Vandaag: niet gefietst!

Vandaag was een rustdag. Hoewel we altijd goesting hebben om te fietsen (verslavingske?), was het ideaal om nu even op de pauzeknop te drukken: we zijn ongeveer halfweg en Ljubljana is echt wel een aangename plek om halt te houden.
En we hebben ons helemaal laten gaan hoor 😄. Gisteravond gingen we de bloemetjes buiten zetten, maar na één drankje zijn we vroeg in onze nest gekropen. 😇. Deze morgen zouden we uitslapen. Het was immers de eerste keer dat we niet vroeg moesten opstaan. Maar uiteraard waren we terug vroeg wakker 🤭. Onze wekker heeft veel langer geslapen.
Maar niet getreurd, er stond vanalles op het programma.
Na het ontbijt zijn we de stad ingetrokken om te klimmen naar het Ljubjanski Grad, het middeleeuws fort dat boven de stad uitsteekt. We hebben het helemaal bezocht maar waren toch wat ontgoocheld: de restauratie is met veel te veel ijver uitgevoerd en je hebt wat verbeelding nodig om het oorspronkelijke fort te "voelen".
Ljubljana is een stad die zes eeuwen lang onder Habsburgs bewind is geweest, en dat zie je aan de gebouwen, pleinen en brede straten. Maar uiteraard heeft Napoléon hier ook zijn zegje gedaan. Hij heeft het tot hoofdstad van zijn Illyrische provincies benoemd.
Pas na de tweede wereldoorlog is het de hoofdstad van Slovenië geworden (als reupubliek in Joegoslavië) en in 1991 is de onafhankelijkheid uitgeroepen.
Tot daar het lesje geschiedenis 😁, terug tot de orde van de dag. Vandaag is het een levendige stad waar de jeugd graag vertoeft en ook vele winkeltjes, restaurantjes en barretjes uitbaat. Bijzonder aangenaam is het historische centrum dat autovrij is, maar waar ook alles dat lawaai maakt verboden is! Enkel fietsen en elektrische steps en brommers zijn toegelaten.
Onze dag was praktisch van aard. Eerst de zoektocht naar een barbier om de wildgroei van Guy zijn baard in te tomen. De barbier van Google was gesloten maar een bakkerinnetje heeft ons naar een jongeman gebracht die het met veel zorg heeft klaargespeeld, met mini-massage en heerlijk ruikende productjes en al. 🙂
Nadien zijn we naar het postkantoor gegaan om dus wat overbodige kleren naar huis te sturen. (Een idee dat we onthouden hebben van Willem en Hankie, onze wereldfietsende Nederlandse vrienden).
Dit ging toch moelijker dan gedacht want om een pakket te verzenden moet je online een formulier invullen....in het Sloveens. Gelukkig had de postdame veel geduld (meer dan wij) en heeft zij dit gedaan op onze smartphone. We zijn er gerust in dat onze kleren vóór ons zullen thuis zijn. Het is geen goed idee om een postpakketje te versturen terwijl je honger hebt Die postdame is aan iets gruwelijks ontsnapt, mocht het nog langer geduurd hebben. Als wij honger hebben...👿
Onze lunch bestond gelukkig uit een broodje dat we op een bankje in de schaduw van een oude boom in het gigantische Tivoli-park hebben opgegeten.
Veel activiteit dus op deze rustdag!😄
Na een korte siësta waarbij we naar de aankomst van de Alpen Tour Etappe hebben gekeken, zijn we de stad terug ingetrokken voor onze laatste maaltijd hier en we hebben gekozen voor een klein Libanees restaurantje. Pure culinaire verwennerij!
Ook verwennerij is het feit dat we regelmatig met onze kinderen kunnen video-bellen. Want uiteraard missen we het thuisfront echt wel!
Morgen springen we terug op onze fiets richting de Kroatische kust. Hopelijk zijn de beentjes goed uitgerust want het wordt terug pittig de volgende dagen. Maar zo hebben we het graag, denken we toch 🤔.

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis