De naam Ivy Tech Community College is niet zo maar bedacht. De I staat voor Indiana, de V voor Vocational. IV spreek je uit als IVY.

Ivy Tech is een junior college, een MBO school dus. Er zijn verschillende opleidingen, die allemaal in de 3 hallen gevestigd zijn: Ivy Hall, Ross Hall en Griffin Hall. Mijn kantoor ligt in Ivy Hall. Ivy Tech is een rookvrije school.

Het collegegeld is afhankelijk van de staat waar je woont of waar je vandaan komt. Woon je in Indiana, dan betaal je tussen de 2.000 en 4.000 dollar. Als je van een andere staat afkomstig bent, betaal je 4.000 dollar. Buitenlandse studenten betalen 10.000 dollar. Toch komen er regelmatig buitenlandse studenten. In de hal hangen vlaggen van de landen waar de studenten vandaan komen (foto 1). Er hangt geen Nederlandse vlag! Ze hebben er wel eentje en hadden die speciaal voor mij opgehangen bij het welkomsfeestje eerder deze week, maar het is weer opgeborgen. We moeten gauw een student erheen sturen, zodat de Nederlandse vlag ook opgehangen wordt.

Vandaag heb ik juridische colleges bijgewoond. Was interessant! Ze gebruiken zoveel didactische vormen in hun lessen en de studenten bleven gefocust. En 's middags heb ik zelf les gegeven! Ik was blij dat ik me voorafgaand aan de reis goed voorbereid en dat ik op de hoogte ben van diverse maatschappelijke onderwerpen. Ze vroegen me de oren van m'n kop! Veel vragen over homosexualitiet, LGBT, discriminatie, rassen/racisme, sociale zekerheid, onderwijs, politiek en nog veel meer. En ze zijn oprecht geïnteresseerd in hoe ik Indiana/Amerika ervaar en welke verschillen ik zie. Dat zijn er veel!

Ivy Tech organiseert veel projecten en speciale activiteiten Voorde studenten. Gisteren en vandaag was er een beurs in de hal, waar bedrijven zich presenteerden. Er waren veel gadgets en niet alleen goedkope dingen of pennen. Ik heb veel verzameld, vooral gekregen als ze mijn badge zagen. En er was veel gratis eten. Mijn lunch bestond uit pizza, popcorn, in chocolade gedompelde aardbeien en appel, nachos en water. Ze drinken hier vooral water; er zijn overal fonteintjes.

Een van de projecten ging over huiselijk geweld. De studenten hebben t-shirts beschilderd over wat het voor hun betekent. Sommige teksten zijn zo triest. De t-shirts zijn opgehangen in de hal (foto 2). Een ander project ging over schoenen verzamelen en doneren aan mensen die ze nodig hadden. Omdat het een doorlopend project is, hebben ze er een vitrine voor gemaakt (foto 3). Overal in school hangt of staat er kunst; foto 4 en 5.

De kantine is een verhaal apart. Er zijn 4 ruimtes: in de eerste staan alle automaten (snoep, drinken, enz.). In de 2e ruimte zijn de balie en de keuken. Je bestelt en betaalt; ze maken alles meteen klaar. Vooral warme dingen: bagels, taco's, gepofte aardappels enzo. Best lekker! Ze werken heel efficiënt. Terwijl de een nog staat te betalen, loopt een medewerker naar de volgende in de rij om te vragen wat hij wilt en gaat het meteen klaarmaken. Tegen de tijd dat je betaald hebt, is je eten ook klaar. Drinken mag je zelf pakken zoveel als je wilt; je betaalt voor de beker. Foto's volgen nog. In de 3e en de 4e ruimte kun je eten. De 'gewone' ruimte is licht en simpel ingericht (foto 6), terwijl de 4e ruimte mooi en comfortabel meubilair heeft (foto 7). Het meest opvallende is, dat alles zo schoon is! Studenten ruimen hun eigen rommel op (er staan grote afvalbakken) en maken de tafel schoon al ze geknoeid hebben.

Vanavond had ik een diner met de Para/Legal Advisory Board, een adviesraad voor het juridisch opleidingsprogramma. De raad bestaat uit advocaten, een rechter uit een andere county, een professor van Purdue University en nog een aantal andere personen. Totaal 12, die in wisselende samenstelling de raad vormen. Ook worden er steeds 2 studenten uitgenodigd. Het was een interessante avond, met een presentatie van het opleidingsprogramma voor volgend jaar.

10/21/2016 Onderwijskwaliteit meeting & Let’s kill those bastards! (Dag 6 van Thomas)

De dag begint goed met een onderwijskwaliteit meeting met een focus op personeelsontwikkeling. Welke zaken moeten gedaan worden om ervoor te zorgen dat het onderwijspersoneel zich blijft ontwikkelen. Het interessante artikel dat wij als basis gebruiken om de discussie aan te gaan geeft aan dat als een organisatie er niet voor zorgt dat er betekenisvolle leermogelijkheden zijn voor het onderwijspersoneel dat het te verwachten valt dat de mensen niet beter worden in hun vak. Sterker nog het wordt steeds slechter. Belangrijk is om hierbij te vermelden dat zaken zoals bijv. Hoe om te gaan met een digiboard een cursus over procedures niet die betekenisvolle leermogelijkheden zijn. Ook al hebben die hun nut. Het gaat daarnaast over het delen van passie en hoe zorg je ervoor dat meer docenten naar kennisdelingsmomenten gaan. Vervolgens werden er nog enkele interssante boeken gedeeld en besproken: The surprising truth about how we learn and why it happens (978-0-8129-8429-3) & Teach like a pirate (978-0-9882176-0-7).
Na met heel veel collega’s van Matt gesproken te hebben is het zo tijd om te gaan. Vanavond gaan we op zombie jacht, heerlijk amerikaans dit. Bekijk vooral even het filmpje https://www.youtube.com/watch?v=JRiwtcNZLW4 . let’s kill those bastards!

21 oktober in Reedley (Liesbeth)
Ik heb het zo druk overdag met het programma en 's avonds met het socialisen, dat ik bijna niet toekom aan het bijhouden van de blog. Toch maar een poging.
Afgelopen woensdag zijn we allereerst naar Fresno gereden dat 45 minuten verderop ligt. We bezochten een zogenaamde town hall meeting waarvan de betekenis en inhoud mij in eerste instantie ontging. Het bleek een speech te zijn van Leon Panetti, voormalig stafchef van het Witte Huis, minister van Buitenlandse zaken en directeur van de CIA. Dit alles onder de presidenten Clinton en Obama. Een goede spreker die het toegestroomde publiek van zo'n 2000 man aan zijn lippen had. Voornamelijk gegoede gepensioneerde middenstand en een groot aantal studenten. Hierna brachten we een bezoek aan de universiteit van Fresno met als voornaamste doel, de prachtige en enorm grote biblotheek. Een ritje over de campus had een paar verrassende extra's zoals een complete wijgaard en een paardenfokkerij.
Hierna was het tijd om kennis te maken met het Fresno college, waar 3 andere ROC collega's zijn ondergebracht. Zelfs de hoogste bazen van de colleges in deze county, de zogenaamde chancellor en de vice-councellor waren bij het oploopje aanwezig en toonden zich bijzonder geinteresserd in ons bezoek en onze verwachtingen.
Gisteren, donderdag, heb ik weer kunnen genieten van een aantal lessen. Zo langzamerhand wordt duidelijk dat het grootste deel van de studenten zich bezighoudt met de voorbereiding op een toekomst op de universiteit. in een periode van 2-3 jaar volgen zij een aantal units/onderdelen die daarop aansluiten, veelal technische vakken. Daarnaast is het mogelijk om meer beroepsgerichte vakken te volgen. Daarover later meer. Tussen de middag stond er een werklunch met een aantal leden van de ondernemersraad op het programma. Bijzonder interessant en enigszins vergelijkbaar met ons systeem.
Halverwege volgde dan een autorit de bergen in voor een bezoek aan het Sequoia Lake waar studenten stages kunnen volgen. ik zou het eerder een snuffelstage noemen: ze maken een een 4-tal trips van een paar dagen en verrichten allerlei werkzaamheden in de bossen.
Vandaag weer een aantal lessen bijgewoond, deze keer ESL, oftewel Engels als 2de taal. In dit geval heeft het toch m.i. een ietwat andere inhoud dan onze NT2. In deze lessen wordt via diverse niveaus getracht een niveau te bereiken waarmee toegang tot de universiteit mogelijk is.
En vanavond een toetje: een footbalwedstrijd van de lokale Reedley highschool. Het footbalteam bakte er niet veel van, maar de optredens van de band wareen grandioos.
Meer dan 100 bandleden gaven een enorme show weg. Allemaal kinderen in de leeftijd van 14 tot 18 jaar die als vanaf jongs afaan muziekles op school krijgen en hun kunsten vertonenen tijdens dit soort sportwedstrijden of evenementen. Sport is een belangrijk deel van het onderwijssysteem hier en wij zouden daar misschien nog iets van kunnen opsteken.

Geschreven door NoorderpoortgoesUSA