Vanaf Kuala Lumpur neem ik de bus naar de heel wat kleinere stad Malakka. Malakka is een kustplaats en in vroegere tijden een belangrijke handelspost van de VOC. De stad heeft een groot koloniaal verleden en viel eerder onder Portugees gezag, vervolgens onder de Nederlanders en nog wat later onder de Britten. Leuk om te merken dat al die invloeden nog steeds zo duidelijk zichtbaar zijn!

De bustocht verloopt voorspoedig maar helaas komt aan al die voorspoed al gauw een einde als ik aankom op het busstation. Het busstation van Malakka ligt nogal ver van het centrum dus neem ik de lokale bus om wat dichter bij mijn bestemming te komen. Via mijn gps kan ik zien waar ik er ongeveer uit moet, maar helaas werkt dit niet helemaal naar behoren en ineens springt het pijltje zomaar een heel eind verder en heb ik dus mijn halte gemist. Dat betekent dus zo snel mogelijk uitstappen en het hele eind teruglopen.
Wel bijzonder dat het op de een of andere manier nooit echt gemakkelijk is om op de plaats van bestemming te komen. Altijd gaat er wel een flinke wandeltocht of een te lange bus- en/of treinrit aan vooraf. Na ongeveer een uur lopen en allerlei obstakels verder (zoals een enorme brug die eigenlijk toch niet helemaal bedoelt was voor voetgangers maar wel een mooi uitzicht biedt) kom ik dan aan bij het hotel. Nouja, hotel, het is meer gewoon een woonhuis, zo lijkt het aan de buitenkant. En helaas lijkt het er ook op dat er niemand is! De poort is op slot en er is niemand te zien. Na wat hellooogeroep komt er gelukkig toch iemand tevoorschijn en kan ik naar binnen. Het hotel is echt een soort homestay. Ik krijg een heel knus en klein kamertje, maar het is wel allemaal goed verzorgd. En ook belangrijk, er is een goedwerkende airco! Heel fijn want het is echt bloedheet vandaag.

Ik rust eerst een beetje uit en ga dan Malakka wat verder bekijken. Ik wandel wat langs de rivier en langs het ‘rode plein’. Alle gebouwen zijn hier rood, en dat terwijl ik niet eens in Moskou ben! Een groot verschil met het rode plein in Moskou is ook de hoeveelheid aan riksja’s hier. En vooral ook hoe die versierd zijn! Het lijkt wel een kermis, al die fietsjes in verschillende kleuren en thema’s. Zo zijn er Spiderman, Pokémon, Hello Kitty en Batmanriksja’s die allemaal behangen zijn met knuffels, lampjes en andere toeters en bellen. Uit iedere riksja komt weer een ander oorverdovend bijbehorend muziekje. Vooral in de avond is dit hilarisch om te zien, want dan gaan alle lampjes aan en de muziek gaat een tandje harder. Dan zijn het echt kleine discootjes die voorbij komen fietsen.
Leuk ook om te zien is dat sommige dingen nog in het Nederlands zijn aangegeven. Zoal oude opschriften op muren en bordjes. Zo wordt het stadhuis van Malakka nog steeds Stadhuys genoemd. De meeste Maleisiërs hebben natuurlijk geen idee wat dit betekent!

De volgende dag zet ik een nader onderzoek in naar het verleden van Malakka. Ik wandel langs een begraafplaats uit de 17de eeuw. Onder de ingezakte grafzerken liggen zowel Nederlanders al Britten begraven. Het is heel bijzonder om zo ver van huis opschriften in het Nederlands te kunnen lezen. Soms is het moeilijk te ontcijferen, de Nederlandse taal is de afgelopen eeuwen aan heel wat ontwikkelingen onderhevig geweest, zo blijkt! Ik loop een heuvel op en kom langs de ruïnes van een kerk die ongeveer uit het zelfde tijdperk dateert. Nog meer Nederlandse grafzerken met nog meer bijzondere opschriften en heel veel toeristen te vinden hier.
Ook kom ik langs een moskee. Ik neem een kijkje en wordt uitgenodigd binnen te komen. Een vrouw neemt me onder haar hoede en ik krijg bananen en koekjes aangeboden. Ze vertelt me wat over de rituelen, het wassen voorafgaand aan het gebed en waarom mannen en vrouwen gescheiden van elkaar bidden. Ze vraagt waar mijn man is en is erg verbaasd als ik vertel dat ik niet getrouwd ben en ook nog eens alleen reis. Dat is voor de Maleisiërs toch wel erg moeilijk voor te stellen!

Omdat het zo warm is houd ik de rest van de dag maar een soort van siësta en drink lekker wat drankjes op verschillende terrasjes. Lekker wat lezen en mensen kijken, altijd fijn! Laat in de middag komt een Duits meisje aan mijn tafeltje zitten. Ze blijkt een studente in elektrotechniek te zijn en studeert zeven maanden in Maleisië als een soort van uitwisselingsproject. Nu heeft ze vakantie en dus de tijd om wat meer van het land te zien. Leuk om haar verhalen te horen, want door haar studie heeft ze natuurlijk wel een ander contact met de Maleisiërs dan als je alleen maar aan het rondreizen bent.

De volgende dag doe ik het ook lekker rustig aan. Nog meer drankjes en ik bezoek nog een oude Moskee. Bij de ingang hangen ‘leengewaden’ voor de niet-Moslimbezoekers. Met een mooie lange blauwe ‘jurk’ en een sjaal om mijn hoofd is mijn selfiemomentje helemaal compleet. Ook hier worden bananen uitgedeeld en kun je lekker een beetje badderen bij de wasplaats. Bijzonder om te zien dat de begraafplaatsen van de Moslims zo anders zijn. De grafstenen zijn meer een soort van zilverkleurige kleine pilaartjes in verschillende vormen.
Aan het eind van de dag loop ik nog een beetje rond en bewoner wat oude huizen en een Chinese tempel.
Die avond doe ik een poging om een beetje op tijd te gaan slapen, de volgende ochtend moet ik namelijk al om 7 uur op pad om mijn bus te halen. Helaas komt van slapen niet zo heel veel terecht omdat het midden in de nacht keihard begint te onweren!
Enigszins onuitgeslapen ga ik de volgende ochtend al vroeg op zoek naar mijn volgende avontuur; het eiland Tioman!

Geschreven door Reizendrijst