Vandaag hebben we dan toch niet gefietst maar hebben we een hele dag vertoeft in Sarajevo.
Dit was niet echt gepland maar het kwam bijzonder goed uit dat we net nu hier waren: gisteravond zijn mijn darmen begonnen met een grote protestactie en die heeft de hele nacht geduurd. De details ga ik jullie besparen. 😉.
Deze morgen bleek al snel dat fietsen onmogelijk was. Maar gelukkig zijn we dus in de hoofdstad waar alles voorhanden is. Deze morgen stonden we om 7u al bij de apotheek voor een stoppend middel. Gelukkig was de man van dienst snel van begrip en heeft hij een Bosnisch wondermiddel meegegeven. Zelf heb ik de hele dag geslapen, toiletbezoek, terug slapen. Guy heeft deze tijd nuttig gebruikt door op zoek te gaan naar betere verlichting voor onze fietsen (we komen regelmatig tunnels tegen).Maar uiteraard heeft Guy ook goed voor mij gezorgd door op zoek te gaan naar licht eten🥰. Hij heeft solidair meegevast (buiten het ijsje) en het is zelfs een alcoholloze maandag geworden!
Deze namiddag was er eindelijk beterschap! Zo konden we toch samen even de stad in voor een bezoek aan de barbier! Dit wordt een traditie 😀.
We vonden een vriendelijke man die met veel zachtheid het babyvelletje terug blootlegde. En dat alles voor....7 KM ofte 3.5 euro!
Na de barbier volgde een beklijvend bezoek aan het museum over de genocide in Srebenica. Op 11 juli 1995 werden daar meer dan 8000 moslim mannen en jongens vermoord door Servische Bosniërs en in massagraven gegooid. Deze genocide wordt als de ergste oorlogsmisdaad sinds WOII beschouwd. In het museum werden we stil door de vele getuigenissen van de vrouwen en moeders die hun man en/of zoon zagen gedeporteerd worden. Er is veel foto-en filmmateriaal bewaard gebleven!! Het was bevreemdend om in dat museum te zijn met andere bezoekers van verschillende godsdiensten en ethniteiten.
Ongelooflijk dat er nu nog zo velen stemmen op extreme partijen. Het vak geschiedenis zou tien ipv 1 of 2 lesuren moeten bevatten.

Enfin, morgen gaat de tocht normaal gezien verder, terug naar het rustige binnenland. We kijken er naar uit.

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis