De laatste dagen regent en onweert het regelmatig. De regentijd zou eigenlijk pas volgende maand van start gaan, maar ik denk dat het nu al begonnen is. Omdat het keihard onweert en regent zie ik mijn plannen voor vandaag al snel letterlijk in het water vallen. Ook voel ik me niet super fit. Sinds dat ik in Nepal ben, ben ik nog niet ziek geweest en omdat dat absoluut niet volgens het boekje is, moet het er blijkbaar in de laatste paar dagen toch nog van komen. Gelukkig klaart het vrij snel op en ook ik voel me ietsje beter.
Toch op pad dus. Ik wil een bezoek brengen aan Bhaktapur, een stad ten oosten van Kathmandu. Dankzij een meisje van de yogaretraite weet ik waar ik ongeveer moet zijn om de bus te pakken. Het lijkt net of ze de bussen expres moeilijk vindbaar maken voor de toeristen zodat je sneller een duurdere taxi pakt. Maar daar trap ik dus niet meer in. Na even zoeken en vragen, vind ik vrij snel de goede bus. Ik vind die Nepalese bussen zo ontzettend leuk! Ze zijn van binnen gezellig aangekleed met allerlei gekleurde tierelantijntjes, doeken, kussentjes en stickers. Naast een poster van Shiva is een sticker van AC/DC geplakt, geweldig toch! Ook het kom-allemaal-in-de-bus-mannetje is weer present. Onder luid geschreeuw wordt de bus langzaam maar zeker helemaal volgepakt en slingeren we rustig richting Bhaktapur.
Meteen als ik de bus uitstap overvalt de rust hier me. Ik had een drukke stad verwacht, een Kathmandu in het klein. Maar Bhaktapur is veel overzichtelijker en ook groener. Ik sta meteen oog in de oog met de meest prachtige bomen. Ik slenter door de middeleeuws aandoende smalle straatjes. Vrouwen halen water uit een oneindig diepe put. Mannen op bakfietsen volgeladen met groente en fruit passeren me. Kinderen spelen tussen de kippen en honden. Mannen roken in alle rust een sigaretje op de krakkemikkige veranda's van tempels en huizen. Het lijkt wel of ik in een film over de middeleeuwen ben beland. Een beetje verwondert kijk ik rond. Als ik meer het centrum van de stad nader, neemt ook de moderniteit in hele kleine beetjes toe. Ik zie wat meer auto's, winkels en zelfs een heus 'cyber cafe' met een half ingestort rieten dak. Net als in Kathmandu zijn ook in Bhaktapur de gevolgen van de aardbeving nog goed zichtbaar. Veel belangrijke tempels en monumenten zijn geheel of gedeeltelijk ingestort.
Midden op het plein in het centrum ga ik op een terrasje zitten om het stadsleven eens rustig gade te slaan. Ik merk nog steeds duidelijk de impact van de yogaretraite. Alle indrukken komen maximaal binnen en ik voel me heel rustig en relaxed. Een goed moment om alles goed op me in te laten werken en een beetje te reflecteren op mijn verblijf in Nepal. Als er een vlieg op mijn arm land, zie ik opeens dat ik armspieren heb gekregen! Met dank aan de zonnegroet die we tijdens de retraite soms wel tot dertig keer achter elkaar deden.
Laat in de middag keer in terug in de chaos van Kathmandu en neem ik in mijn hotel een lekker warme lange douche. De hele dag is het een beetje druilerig weer gebleven en dat betekent dat de modderige straten veranderen in grote modderpoelen. Op die momenten lijkt de stad al helemaal op een groot festival. Op je slippers door de modder heen glijden terwijl de geuren, kleuren en muziek van alle kleine winkeltjes en restaurantjes je volop tegemoet komen. Ik begin me hier wel thuis te voelen!
Morgen is het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van het fascinerende Nepal. Wat een ontzettend bijzonder land is dit toch, echt een land om van te gaan houden. Ik kom hier zeker nog eens terug.
Maar ik moet zeggen, na een paar dagen regen ben ik wel toe aan zon, witte stranden, wuivende palmbomen, cocktails en kokosnoten. Hopelijk is het nog geen regentijd in Thailand!
Geschreven door Reizendrijst