Vandaag 67 km en 1035 hm
Totaal 1953 km en 21 397 hm

Het is al heel laat wanneer we aan dit verslag beginnen en we zijn ook later dan voorzien aangekomen op onze bestemming van vandaag. Dit alles komt door.... de schoonheid van het eiland Korčula waar we vandaag doorheen gefietst zijn. We zijn ontelbare keren moeten stoppen omdat het landschap zo adembenemend mooi was!
Deze dag was zeker een hoogtepunt van deze reis.
Deze morgen zijn we in de haven van Vela Luka een koffietje gaan drinken, nadat we eerst bij drie giechelende bakkerinnetjes om ons ontbijt zijn geweest.
De route die we op onze GPS hebben geupload zou ons dwars over het hele eiland brengen en ons zowel door historische dorpjes als langs paradijselijke baaien leiden.
En we kunnen écht wel zeggen dat Korčula een fietsparadijs is! We hebben een hele dag rustige wegen met heel weinig verkeer gehad. Genieten.
We hebben veel moeten klimmen (een plat eiland bestaat hier niet), maar als je in een wondermooi decor bent, besef je niet dat je eigenlijk heel veel hoogtemeters aan het maken bent
We hebben gereden door olijfboomgaarden, wijngaarden, tussen naaldbomen waar de krekels ons verwelkomden met hun synchroon gezang. We zijn door enkele eeuwenoude dorpjes gereden ( geen Napoléon, wel de Romeinen) en die leken nog heel authentiek.
En we hebben ook langs de kust gereden waar de ene na de andere baai tevoorschijn kwam, de ene nog idyllischer dan de andere.
We zijn gestopt op een rustig plaatsje, hebben onze fietsen tussen de bomen verstopt....en zijn even gaan zwemmen !! Blue Lagoon-achtig. Maar dan beter.
Guy had nadien weer een bijzondere manier gevonden om zijn zwembroek te laten drogen. En wijzelf waren snel droog maar het zout dat op onze huid bleef was wel heel opvallend. Een pakje zoute chips ziet er zelfs deftiger uit 😉.
Kort na de middag hebben we halt gehouden in het oudste dorpje van het eiland met de bijzondere naam "Pupnat". Ik bespaar jullie onze uitleg over de mogelijke origine van de naam .
We hebben ons daar geïnstalleerd op een mini dorpsplein met enkele banken waar de vele lege flesjes bier het bewijs waren van een zwaar feestje. De flessenopeners groeien er zelfs aan de bomen. Heerlijke lunch!
En na nog vele mooie wegen zijn we uiteindelijk aangekomen op het verste punt, het kleine stadje Korčula Grad". Uniek!!! Een klein stadje met een omwalling, versterkte torens, heel veel kerkjes, terrasjes, schunnige beeldjes. We waren direct gecharmeerd. Marco Polo is hier geboren. Maar hij is ook geboren in Venetië blijkbaar. Bijzondere man!
In de late namiddag zijn we onze laatste ferry opgereden, naar Orebic op het vasteland. We hadden spijt dat we Korčula moesten achterlaten, maar zijn blij dat we deze souvenirs in ons levenslang valiesje mogen steken.
Nu logeren we in Orebic. We hebben heerlijk en romantisch gedineerd op het strand en genoten van de sterren en ook de melkweg.
Morgen trekken we terug meer naar het binnenland.
We zijn bijna reeds vier weken onderweg en we beseffen heel goed dat we iets unieks aan het beleven zijn.

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis