens op toeristen uit eigen land (en omstreken) met een eigen auto. In de dagen dat ik hier ben heb ik zelfs geen enkele andere westerse toerist gezien! Gevolg hiervan is dus dat er ook geen voorzieningen zijn, zoals bussen, om ergens naar toe te gaan in de omgeving.
Dat wordt dus lopen! Het is best een flinke tocht naar het natuurgebied maar qua afstand zou het te doen moeten zijn. Qua verkeersveiligheid helaas niet. Natuurlijk zijn er geen stoepen, wordt er keihard gereden en word ik regelmatig 'nagetoeterd'. Na een tijdje houd ik het dus maar voor gezien en zet ik de terugtocht in. Ik beland in een wat rustigere wijk en krijg daar een mooi inkijkje van hoe de mensen hier wonen. Zo zie ik hoe de was aan een waslijn volledig uitgerookt wordt door een grote berg in brand gestoken afval van de buren. Dat zou je in Nederland toch niet moeten proberen denk ik.
Iets eerder dan gepland ben ik dus weer in de stad. Dan maar weer naar de bioscoop. En nog best een leuke film ook dit keer!

En de volgende dag is het alweer tijd voor de laatste etappe van mijn reis; Singapore. Wat gaat het snel!

Geschreven door Reizendrijst