Vandaag 139 km
Totaal 2172 km

Ja, jullie lezen het goed: vandaag 139 km. We voelen ons heel goed, op het einde van de vorige dagen waren onze benen niet leeg, we recupereren goed, en het weer en vooral de wind is ons goedgezind. Vandaar onze (voorlopig) langste etappe gepland en gereden vandaag, by the way aan een deftig gemiddelde van 24 km/u.

Bon, genoeg gestoeft, nu de feiten 😉. De dag begon bij madame Simone met een stevig ontbijt. De foto is echt. Haar tafel stond gewoon vol met eten. En wat we niet binnen kregen gaf ze mee voor onderweg, in een zilverpapierke 🙂. Maar weer een b&b met een verhaal dat ons zal bijblijven. Simone at met ons mee en vertelde haar leven. Ze is bijna 80 en krijgt geen pensioen. Ze werkte 38 jaar in het bedrijf van de man van wie ze gescheiden is... ze moet dus leven van de gasten die ze ontvangt, maar ze klaagt niet. Ze heeft graag Belgische toeristen omdat die Frans spreken. Met Engelsen lukt dat minder... 🤪 En ze is trots op haar kinderen en kleinkinderen.

Onze tank was dus goed gevuld en wij waren helemaal klaar voor onze langste rit. De Place Vendôme in Parijs kent iedereen, maar in het stadje met dezelfde naam zijn jullie waarschijnlijk nog niet geweest. Er is nochtans veel te zien: een prachtige abdijkerk (voor mij met de allures van een kathedraal), prachtige houten huizen en een goed bewaarde stadspoort.

Goed 50 km verder nog een pareltje: Châteaudun. Het was efkes schakelen naar onze kleinste steek want het stadje ligt op een kalksteenheuvel boven de rivier Loir (niet de Loire!). Daar pronkt een prachtig kasteel uit de late middeleeuwen.

Maar het beeld van de dag is echter de goudgele kleur van de eindeloze akkers waar het graan stond dat intussen geoogst is. Nu blijven er stoppels en rollen of balen stro die nog moeten worden binnen gehaald. Dit beeld hadden we ook al in noord Spanje toen we van de bergen naar León en Burgos reden.

"Le blé doré me fera souvenir de toi". Niet zelf uitgevonden, maar uit Le Petit Prince. Verplichte leerstof voor elke jongere die bij SVI van Mme Van Ranst Frans kreeg. Voor ons misschien wel de ondertitel van het verhaal van de "Reis van ons Leven" dat we aan het schrijven zijn. De goudgele kleur van de velden zal ons blijven herinneren aan deze prachtige reis. Mocht iemand zich afvragen of we ons vervelen, nee dus 😁

En zo op onze gouden wolk naar Chartres. We zagen de torens van de kathedraal zowaar van op bijna 20 km afstand staan. Langs leuke en veilige fietspaden waren we ineens in een stad die ons direct beviel. Door zijn steegjes, kanalen en bruggen doet het een beetje denken aan Brugge. En na alweer een stevige klimpartij bereikten we ons einddoel van vandaag: de prachtige kathedraal. We hebben ons in de buurt getrakteerd op een stevige pint vooraleer in te checken in ons hotel. En nu de beentjes laten rusten om morgen weer fris te zijn 🙂

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis