Zaterdag 1 februari
Vandaag togen we eerst naar Haria, een prachtig plaatsje in het "dal
van de duizend palmen". Een groene oase op dit woestijnachtige eiland, ook mede door de verschillende planten, cactussen en laurierbomen.
Op de zaterdagochtend is hier een handwerkmarkt. Probleem was weer een parkeerplaats zoeken. Het was echter de moeite waard.
Kraampjes met alleen maar eigen handarbeid. (van textiel, leer, hout, sigaren, sieraden, glas, porselein, keramiek, rotsen en zand) De verleiding was te groot, we hebben toch iets gekocht!
Ook bezochten we een winkel die alles had op het gebied van de plant Aloë Vera. Héél gezond, om de eten, maar vooral om op de huid te smeren.
We wandelden door dit kunstzinnige plaatsje langs mooie huizen en pleintjes en kwamen zo terecht bij het museum huis van César Manrique waar hij de laatste jaren van zijn leven doorbracht, en zijn grote werkplaats. Bijzonder mooi en weer heel kenmerkend qua stijl, architectuur en het gebruik van glas/hout/veel spiegels en planten. Zijn bezittingen zijn ondergebracht in een stichting. (Hij is nooit getrouwd geweest en had geen kinderen)
In de middag reden we weer verder naar de vulkaan d'El Cuervo, te herkennen aan zijn gehavende silhouet. Je kunt er omheen, doorheen en overheen lopen. En zelfs afdalen in de krater. Naar de top is het 5 km lopen. We liepen er een tijdje omheen maar gingen niet verder, gewoon omdat we te moe waren, we hadden al veel gelopen in Haria. We hebben wel hele mooie plaatjes kunnen schieten.
We reden door het wijnbouwgebied la Geria. Héél anders dan de wijngebieden in Duitsland of Frankrijk. Hier planten ze 1 wijnstok van malvasiadruiven in een kuil, in de lavagrond met poreuze lavasteentjes die vocht vast kunnen houden. Half rondom de kuil bouwen ze muurtjes om de wijnstok te beschermen tegen de soms felle passaatwinden. Omdat de wijnstokken zo ver uit elkaar staan is het een dure manier van wijn verbouwen. De kwaliteit is echter uitstekend. Ze exporteren de wijn niet, omdat de productie opgaat op de lokale markt.
Eenmaal "thuis" namen we een slok van de plaatselijke wijn. Héérlijk.

Geschreven door Nog.geen.heimwee