Weer half 9 ontbijten. Lekkere druiven en een bakje yoghurt, naast het gebruikelijke brood/beschuit. Wel jammer dat we zelf moesten afwassen, maar gelukkig vind ík dat niet erg. We fietsten eerst langs Utrecht, maar zaten later toch midden in het centrum. Wel weer even leuk om te zien. Hierna veel langs de weg fietsen, wat altijd jammer is. Waar blijven de bossen? In Beerschoten onverwachts een bezoek aan een beeldentuin in een mooi park gebracht. Even een leuke onderbreking. Te vroeg voor koffie, maar nadat we heel lang langs de Amersfoortse weg fietsten kwamen we erachter dat we fout zaten (mijn fout). Via een omweg terug, maar nu was het gelukkig wel een bosrijke route. Heel mooi stuk. Bij het eerste het beste bankje stopten we voor koffie en een plaspauze. Dat was hard nodig. Uiteindelijk kwamen we weer op de uitgestippelde route terecht, maar we herkenden niets van het punt waar het fout was gegaan. Heel vreemd. Opeens fietsten we over de oude landingsbaan de oude F16's van Vliegbasis Soesterberg. Echt apart om daar op te mogen fietsen. Nog even verder door het dorp, waarna we eindelijk weer echt het bos in fietsten. Heel mooi, maar wel opletten op de talrijke tegenliggers op de vaak smalle bochtige paden. Ook last van de warmte, want opeens een heel dikke tong, die ook raar begon te tintelen. Thee drinken en bosplassen bij een schaduwrijk bankje. In Wageningen 10 minuten te vroeg bij ons gastadres. De gastvrouw kwam precies om 17 uur met haar hondje aanlopen. Onze kamer was op de eerste verdieping met een wastafel en mogelijkheid om koffie en thee te zetten. Verder erg vol en rommelig. Op zolder zaten twee studenten wiens douche wij ook moesten gebruiken. Gelukkig waren er ouders op bezoek die net alles goed hadden schoongemaakt. Rond zessen op zoek naar een restaurant in een uitgestorven binnenstad. Vakantieperiode, dus gelukkig weinig studenten aanwezig. Bij het Syrische restaurant Soek Damascus aan de Hoogstraat heerlijk gegeten. Een vegetarische schotel en linzenzoep; ouzi met rundvlees en erwten en een kleine salade gedeeld. Anja nam ook nog een Syrisch toetje, genaamd Hrissi. Was ook erg lekker. Hierna door een park en de winkelstraat terug, maar de stad bleef onaantrekkelijk. Ik terug douchen en op tijd slapen. Allebei moe door de hitte.

Geschreven door Petronella