Wekker om half 9, maar allebei eerder wakker. Vannacht om 3 uur overgegeven. Wel vinger in mijn keel gedaan, want ik was bang dat ik anders de hele nacht niet zou kunnen slapen. Het luchtte wel op. Hierna paracetamol genomen, maar helaas alweer om half 5 wakker. Om 9.15 uur ontbijten. Ik pancakes met fruit. Ronald roerei met zalm. Vooraf yoghurt met muesli en granola en een heerlijke verse vruchtencompôte. Rond 10 uur terug rijden naar Glenglariff om daar de boot te nemen naar Garinish Island. Eerst leek alles dicht, maar toen konden we toch mee om 10.50 uur. Op het eiland kregen we uitleg van een vriendelijke gastvrouw, waarna we vrij konden rondlopen. Om 12 uur was er een rondleiding van 40 minuten in het Bryce House. Interessant verhaal. We namen de boot van 13 uur terug, waarbij we even stilhielden bij de zeehonden. Hierna dezelfde weg terug, wat goed uitkwam, omdat Ronald per ongeluk de kamersleutel had meegenomen, die we dus nog even terugbrachten. Verder naar Bantry House, maar daar ter plekke besloten dat we toch maar niet gingen. Ik had er even geen fut voor. Door met de route, waarbij we rond half 3 bij O'Donovan Castle in Dromdaleague aankwamen. Mooie hoge ruïne. Ineens een briesend bruin paard achter het muurtje. Best eng, want dat paard stond veel hoger dan ik. Gelukkig zijn het mensenvrienden. Hierna reden we een klein stukje om naar een alpacafarm en waterval te lopen, maar dat was helaas alleen op afspraak (met ene Emma). Weer terug, even tanken en op weg naar Kinsale. Helaas kwamen we al snel in een file wegens heavy road works terecht. Na ongeveer 20 minuten weer verder en rond 16.45 uur in Kinsale. Daar even een wandelingetje richting strand en het James Fort. Eerst ging Ronald alleen en daarna nog even samen. Hierna naar het centrum om bij restaurant Jim Edwards te gaan eten. Ik bestelde cannelloni met drie kazen/spinazie/champignons en Ronald chicken wings, dat een langere bereidingstijd nodig had. Verder vroegen we aanmaaklimonade, dat hier cordial (soft drink) heet. Zo genoeg van die thee, de hele tijd. Wij namen de smaak blackcurrant, maar je kan ook orange nemen. Weer wat geleerd. Het is eigenlijk voor kinderen bedoeld, maar aangezien ze hier verder niets zonder prik hebben is dit ideaal. Het eten was heerlijk. Ronald had zelden zo'n lekker bereidde kip gegeten. Gek genoeg kreeg ik patat bij mijn pasta, maar ook die vond Ronald heerlijk. Wel een wat beter restaurant dan gisteren. Gelukkig maar. Na het eten nog even door de leuke straatjes met bijzondere winkelgevels gelopen en rond 19 uur richting hotel. Om kwart voor 8 aankomst in het Radisson Blu Hotel & Spa, Little Island Cork. Ik alvast met de bagage naar binnen, waarbij de koffer direct klem zat in de draaideur. Lekker handig. Inchecken, waarbij we kamer 157 kregen. Gek genoeg ruikt de kamer naar rook, vooral in de badkamer, maar het is toch een rookvrij hotel.

Geschreven door Petronella