Vandaag 123 km
Totaal 1293 km

Een goed gevulde dag, ook in hoogtemeters (bijna 1900), en natuurlijk in belevenissen. Veel te vertellen dus, maar ik zal proberen het kort te houden en vooral de nadruk leggen op de leuke dingen 🙂

We wisten dat het een dag ging zijn met veel klimwerk. Vanaf de eerste meters ging het bergop, gelukkig over rustige en mooie wegen, naar de top van de Azkarate. We hebben niet moeten vechten, maar dit doen zonder aanloop of opwarming is niet ideaal. We weten niet of het daar aan ligt, maar Lucie kreeg kort daarna last van de achillespees en de pijn trok steeds hoger in kuit en dij. Het konden natuurlijk ook lepe trukken zijn om een massage af te dwingen van een knappe surfer in Zarrautz, een vermaard surfparadijs in Baskenland dat na 40 km op onze weg lag. Maar niet met mij dus, ik heb ze zelf een paar keer letterlijk onder handen genomen en het probleem lijkt onder controle 😍.

Op weg naar Zarrautz passeerden we nog Loyola, het geboortedorp van Sint Ignatius, de oprichter van de Jezuïetenorde. Amen.

Langs de mooie en afwisselende kust kwamen we in San Sebastian. Te veel toeristen en nutteloze fietspaden en te weinig gezelligheid en charme. Maar we moesten er door om ons hoofddoel van de dag te bereiken: de Jaizkibel, de beklimming die elk jaar beslist wie de Classica San Sebastian wint en waar bovendien de renners uit de Tour de France twee weken geleden nog over reden, minstens 2 keer zo snel als wij. Jullie zullen op de foto's zien dat we boven in de mist reden, ook al is deze puist maar 455 meter hoog. Maar heel mooie beklimming waar we veel voldoening aan hadden.

En dan was het tijd om afscheid te nemen van Spanje en zijn fietsvriendelijke autobestuurders. Een speciaal moment toch dat we bovendien met de overzetboot deden.

We waren nog maar 1 minuut in Frankrijk en we werden aangesproken door de eerste Vlaamse toeristen die we tegenkwamen sinds het begin van onze averechtse pelgrimstocht. Antwerpenaars die onder de indruk bleken van onze expeditie. Het bestaat dus 😉.

We logeren nu in een gezellig hotel/restaurant, met zicht op de uitlopers van de Pyreneeën. En we hebben intussen ook al bijzonder lekker gegeten.

Morgen rijden we recht naar de pelgrimsroute van onze vriend Sweerman. Dat zal een opluchting zijn want vandaag hebben zowel Strava als onze Wahoo fiets gps ons een paar keer goed liggen gehad...

Nu nog een pichet-ke wijn en dan in bed, we zullen goed slapen denk ik 🤪

PS voor een bezorgde Hilde DT: onze kousen zijn onvervangbaar, niet inwisselbaar noch te koop, en worden elke dag gewassen 😁

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis