Afgelopen weekend zijn de Nederlandse gasten van het JCCC (op kosten van het JCCC) meegenomen naar de prairie van de Mid-West, de zogenaamde Flint Hills.
Alleen al het feit dat dit voor ons wordt georganiseerd is natuurlijk fantastisch. En het is ook fijn om even "onder ons" te zijn. Uiteraard is er wel een gids mee, dat is Christy van de afdeling sustainable samen met haar man.
Christy blijkt een opgewekte jonge vrouw die zeer onderhoudend kan vertellen en houdt van een grap en een grol. Ze rijdt de rode bus van het JCCC feilloos al heeft ze soms wel support van haar man Thomas nodig. Maar ze doet het beter dan ik ooit deed. Ik herinner me een kruispunt in Bremen en een busje vol met leerlingen en mijzelf achter het stuur. Ik vergat in ALLE spiegels te kijken en reed een oudere man op zijn scooter omver. Oeps. Gelukkig bleef de schade beperkt, alleen iets aan de scooter. Vergeet alleen nog te vertellen dat de scooter net gerepareerd was na een klein ongelukje van een paar weken eerder. Het gezicht van die man vergeet ik nooit meer. En die van mijn leerlingen trouwens ook niet.
Het is ongeveer 3 uur rijden naar de Flint Hills en het is een groot prairiegebied wat zich uitstrekt van het midden van de staat Kansas tot het noordelijk Centraal Oklahoma. Het is vernoemd naar geerodeerde resten vuursteen (Flint) en bestaat uit een uitgestrekte band van heuvels. De bodem is bedekt met het zogenaamde tallgrass en dat kan wel 3 meter hoog worden.
Maar voordat we de prairie aandoen gaan we eerst even naar het museum over de Flint Hills in Manhattan, Kansas. Een introductiefilm neemt je mee naar de prairie en je voelt de wind blowing in your face. Daarbij de geur van het tallgrass en het is alsof je ergens op een heuvel zit. De film eindigt met een prachtig lied. Voor de liefhebbers: Heartland van Kelley Hunt.
En off we go again, naar het plaatsje Cottonwood Falls dat midden in het gebied ligt. Eerst bezoeken we het Court House uit 1873 wat nog steeds in gebruik is. We krijgen ook de gevangenis te zien in de kelder. Dikke stalen deuren met spijlen, de streepjes van het aftellen van de dagen staan er nog op.
Het dorpje zelf is klein en zo op het eerste gezicht valt er niet veel te beleven. Dat komt deels doordat je geen mensen op straat ziet. Ieder die er komt stapt uit de auto op de plaats van bestemming en verdwijnt dan in een winkel. We krijgen de gelegenheid om te winkelen en ja, daar hou ik van. Maar helaas, hier geen couture of wat er maar iets op lijkt. Vooral veel winkeltjes met wat ik noem "oude meuk" maar waarvan een aantal Nederlandse gasten heel blij van wordt. Er wordt zelfs iets gekocht. 50 Dollar voor een oud bewegwijzeringsbord vind ik best veel geld. Maar ja, het is echt oud!
Na een copieus diner in een zeer goed restaurant zoeken we onze hotelkamer op. Ieder heeft een eigen kamer met 2 double sized bedden. Het hotel is in oude stijl gebouwd en zou in een Westernmovie niet misstaan. Ik twijfel welk bed ik zal kiezen......
De volgende ochtend vroeg op om de sunrise te zien. We boffen want het zal wederom een schitterende dag worden. Mooi hoor zoals de zon schittert over het tallgrass en dat mooi oranje-geel laat verkleuren.
En dan arriveren we bij de entree van het park Flint Hills waar we met een oude bus meegenomen worden de prairie op. Boven op een heuvel mogen we eruit een maken we een wandeling. Het is schitterend. Eindelijk kan ik weer eens echt bewegen en ik zuig de frisse lucht in me op. De Hills maken een romantische indruk op mij en ik voel me nietig in dit grootse landschap. Als ik op veilige afstand een kudde bizons zie voel ik me helemaal nietig. Wat een joekels van beesten zijn dat.
De chauffeur van de Hills bus is een jongeman die ons op geheel eigen wijze meeneemt in de geschiedenis van de Flint Hills. Hij is lastig te verstaan omdat hij de "R" niet goed kan uitspreken en bijna haak ik af. Toch weet hij mijn interesse te wekken door de gortdroge grapjes die hij maakt. En dan uit het niets zegt hij: "Very interesting". Zonder de R dan. Hij doelt op de broek van collega Nina, een patchwork broek in 70-ties model en kleuren. Haha, wat een lol.
Goed om te weten dat lang geleden de native Americans (lees: Indianen) dit gebied bevolkten. Zij werden verdreven door de white Americans die zich daar tot op heden te dage nog steeds voor schamen. In veel delen van Amerika vind je dan ook stukjes van die geschiedenis terug in b.v. plaatsnamen.
We lunchen in het oudste restaurant van County Groove in alweer een oude western stijl. Het buffet is in een soortgelijke stijl; traditionele gerechten die behoorlijk vullend zijn.
Op de terugweg naar huis doen we nog een stadje aan; Kaw. Overduidelijk een naam met Indiaanse roots. Bij het plaatselijke museum is een archeologisch opgravingsproject gaande. Er zitten veel vondsten in de aarde die men op latere termijn moet duiden. Leuk om te zien hoe een ogenschijnlijk zootje ongeregeld toch een zeer georganiseerde groep is. Ieder weet precies wat hij/zij moet doen en doet het met veel overgave.
Als we na nog weer 2 uur rijden bij het JCCC aankomen staat Dennis mij al op te wachten.



