Kathmandu

Nepal, Kathmandu

Ik ben om kwart over zes al wakker! Normaal gesproken ben ik echt geen ochtendmens maar vandaag dus blijkbaar wel. Na een uitgebreide good morning/namasté/how are you todaysessie met de vriendelijke mannen van het hotel kan mijn dag in Kathmandu beginnen. Zodra ik het hotel uitkom word ik natuurlijk bijna meteen omvergereden en ben ik een soort honing voor alle taxi- en riksjabijen. Maar ondanks dat merk ik dat de stad al stukken minder heftig op me overkomt dan gisteren. Een goede nacht slaap doet wonderen!

Ik besluit het oude centrum te bezoeken, Durbar Square. Na even zoeken vind ik het dan eindelijk, het oude centrum vol prachtige tempels, stupa's en vele beeltenissen van Vishnu, Shiva en allerlei andere hindoeïstische goden. Het duurt even voordat ik het daadwerkelijke 'centrum' gevonden heb. De ontwerper van het plattegrondje wat ik bij mijn ticket gekregen heb, had een hele bijzondere kijk op de werkelijkheid. Tja en die ticket, je moet als toerist dus betalen om dit gedeelte van de stad te bezoeken. Nepalezen mogen er natuurlijk gelukkig wel gratis doorheen lopen en andere Aziaten betalen een veel kleiner bedrag. Maar ik ben er blij mee dat ik wat geld kan bijdragen, want alle inkomsten gaan rechtstreeks naar de wederopbouw van de monumenten. En dat is hard nodig merk ik al snel. Veel tempels zijn door de aardbeving zwaar beschadigd of zelfs helemaal ingestort. Op de foto's die bij de afrasteringen hangen zie ik hoe het er nog geen twee jaar geleden uit heeft gezien. Confronterend maar tegelijkertijd is het ook mooi om te merken dat de Nepalezen stug en ogenschijnlijk ook met veel optimisme gewoon doorgaan. Hele gedeeltes zijn afgezet en er word hard gewerkt. Maar het gaat allemaal erg traag met de weinige middelen die ze hebben. Zo staan metershoge gebouwen in de steigers gemaakt van dunne stammen bamboe. Ziet er allemaal een beetje wankel uit..
Met het betalen van de ticket houdt het voorlopig even op met mijn vrijgevigheid want koppig als ik ben wil ik natuurlijk geen gids. In mijn boekje staat een hoop informatie en daarnaast vind ik het ook gewoon heel fijn om alles in mijn eigen tempo te bekijken (en de mogelijkheid te hebben om de saaie stukken over te slaan!). Ondertussen melden de gidsen zich in grote getale met allerlei mooie reclamecampagnes. Ik voel me al snel een ware Jon Snow. 'You know nothing!' krijg ik meerdere keren van verontwaardigde gidsen te horen als ik de reclamecampagne vriendelijk doch resoluut tot een einde probeer te brengen. Ik probeer me er weinig van aan te trekken en geniet van de stad. Gelukkig staat er nog genoeg wél overeind. Zo zie ik bijvoorbeeld de binnenplaats van het paleis van de Kumari, de levende godin van Kathmandu. Het ziet er prachtig uit maar ik kijk er wel met gemengde gevoelens naar. In Nepal bestaat nog altijd de traditie om een jong meisje uit te roepen tot Kumari. Het meisje moet dan allerlei tests doorstaan en als ze sterk genoeg is komt ze in aanmerking voor een tijdelijke rol als levende godin, de Kumari. De Kumari dient vervolgens tot haar puberteit in het paleis te verblijven en komt meestal maar eens per jaar buiten. Dan wordt ze ook nog eens gedragen want haar voeten mogen de grond niet raken. Heel apart om daar te zijn en te weten dat binnen de muren zo'n meisje min of meer opgesloten zit..
Gelukkig is er ook veel vrolijks te melden over Durbar Square. Zo is er een plein met prachtige kleine tempels, waaronder ook een tempel met allerlei houtsnijwerken van mensen die elkaar op dubieuze wijze benaderen. Grappig om te zien! Op datzelfde plein wordt ook mais verkocht voor de duiven die zich massaal op dat plein verzameld hebben. De Dam is er echt helemaal niets bij. Bij een andere tempel worden foto's gemaakt van een bruidspaar en weer bij een andere tempel voert een man met veel liefde grote stukken wortel aan twee koeien. Een gezellige, bedrijvige sfeer dus.
De rest van de dag wandel ik nog een beetje rond in de stad en ga 's avonds lekker eten in een restaurantje waar ik voor de eerste keer de authentieke Nepalese dal bhat probeer. Het nationale gerecht met linzen en rijst. Is nog lekker ook!


Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Wat een mooi begin van je reis. En wat een interessante stad. Daar ben je nog zomaar niet uitgekeken.!

Tante lia 2017-04-06 14:13:57

Heel mooi om zo je avonturen mee te beleven. Wat een bijzondere dingen allemaal, perfect begin van je vakantie.

Nico 2017-04-06 19:26:33

Wat schrijf je leuk zeg! Leuk om je avontuur zo te volgen! Geniet ervan!

Janneke 2017-04-06 22:09:15

Mooi geschreven Marloes! Heerlijk om door jouw ogen te stad te bezoeken!

Jeske 2017-04-06 23:18:47

Heel leuk om te lezen! Ja Kumari zijn echt zielig voor zo'n meisje!

Linda 2017-04-07 09:49:05
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.