Grand Canyon

Vanuit het plaatsje Palmdale vertrokken richting Arizona. Voor de boeg hadden wij een reis van zo'n 7 à 8 uur, even doorbijten dus vandaag. En dat ging best goed allemaal. Gewapend met boodschappen zoals veel water, fruit en broodjes reden we de /Mojave Dessert/ in. Prachtig uitgestrekte vlaktes met kilometers niets anders dan prairie landschap. Maar, ook dit wordt na een uurtje of wat wel een beetje eentonig en dan kan zelfs die lange trein van 4 kilometer en 5 locomotieven je niet meer scherp houden. En dan te bedenken dat ik spreek vanuit de passagiersstoel want Pat heeft bijna het hele stuk gereden.

In de late middag kwamen wij aan in het Western stadje /Williams/ wat ligt aan de voet van de onderkant van de Grand Canyon. Een leuke RV camping en van alle gemakken voorzien, prima.

Vanochtend vroeg op, want vandaag stond de helikopter vlucht van een half uur gepland. Maar waar iedere reiziger bang voor is als je met een auto reist gebeurde toch; de auto wilde vanochtend niet starten! Dat terwijl we op een bepaald tijdstip bij het vliegveldje moesten zijn. Gelukkig vond Pat al snel een vriendelijke Amerikaan die ons met zijn /jumper cables/ wilde helpen.

De vlucht was fantastisch! Superlatieven schieten te kort want alles wat er over the Canyon is gezegd is waar. De gedachte dat het gebergte onder je al 2,1 miljard jaar geleden is gevormd door de krachten der natuur, maakt je een heel nietig mens. Het was alsof we uitkeken over een landschap van een andere planeet. Ik wil wel geloven dat dit trekpleister nummer 1 is in the States. Veel Amerikanen zien het bezoeken ervan zelfs als een soort pelgrimstocht, die je eens in je leven zou moeten maken.
Morgen staat Monument Valley op het programma, ik ben benieuwd of er nog iets bestaat wat mij net zo de adem kan benemen als de machtige Grand Canyon...

Geschreven door Patrieke