De rest van het verhaal...

Colombia, Bogotá/Cali

Daar ben ik weer...

Mike with his bike wordt in de Lonely Planet beschreven als een enthousiaste gids en dat klopt ook zeker. Hij heeft overal een leuke anekdote bij en toont oprechte interesse in zijn groep.

Na jaren als journalist gewerkt te hebben in de VS en Zuid Amerika, heeft hij besloten om mensen Bogotá te laten zien door ze op een fiets rond te gidsen. Als je hem ziet zou je denken dat het een zwerver is. Tijdens het fietsen pakt hij regelmatig zijn fotocamera om foto's te maken van bussen, motoren en andere barrels die de lucht boven de stad vervuilen. Als ik vraag wat hij daar mee doet, zegt hij dat hij een persoonlijke champagne is gestart op zijn website tegen de 'air pollution'. Dat we regelmatig met de fiets een vuilniszak of kapotte asbestplaat moeten ontwijken, lijkt hem niet veel te doen.

Tijdens de tocht is er genoeg tijd om te eten en te drinken. Is het niet op de campus van de Universidad Nacional, waar studenten op verschillende plaatsen op een kampvuur soep en aardappels klaarmaken, dan is het wel op de fruitmarkt waar allerlei exotische vruchten in stukken gesneden worden. En verdomd lekker ook nog...

Natuurlijk kan een stuk geschiedenis van en in de stad niet ontbreken. Zo mochten we in de stierenvechtersarena
(ja ja, lang woord) ook oefenen met een Steel Bull en werd er bij verschillende plekken gestopt waar mensen in de tijd van Pablo Escobar vermoord zijn.

En over geschiedenis gesproken... Niemand minder dan Justin Bieber trad nog niet zo lang geleden op in deze stad. Op zich niks vreemds, maar na zijn concert heeft de puberale dameskapper, onder escorte van de politie, zijn limo laten stoppen om op een brug graffiti te spuiten: Justin (en een wit hartje). Dat zou op zich ook nog niet zo vreemd zijn in deze stad waar op diverse plaatsen kunstwerken van graffiti te zien zijn, maar juist het feit dat de politie dit toeliet maakt de Colombianen boos. De reden is dat er een tijd geleden een graffitispuiter neergeschoten is door de politie, toen ze hem vanwege het taggen aan wilde houden. En madame Bieber mag het juist onder toezicht van de politie wel!

Bij een klein parkje in een van de slechtere wijken in de stad, werden we opgewacht door drie rappers. Opgeteld waren ze denk ik 35 jaar oud maar ontzettend 'streetwise'. Ze rapten over het straatleven, criminaliteit, verslavingen en moord. Toch wel indrukwekkend. Desalniettemin was het erg grappig dat ze even later als een stel snotkokers een ijsje en snoepjes bestelden van onze fooi, in het koffietentje waar wij ook zaten. En dan gaan zitten ruziën om de snoepjes... hahaha.

Na deze stop zouden we de rosse buurt van Bogotá doorrijden. Prostitutie is niet illegaal zolang ze het maar in de aangewezen wijk doen. Een wijk voor dames, en een wijk voor travestieten. Het leek ook wel een beetje op onze Wallen. Alleen dan geen rood licht overdag maar bv. vier dames staand in een garagebox..... dus.... de private clubs hebben wel originele namen als: The Las Vegas club, The Californian Club en The Big Rooster. Hoewel je volgens Mike bij die laatste alleen maar kip kunt krijgen. Ja ja... Hij zal wel kipfilet bedoelen.

En van het verse (of soms meer bedorven) vlees fietsten we door naar de afdeling met vers fruit. Fruit wat we in Nederland niet kennen werd in stukken gesneden zodat iedereen kon proeven. Lekker hoor!

Na de tocht ben ik naar El Museo Policia Historico gelopen. Omdat ik niet heel veel tijd had kreeg ik een individuele rondleiding door een jongen van 19. Zoals wij de dienstplicht kenden, hebben de Colombiaanse jongens de verplichting om óf een jaar dienstplicht in het leger te vervullen óf bij de politie. Mijn gids deed dit dus voor de politie. In het museum zie je de verschillende vormen van politie en wordt er duidelijk uiteengezet hoe de War on Drugs aangepakt wordt. Ondanks dat het politie is, heeft het meer weg van het leger. Geen flauwe jongens dus. Het pronkstuk van de aanwezige stukken zijn de Harley Davidson met gouden accenten die Pablo Escobar aan zijn neef kado gedaan heeft en een aparte kamer met persoonlijke spullen van Pablo zoals zijn horloge, zonnebril, zijn handwapen en zelfs een dakpan met zijn bloed er aan, van het dak waarop hij neergeschoten is. Bizar...

'S avonds had ome Frans traditionele Colombiaanse soep gemaakt met aardappelen, mais, kip, grote kappertjes en nog meer. Heerlijk!

Vrijdag:
In de ochtend ben ik met Alicia naar de Monseratte gegaan. Deze kerk staat hoog in de bergen en geeft een mooi uitzicht over 1.700km2 Bogotá. Je merkt goed dat er minder zuurstof in de lucht zit. Hierna zijn we met drieën naar de zoutmijn in Zipaquirá gereden, zo'n 50km buiten de stad. Het had wel wat weg van de zoutmijn in Polen waar ik in juni was. Ook hier hebben ze ondergronds een kerk, of beter gezegd een kathedraal. Maar deze was wel een stuk mooier.

