Wekker om 8.15 uur, maar allebei eerder wakker. Ik vroeg me opeens af waarom er een trekkoord boven de wc hing, maar daarbij ging direct het alarm af. Niet zo slim dus. Prompt belde de receptie, waarbij Ronald mij de schuld gaf en instructies kreeg hoe hij het kon resetten. Ook weer opgelost. Na het douchen en eigen ontbijt snel klaar, zodat we rond half 10 al konden uitchecken. Op weg naar Malahide Castle & Gardens, ruim een half uur rijden. Onderweg wat vertraging, dus pas om 10.20 uur daar. Gelukkig mochten we nog wel met de guided tour van half 11 mee. Leuke gids, die ons een aantal kamers liet zien, waar de familie Talbot bijna 800 jaar lang heeft gewoond. Ook gaf hij uitleg over de herkomst van een aantal zegswijzen, die uit vroeger tijd stammen. Zoals 'lose your face' dat zijn oorsprong had in de make-up van vroeger waar was in zat en die dan ging smelten door de warmte van het haardvuur. Wij hebben nu inmiddels een heel andere betekenis gegeven aan het 'gezichtsverlies lijden'. Rond half 12 klaar, waarna wij de Botanische tuinen, in 1948 door Lord Milo Talbot ontworpen, gingen bezoeken. Eerst naar de West Lawn waar we het deel met de fairy route bekeken. Hierna gingen we de ommuurde tuin in, waar we eerst de vlinderkas zagen. Verder langs de vijver, wat kleine kassen en het Victoria House. Ook zag ik nog de kleine Secret garden, verstopt achter de vijver. Vroeger werd hier het pluimvee gehouden. Heel mooi opgezette allemaal. Vervolgens bij Avoca take-away een bruine baguette met brie en parmaham voor mij en wraps met tonijn voor Ronald gekocht. Buiten in het zonnetje opeten. Rond 13 uur richting Newgrange, waar we drie kwartier later arriveerden. Helaas bleek dat het sold out was voor deze dag. We hadden online moeten reserveren. Balen dus. Tickets (senior?) voor de exhibition, die echt heel mooi was opgezet. Toch nog wat meegekregen van deze aparte graf/passage heuvels. Verder met de route langs Monasterboice, waar een heel groot kruis was te bewonderen. Hoewel we de enige bezoekers waren stonden er tig borden dat we moesten uitkijken voor dieven. Apart. Nu klaar met de bezienswaardigheden en verder richting ons hotel. Half 5 de grens over, dus weer in Noord-Ierland. We volgen de Mourne Coastal Route. De hobbels in de weg heten hier geen ramps, maar humps. Rond zessen bij de ons welbekende Lidl inkopen doen voor het ontbijt. Hierna een restaurant zoeken, maar dat is nog niet zo eenvoudig op een maandagavond. Uiteindelijk konden we terecht bij de pub O'Hares Lounge Bars. Ik nam een chicken stack met fried onions en mashed potatoes. Ronald een burger met frites en sla. Prima eten. Elk gerecht op de kaart was 15 pond. Lekker eenvoudig. Rond 19 uur klaar en snel naar Mourne Rooms in Dundrum, waar we met een pincode naar binnen konden. Ik had wederom kamer 6 gevraagd, omdat ik dat vorig jaar een fijne plek vond. Wel even het hele huis bekeken, want op kamer 1 na was alles gewoon open (en dus leeg). Boven leek kamer 7 wel luxer (kwam ook door de geverfde muren) en zit eveneens aan de rustigere achterkant, maar volgens Ronald was het plafond wel erg laag. Het voordeel was wel een luxere badkamer, want die bij ons is eigenlijk te klein voor Ronald. Tja, wat is wijsheid. Sommige kamers vond ik ook stinken, vooral die boven onze kamer. Om 20 uur via mijn NPO-app naar het journaal kijken, want op het tablet gaf Ziggo hier geen toestemming meer voor. Buiten de EU oid. Vreemd. Direct ook een oude Lubach gekeken. Weer terug naar onze oude gewoontes.

Geschreven door Petronella