Donderdag 18-1-2024
We zitten nu in fiordland Nationale Park (wat net zo groot is als half Nederland), het grootste natuurpark van NZ en door Unesco tot werelderfgoed uitgeroepen. Het park bestaat voornamelijk uit bossen en water met 14 fjorden en 5 grote meren en kent een bijzondere flora en fauna.
Een klein stukje, het fjord Doubtful Sound van 40 km vanaf de voet van de hoogste berg naar het open water van de Tasmanzee hebben wij vandaag bezocht.
Om 9.45 uur vertrok de bus met nog 5 anderen deelnemers (4 Nederlanders) naar Lake Manapouri waar we om 10.30 u op de boot stapten. Wat we zagen tijdens deze boottocht was adembenemend al was dit pas een voorproefje van wat nog ging komen.
Na 1 uur varen stapten we weer over in een van twee volle bussen waar we door de bergen reden van 600 m boven zee niveau naar beneden tot zee niveau.
Daar stapten we weer opnieuw in een boot die voer door de Doubtful Sound.
Het is nauwelijks te beschrijven hoe indrukwekkend en mooi deze boottocht was. De enorme steile rotswanden van deze fjord, de spelende dolfijnen, de robben op een paar rotsen in de Tasmanzee, de verschillende kleuren blauw van het water, de wolken die laag of hoog hangen, de zon en de stilte met alleen de vogelgeluiden ( toen de boot even stil lag, in de baai van de stilte " the Sound of Silence"
Om 16.00 u waren we terug bij de bus die ons weer " omhoog" bracht en daar waar een andere boot ons weer opwachtte om ons om 16.45 u naar het vaste land te brengen, waar opnieuw een bus klaar stond om ons naar Te Anau terug te brengen.
Toen we vertrokken was het droog maar bewolkt en koel, op de terugweg was het zonnig en warm.
Er waren veel Nederlanders die deze excursie meemaakten. We hebben leuke gesprekken gevoerd. Met twee stellen (uit Groningen en uit Roermond) zijn we in Te Anau bij de Tai nog lekker gaan eten.
Moe, maar heel voldaan en nog sterk onder de indruk van wat we vandaag gezien, gehoord en beleefd hebben, kwamen we om 20.30 uur weer terug in ons huisje.

Geschreven door Nog.geen.heimwee