'S avonds ben ik met Diana, de dochter van ome Frans en Alicia een club ingedoken, Andreas DC. Zes verdiepingen met eten, drinken en Latin muziek door elkaar. Een mooie en gezellige club met enthousiaste salsa dansende mensen. Leuk!

Zaterdag:
Vandaag ben ik met de bus van Bogotá naar Cali gereden. Vanwege de feestdagen trekken volgens de krant El Tempo, zo'n 1.5 miljoen mensen weg uit Bogotá. Alicia had eerder deze week al een ticket geregeld dus ik hoefde er alleen maar op tijd te zijn. Alicia bracht me weg en inderdaad, wij waren op tijd. De bussen helaas niet. Ergens op de route was er een ongeval gebeurd waardoor de bus van 8 uur (ik zou die van 10 uur hebben), pas om 10 uur vertrok. Chaos in de terminal. Mensen met tassen, dozen, schilderijen en andere kerstkado's voor de familie die allemaal door een gangetje van een meter breed op en neer lopen. Schitterend! Om zeker te weten dat ik tijdig in de juiste bus zou zitten had Alicia aan een meisje (Angélà) gevraagd of ze bij mij wilde blijven. Zij had normaal gesproken ook de bus van 10uur. Dat wilde ze wel doen. Echter toen we aan de beurt waren, werd de groep passagiers opgesplitst over 3 of 4 kleinere busjes. Ondanks haar pogingen om met elkaar te kunnen reizen, lukte het Angie niet en vertrokken we apart richting Cali.Het voordeel was wel dat de kleinere busjes een stuk sneller gaan en ik dus de verloren tijd enigszins in kon halen.
Met 1 pauze tijdens een rit van 11 uur maak je snel meters. De rit zelf is mooi. Je rijdt door het Andes gebergte. Hoge groene bergen, ijle lucht, een man naast me die tijdens de rit wel 20 keer een kruisje sloeg (onnodig overigens) en de chauffeur die hard een munt van 500pesos uit zijn raam tegen een vrachtwagen aangooit, omdat deze op de verkeerde weghelft reed. Mooi man! Als we bijna op het hoogste punt zijn begint het te regenen. Het gevolg is dat we in dikke mist met zicht van 10meter en modderstroompjes die stenen mee naar beneden nemen de haarspeldbochten doorkruisen. De wegen zijn goed en de chauffeur doet het rustig aan, dus geen moment gevaarlijk geweest.

En dan is het zo ver... Dan sta je bij de busterminal in Cali en moet je een taxi hebben. De normale taxichauffeurs spreken weinig tot geen Engels en mijn Spaans blijkt ook niet voldoende om ze uit te leggen dat ik bij Iguana hostel verwacht wordt. Een medepassagier van ons busje helpt me en al snel ben ik weer op de juiste plek van bestemming. De kamer is simpel maar prima. Net even een biertje op met de andere gasten hier. Amerikanen, een spanjaard en wat Nederlanders. Zij gingen op stap maar ik sla een rondje over. Het was na gisterenavond met Diana weg geweest te zijn, al vroeg genoeg vanochtend. En zo'n rit is leuk maar kost stiekem toch ook nog best wat energie.

De komende dagen ben ik in Cali met het plan om 1e kerstdag naar Medellin te vliegen. Morgen even een ticket regelen dus. Als ik daar ben, horen jullie weer van me!

Doeiiiiiiii,

Paolo

P.S. : De foto's zijn van internet geplukt omdat ik ze niet op m'n foon heb staan.

Geschreven door

Al 9 reacties bij dit reisverslag

Paul fijn om te horen dat alles goed gaat en dat je het naar je zin hebt. De eerste dagen heeft Ome Frans, Alicia en Diana je goed op weg geholpen begrijp ik. Zoals ik al in het SMS je had gezet moet je wel een vervolg cursus Spaans gaan volgen dan, want als een taxi chauffeur je al niet begrijpt... Ik hoop dat je mooie foto's hebt gemaakt. Lukt het met de Nikon van mij? Mocht ik je niet meer spreken of kunnen reageren op een bericht van je, wens ik je alvast fijne en veilige Kerstdagen toe. Groetjes

Kees 2013-12-22 12:02:51

Ha Paulus, Klinkt allemaal als een heerlijke maar drukke vakantie! Leuk om je verhalen te lezen! Heel veel plezier nog en geniet vooral! Fijne feestdagen alvast! Groetjespatrick en Evelien

Patrick en Evelien 2013-12-22 13:14:44

Nice Paulus!! Fijne Kerst :)

Marloes 2013-12-23 10:27:43

Weer geweldig om jou vakantie te volgen en nog wel vanuit mijn heerlijke ligbed in een heel warm Thailand. Pas goed op jezelf en alvast een fijne kerst he.xx

lisette en ton 2013-12-23 10:51:47

Paolo ? Don(nie) Juan zul je bedoelen ! Veel plezier makker en gedraag je een beetje.... gr, The Boys

The Boys 2013-12-23 13:17:22

Mop! Super leuk om je verhalen te lezen. Vooral zo doorgaan! Alvast fijne kerstdagen en een spetterend Nieuwjaar Paultje! X

Stella 2013-12-23 17:47:53

He Paul. een boeiend en mooi verslag. heel leuk om je berichten te lezen en zo je reis te volgen. geniet ervan. groetjes

Riann 2013-12-24 10:41:24

Heb je Justin Bieber gezien ?

Timberlake 2013-12-25 09:34:58

@Timbarlake: Die is weer gevlogen na het spuiten van de graffiti en het afbreken van zijn hotelkamer met de Colombiaanse dames van plezier ;)

paulonthisglobe 2013-12-25 19:35:32
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.