Beter geslapen door het extra dekbed waar ik op kon liggen. Wel 's nachts tig keer naar het toilet door al die koppen thee 's avonds. Gelukkig sliep ik steeds weer snel in. Rond half 9 was ook Ronald wakker. 's Nachts had ik opeens het idee om 's ochtends nog een keer naar Powerscourt House & Gardens te gaan, omdat we er toch vlakbij zitten. Een half uur met de auto, dus dat valt mee. Rond half 11 liepen we er al in het zonnetje. Nog lekker rustig. Eerst door het midden naar de Italiaanse fontein; hierna linksaf de Japanse tuin in; erna naar de Peperbustoren links vooraan. Vervolgens naar de andere helft waar we prachtige bloemen in twee borders zagen; de kleine dolfijnenvijver en de nog kleinere pet cemetery. Half 1 hadden we alles goed bekeken en reden we in een paar minuten naar het dorpje Enniskerry om daar te lunchen bij oHSo. Ronald nam een baguette met ham en kaas en ik een vegetarische focaccia (allebei warm). Verder een déca americano en een melk. We aten het buiten aan een tafeltje op. Hierna naar een heel leuk winkeltje, waar ik een bruin kubusklokje van Ronald kreeg, zodat ik 's nachts de tijd kan zien. Ze hadden daar echt originele spulletjes, maar ook vrij duur. Hierna om half 2 terug naar het hotel, waar we even thee gingen drinken. Om 3 uur namen we de bus weer naar het centrum. We liepen daar op aanraden van Trotter naar Sweny's (Pharmacy) op 1 Lincoln Place, maar zo bijzonder vonden wij het niet. Volgens de vrouw in de winkel is het pand gered door de local people; dateert het uit 1847 en doen ze elk jaar mee aan Bloom's Day. Hierna vroeg een man of we Gaelic verstonden en of hij een lied zou zingen. Vooruit dan maar. Hij pakte direct zijn gitaar, legde eerst de tekst uit en begon te zingen en te spelen. Het klonk goed, maar we wisten niet of we nu geld moesten geven. Het was wel heel bijzonder. Verder lopen door Merrion Square Park en hierna door St. Stephen's Green, een wat groter park. Hieruit gekomen stonden we opeens weer in een druk winkelgebied, met zelfs een straatartiest op een eenwieler. Grappig. Ronald wist de weg naar een korte architectuurwandeling (ook uit de Trotter), maar dat was ver lopen en achteraf gezien niet echt de moeite waard. Stomme reisgids. Een paar keer kwamen er paard en wagen langs dat vond ik wel apart in die buurt. Na onze route op zoek naar een restaurant, waarbij we na lang gedraal toch weer uitkwamen bij dezelfde plek waar het gisteren te druk was. Rond half 7 weer bij Xian Street Food aan de Anne Street. Eerst bestellen en dan een tafel of andersom. Het was ons nog steeds niet duidelijk. Gelukkig mochten we bij 2 mensen aanschuiven, want we waren net aan de beurt om te bestellen . Ik noedelsoep met beef, maar zonder de beloofde groente; Ronald noedels met kip en garnalen én groente. Ook nog 5 dumplings als voorafje. Rond 19 uur klaar. Nog even naar het toilet bij MacDonald's en door de verlichte drukke straatjes richting de bushalte, waar we om 19.45 uur instapten. Een uurtje later dan gisteren, maar nu was het opeens donker. We kwamen half 9 bij het hotel aan.

Geschreven door Petronella