Vandaag 123 km
Totaal 2661 km

Dit wordt het laatste verslagje van ons avontuur. YES, we zijn thuis. Blij, ontroerd, fier, voldaan, enthousiast, dankbaar, niet moe, ...

De dag begon nog in Frankrijk. Na een stevig en lekker ontbijt in een verouderde b&b (et alors) waren we er helemaal klaar voor. Na een 20-tal kilometers reden we België binnen. Een eerste emo momentje... Het stadje Quiévrain is beroemd als losplaats voor de duiven, en het is begrijpelijk dat die duiven snel naar huis willen vliegen als ze daar gelost worden. Onze indruk veranderde echter snel toen we langs het kanaal Blaton-Ath fietsten, met zijn ontelbare pittoreske sluizen. We hebben dus ook een Canal du Midi, dicht bij huis zelfs. Echt een aanrader 👍

In Ath mondt dat kanaal uit in de Dender en dan is het simpel. Het jaagpad noordwaarts volgen. Eens in Vlaanderen duiken de gezellige terrasjes op. Vlak voor Geraardsbergen trakteerden we ons op een lekker biertje. We vonden dat we dat meer dan verdiend hadden 🤪.

En was het dan de wind die aanwakkerde of de frisheid van onze benen of de hulp van Mathias die ons tegemoet gekomen was (emo moment nr. 2)? Maar op de laatste stroken jaagpad vlamden we aan 30 à 35 per uur naar huis. En dan ben je boenk pataat ineens thuis... Exact 1 maand na ons vertrek naar Porto! We hadden niet verwacht dat dit zo vlot zou gaan. We hadden er rekening mee gehouden dat we misschien delen met de trein of bus zouden (moeten) doen omwille van blessures of slecht weer of ziekte of materiaalpech of vermoeidheid. Maar daar zijn we allemaal van gespaard gebleven. En ja, we hebben een paar kleine ongemakjes gehad die we bewust niet vermeld hebben in onze blog om niemand ongerust te maken. Hier komen ze: een tekenbeet in de eerste week, een zitvlakblessure, een ontstekingske aan de linkerheup, 5 wespensteken of zo. Maar dat was het. Onze fietsen zijn supergoed en 100% betrouwbaar. Onze benen, ja die zijn verdikt. En wij zijn een beetje vermagerd. We staan zelf versteld van onze conditie. Met uitzondering van de onderbreking voor de trouw hebben we alle dagen gefietst, zonder rustdagen zoals de profs😉. We vonden het onverantwoord om gemiddeld 100 km per dag te fietsen, het zijn er 99 geworden 🤪. En gemiddeld 850 hoogtemeters per dag over gans de reis, de wielertoeristen onder ons weten dat dit niet niks is.

We zijn dus fier op wat we gedaan hebben, maar vooral dankbaar dat het zo goed verlopen is. We hebben eerder uitgelegd waarom we deze reis van ons leven deden en waarom nu. En wat nog meer en toch wel uniek is, we hebben dit kunnen doen als koppel. Ons aanvoelen is dat we, ook als koppel, nog sterker geworden zijn. We zijn nu wel thuis, maar onze reis gaat verder, samen 💕. En dat is voor ons het belangrijkste, niet de prestatie op zich.

We willen jullie graag hartelijk bedanken voor de vele lieve en leuke reacties die we kregen. De blog was vooral bedoeld om ons te helpen onthouden wat we allemaal meegemaakt hebben de voorbije maand en deze ervaringen dagelijks te delen met vrienden en familie. We konden niet inschatten dat sommigen onder jullie zouden uitkijken naar ons dagelijks journaal. Heel veel dank daarvoor, het deed deugd, we voelden ons nooit ver weg zo.

Jullie zijn altijd welkom bij ons in Schoonaarde!

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis