Taj Mahal, Fatehpur Sikri, Diwali in Jaipur en de trein naar Udaipur

India, Jaipur

10-11
Het vroege opstaan begint te wennen. Om 5.15uur ging de wekker bij het door een familie gerunde Aman Homestay (Check ze maar eens op mijn Facebook. Echt een heel leuk adres om te verblijven in Agra!!). Omdat de meeste gasten de zonsopkomst bij de Taj Mahal willen zien, is de zoon des huizes ook al uit bed. Ranjana ligt nog lekker op één oor, bij te komen van haar cookingclass gisteren. Bij het ontbijt zal ze haar kookkunsten weer laten zien.

Aangezien we om 6 uur bij het verkooppunt van de tickets voor de Tah Mahal wilden zijn ivm de zonsopkomst om 6.35uur liepen we met Steven en Paula uit Winnipeg (Canada) en Sergei en Valeria uit Kiev (Oekraïne) alvast naar de het kantoor. Dat bleek op een loopafstand van slechts 5 minuten te zitten. Mannen en vrouwen moeten in gescheiden rijen kaartjes kopen. Toen Marlie eerder aan de beurt bleek te zijn kon ze toch ook mijn kaartje bestellen. De gescheiden rijen zouden logischerwijs niets met het geloof te maken moeten hebben aangezien de Taj Mahal niet gezien wordt als een heilige plek. Dit, ondanks de geschriften uit de Koran op de muren. Het is een mausoleum, tevens monument van liefde voor de in 1631 overleden (derde!) vrouw van Sjah Jahan, Mumtaz Mahal. De bouw duurde in totaal 22 jaar. Omdat het marmer waar de Taj Mahal van gemaakt is, is de bouw nog steeds zo stevig als toen. Elke 4 jaar start een schoonmaakploeg om het complex schoon te schrobben. In 1658 werd Sjah Jahan door zijn zoon afgezet en opgesloten in het Agra Fort even verderop. Het grootste gedeelte hiervan is voor toeristen niet toegankelijk. Het leger heeft er raketinstallaties klaar staan als iemand de no fly zone zou schenden. Zonder goedkeuring vanuit Delhi mogen zij vuren. Zeker na 11 september zijn de veiligheidsmaatregelen flink aangescherpt.

Vanuit zijn cel keek Sjah Jahan tot zijn dood in 1666 elke dag naar het schitterende mausoleum waar zijn vrouw in een tombe lag. Sjah Hijzelf werd bijgezet na zijn dood. In het complex valt op dat alles symmetrisch is. Naast de Taj Mahal staan bijvoorbeeld 2 enorme gebouwen. In Nederland zouden deze op zich al bezienswaardigheid zijn. Eentje werd vroeger gebruikt, de andere werd slechts voor de symmetrie gebouwd.
In het voor toeristen toegankelijke deel, zie je kopieën van de graftombes. Het énige wat dus niet symmetrisch is in de Taj Mahal, is de plaats van de tombe van Sjah Jahan zelf. De Taj was immers enkel gebouwd voor de tombe van zijn overleden vrouw en stond al in het midden....

Er gaan verhalen rond dat Sjah Jahan voor zichzelf een zwarte kopie van de Taj Mahal wilde bouwen aan de overkant van de rivier. Onze gids zegt dat daar bewijzen voor zijn. De Lonely Planet zegt van niet. Hoe het ook zij.... het is een indrukwekkend bouwwerk wat met recht 1 van de 7 wereldwonderen is!

Na deze trip hebben we snel ontbeten in Aman Homestay. Ranjana maakt nog even 2 bakjes rijst klaar voor onderweg, en we konden de weg weer op richting Fatehpur Sikri.

De stad Fatehpur Sikri, tussen 1571 en 1585 kort de hoofdstad van het Mughal rijk onder de macht van van keizer Akbar, is tegenwoordig een grote toeristische trekpleister. Dat merk je ook meteen aan de touts (mannen met foute verkooppraatjes die uitdraaien op kleine oplichtingspraktijken). Ondanks dat de 'spookstad' er mooi uitziet en dit een van de weinige plekken is waar een heerser drie vrouwen van verschillende geloven had (Hindoeïstisch, Moslim en Christelijk), vinden wel beiden de sfeer hier anders. De Jama Masjid Moskee wordt druk bezocht door moslims die blootsvoets de moskee in en uit lopen. Na zo'n 2 uur rondlopen hebben we het wel gezien en rijdt de chauffeur ons naar Jaipur, de roze stad.

De homestay "Pratap Bhawan' van Himanshu Rathore en zijn vrouw Dipti is wederom een mooie locatie. Op het dakterras kunnen we, na een wat moeizaam gesprek met hun personeel omdat zij weinig Engels spreken, genieten van een biertje. Himanshu komt zelf even later thuis van de markt en verwelkomt ons.

De avond verliep rustig. Wat praten met andere reizigers uit Australië, Nieuw Zeeland en Zuid Afrika en redelijk op tijd naar bed.

11-11
Vanmiddag zijn we na een ochtend met uitleg hoe je Rangoli maakt (versieringen van de grond met gekleurd zand als teken van welkom), de oude roze stad van Jaipur in gegaan. Iedereen was druk bezig met het versieren van de shops en straten voor Diwali. Bij aankomst wilde Marlie haar handen laten beschilderen met henna. Vanuit een kleine slagroomspuitzak schilderde de jongen nauwkeurig bloemen en andere figuren op haar hand. Het oude centrum is ommuurd door de bekende roze stadsmuur. Iedereen binnen die muren wordt door de overheid verplicht om zijn pand (aan de hoofdstraten) roze te schilderen. Ook dit centrum is chaotisch. Veel verkeer, veel stalletjes maar de verkopers zijn niet opdringerig.
Omdat de Indiërs met Diwali elkaar kleine cadeautjes of mierzoete snoepjes geven, kochten we sierlijke zakjes om daar onze oerhollandse drop in te doen en aan iedereen in onze homestay te geven. In de stad bezochten we Hawa Mahal, ook bekend als Palace of The Winds.

Voor onze terugrit namen we een tuktuk, of pukpuk zoals ze hier ook wel zeggen. Op de stoep lag een zwerver te slapen waar we meerdere malen naar moesten kijken om te kunnen concluderen dat hij nog adem haalde. Arm en rijk ligt hier zo dicht bij elkaar en toch zo ver weg.

Aan het einde van de middag moesten we onszelf klaar gaan maken voor het speciale diner dat Jacqueline voor ons in petto had. Het was een verrassing en alleen Himanshu wist waar we naartoe zouden gaan. Dipti, zijn vrouw, hielp Marlie met het aantrekken van haar Sarie. Voor mij was het een stuk makkelijker: gewoon in die kurta springen en klaar is Kees.

Na een korte rit werden we afgezet bij het Jai Mahal Palace. Een vijfsterren hotel. Het personeel begroette ons uitbundig en gaven duidelijk te kennen dat ze het waardeerde dat we in traditionele kleding liepen. Het hotel was supermooi. Kijk ook maar eens op
http://www.tajhotels.com/leisure/jai-mahal-palace-jaipur/default.html. In het Cinnamon restaurant was een speciale ruimte voor ons ingericht in Fata Morgana stijl. Een lage tafel, veel kussen, bloemblaadjes met pareltjes ingelegd, kaarsjes aan en zilveren bestek. Dit zou een mooie avond worden! Onze persoonlijke ober raadde ons een wijn uit India aan. Upcoming en over 5 jaar over heel de wereld te verkrijgen volgens hem. Het eten smaakte heerlijk. Opgediend op een grote zilveren schaal met 5 verschillende warme gerechten en 2 koude (na)gerechten was het echt super! Tijdens het eten kon ik hetw eer niet laten om een rood bloemblaadje op m'n neus te plakken. Net op dat moment kwam de ober voorbij lopen die zijn lach natuurlijk niet in kon houden.

Na het eten werden we netjes naar de tuin begeleid om op de verlichte patio onze tweede fles wijn te drinken. Ondertussen was er door heel de stad mooi vuurwerk te zien. Echt een geweldige avond dus!

Bij thuiskomst werden we door de het buurmeisje van Humanshi en Dipti nog uitgenodigd voor een afzakkertje. Ook zij hadden met de familie Diwali gevierd. De overstap van witte wijn naar (koude!) rode wijn was goed te doen en al snel werd het 1.30u. Tijd voor een goede nachtrust terwijl het vuurwerk buiten vrolijk doorging :).

12-11
Vanochtend hebben we rustig aan gedaan. Even naar M I Road gegaan maar veel shops bleken gesloten te zijn. Eind van de middag zijn we naar het Amber Fort geweest. Dit Koninklijk paleis kijkt uit over Jaipur en ligt op zo'n 10km afstand. Helaas waren we net te laat om helemaal naar boven te gaan. Door de verkeersdrukte stonden wel om 17.31u bij het loket dat voor onze neus werd gesloten.

Om 22.15u werden wel opgehaald door Siddarth. Hij runt samen met Jacqueline The Lost Columbus en woont op 3minuten van onze homestay. Aangekomen op het perron voor onze nachttrein, bleek de trein 1,5uur vertraging te hebben. Aangezien het daar wemelt van de ratten en slapende mensen, stelde Siddarth voor om bij hem thuis een bakje koffie te gaan drinken. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de tweede poging bleek de trein nog wat meet vertraging te hebben opgelopen. Opnieuw gingen we bepakt en bezakt terug naar Siddarth thuis. Bij de derde poging was het raak! Om 2uur vertrok onze trein en maakten weinig bedden op in de schommelende wagon. Marlie lag bovenin naast een corpulente Indiër die er een sport van maakte om een oerwoud per minuut 'om te zagen'. Naast mij kwam een Indiaase vrouw liggen die door het geschommel van de wagon wel een constante epileptische aanval leek te hebben wat er voor zorgde dat ze af en toe een dikke kwats oprochelde om deze vervolgens weg te spoelen met haar fles water. Thank God dat ze 'm niet in m'n schoenen legde! Met 2 rugzakken op mijn bed en een lengte van het bed die precies met mijn lichaamslengte overeen kwam, schudde ik op en neer tegen de wanden. Van binnen heb ik smakelijk liggen lachen om deze toestand. Natuurlijk mocht een nachtelijk toiletbezoek van Marlie niet ontbreken aan deze rit, dus getooid met een wc rol ging ze al schommelend richting de wc, in de ruimte naast onze bedden. Natuurlijk checkte ik vanuit m'n bed of ze veilig de deur in en uit ging :).

13-11
Na een paar uurtjes werd het al licht en rond 9uur naderden we Udaipur. Daar stond onze pick up al (meer dan 3uur!) te wachten. Tsja, bij de NS zou je de kosten van je kaartje terug kunnen vragen. The Indian Railway Company doet daar niet aan, hahahaha...

Morgen, 15-11, rijden we met onze chauffeur voor de komende 9 dagen verder. Dan zal ik ook verder over Udaipur vertellen.

Groeten van ons,

Paul en Marlie

Geschreven door

Al 7 reacties bij dit reisverslag

Hey paul en Marlie, dit was weer , zoals gewoonlijk, een heel smakelijk en interessant verhaal. tjee, die trein en dat slapen daarin..... mmmm....;-) . Wel al met al weer fantastisch. Goede reis verder ...ik kijk weer uit naar jullie volgende belevenissen.. Groetjes, Annelies

Annelies Spaan 2015-11-14 08:03:32

WoW, wat een verhaal weer! En die statiefoto.. Lijkt Maxima wel! Had jullie al gesproken maar om zo'n verhaal te lezen is toch geweldig. Wat een indrukken en wat een lieve mensen allemaal! Genieten samen! Dikke kus Rian

Rian 2015-11-14 09:53:36

Fijn dat jullie lieve mensen ontmoeten want als ik nu lees wat er allemaal in Parijs gebeurt! Waar moet dat naar toe met deze wereld? Liefs Rian

Rian 2015-11-14 10:25:42

Hoi luitjes, Staat je goed, dat blaadje op je neus, je zou zo bij de kerstman Kunnen solliciteren! Genieten en we horen de verhalen wel bij thuiskomst!

Frans 2015-11-14 11:35:16

wat een mooie dingen maken jullie mee zeg, leuk dat we daar ook een beetje van mee kunnen genieten van jullie verhalen. Benieuwd zijn we naar het vervolg;-) Heel veel plezier nog! Groetjes van ons

Patrick en Evelien 2015-11-14 13:26:36

Weer een mooi verhaal van jullie reis. Blijf voorzichtig en geniet van jullie reis. Hier in Parijs is het weer een trieste bedoeling. Wat een wrede wereld toch hier en daar. Afgelopen weekend weer volop genoten van de NOTP 2015 te Antwerpen. Volgende jaar zijn jullie er weer bij he. Groetjes en tot de volgende keer.

Kees 2015-11-14 18:52:44

Tof! Super ook die sari Klaas, staat je mooi!! Kan best hier in t Bredase ook, voor feesten en partijen!

Eefje 2015-11-15 15:25:39
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.