Math Poker! (Dag 10 van Estrelita)

Vandaag was een drukke dag! 's Ochtends eerst naar Ivy Tech. De les, "Cultural Awareness, die ik zou bijwonen, was afgelast. Ik ben toen maar de campus gaan verkennen, af en toe naar binnen glurend. Zo ook bij de math class, waar 2 studenten bij het lokaal stonden te wachten. We raakten aan de praat en ik vertelde ze, dat veel van onze studenten niet slagen voor rekenen. Of ik goed kon rekenen? Mijn reactie: "Natuurlijk"! Ik werd uitgedaagd om de les bij te wonen en de toets ook te maken. Ze starten elke les met een toets van 15 eenvoudige sommen, die ze in 10 minuten af moeten hebben. De docent verzamelt ze, kijkt ze na en telt per student alle A, B tot en met F per student op en bepaalt aan het eind van het semester het gemiddelde. Dat moet minstens een C zijn, anders moet je enkele toetsen opnieuw maken. Ook bepaalt de docent aan de hand van de veel gemaakte fouten, welke stof hij zal uitleggen. Ik vond de sommetjes, een combinatie van rekenen en wiskunde, helemaal niet moeilijk! Ik was ook nog binnen 3 minuten klaar; ik kreeg een A+. De A kreeg ik voor alles goed en de + kreeg ik voor de tijd, minder dan 5 minuten. Terwijl de anderen nog bezig waren, heb ik gauw de Reken Poker kaartspellen, die we een poosje geleden op school gekregen hadden, uit mijn kantoor opgehaald (ja, ik heb een eigen kantoor glunder) en heeft de docent de spelregels, die ik thuis in het Engels vertaald had, uitgelegd. We hebben wat spelletjes gespeeld en de tijd vloog om. Ze vinden het moeilijk, maar ook nog een leuke manier van leren! Ik heb hen 2 spelletjes gegeven, waar ze superblij mee zijn!

Daarna ben ik bij de vice chancellor binnen gelopen. Met hem had ik een heel gesprek over faciliteiten voor personeel. Daarover een andere keer meer, ik moet nu slapen. Hij benadrukte wel, dat als er faciliteiten nodig zijn, zoals een speciale telefoon of een vergroot beeldscherm, dat het binnen 24 uur, of hooguit 48 uur geregeld is! Anders is het verlies van productiviteit en een stressfactor voor de betrokken werknemer. Zo!

Op weg naar mijn kantoor, kwam ik Jeremy van Students Affair tegen en heb ik veel informatie gekregen over financiële hulp aan studenten, die hun studie niet helemaal zelf kunnen betalen. Ook daarover een andere keer meer!

Even snel geluncht en toen was het tijd om op pad te gaan! We hebben in Vincennes een diner met de chancellor en blijven in een super de luxe hotel overnachten. Diner was heerlijk! Mijn suite is mooi en mijn bed is lekker groot! (Foto's 6 tot en met 9) Tijd om te gaan slapen!

Nope, nog geen Youth Build & Micro economics

Helaas blijkt ook vandaag niet uit te komen om bij Youth Build langs te gaan. De man bij wie ik in de klas welkom zou zijn is er niet omdat hij met zijn dochtertje naar het ziekenhuis moet. Gelukkig niets ernstigs blijkt later. Vandaag daarom en les Micro economics. De presentatie vandaag gaat over belastingontwijking. Hierbij worden voornamelijk erg veel cijfers gegeven. Het echt op waarde schatten van de informatie blijkt lastig. De presentatie wordt afgesloten met een Kahoot. Daarna de echte les en het gaat over accounting profit en economic profit. Onderwerpen die langs komen: Fixed cost, total cost, average fixed cost, average total cost & Marginal cost. Voor de liefhebber erg interssant :). De studenten gebruiken veelal hun telefoon voor berekeningen. De studenten hebben daarnaast allemaal een windows laptop en vaak een Iphone. Het merk Under Armor is duidelijk populair hier.
'S avonds weer een Triviant avond (Pubquiz) met op de achtergrond de wedstrijd van baseball (CUBS). Helaas gaat deze wedstrijd verloren met flinke cijfers. De triviant avond gaat echter prima (misschien niet door mij) maar onze groep wordt tweede en de vrienden van Matt eerste. Goed gespeeld dus!

Geschreven door NoorderpoortgoesUSA