Vandaag 107 km
Totaal 1721 km

Wat zich aandiende als een rustige dag waar weinig zou over te vertellen zijn, is weer een dagje vol leuke ervaringen geworden 🙂.

De eerste 50 km van de rit reden we door de Dordogne, meer bepaald het Fôret de la Double. Dat was vroeger een onherbergzaam en vooral heel vochtig gebied. Op het einde van de 19de eeuw hebben monniken het gebied ontwaterd door meren te graven. Zo hebben we er meerdere gezien. Het is nu vooral een heel rustig natuurgebied. We waren al heel zen, en we werden er nog zennerder (dit woord bestaat waarschijnlijk niet maar iedereen begrijpt het wel 🤪), zo zen dat ik mijn helm vergat op een terrasje en dat Lucie het verschil niet meer zag tussen ik met of zonder een helm... Nochtans dronken we koffie 🤪

De Donne vormt als rivier de grens tussen Dordogne en Charente, en net over die grens vlamden we na een afdaling bijna voorbij Aubeterre-sur-Donne. Gelukkig merkten we dat er iets te zien moest zijn, en amai, wat een leuk en gezellig dorpje is dit. Smalle straatjes, authentieke gevels, gezellig pleintje met een paar restaurants, niet te druk... Kortom, volledig ons goesting en dus hebben we er ruim de tijd genomen. En dan heb ik het hoogtepunt nog niet vermeld: de Eglise Monolithe St. Jean. Dat is een kerk die in de 12de eeuw werd uitgehouwen in een bergwand. Indrukwekkend. Speciaal. Nog nooit gezien. En op foto's kunnen we ook niet weergeven hoe het in het echt is. Bij het buiten komen stond een Franse familie onze fietsen te bewonderen en 5 minuten later stond ook een ouder Brits koppel zich te vergapen aan onze bolides. Ze luisteren dan vol ongeloof naar ons verhaal. Dat overkomt ons de laatste dagen regelmatig. Onze dag was weeral gemaakt 🙂.

Het 2de deel van de rit ging dan door de zeer charmante Charente. Mooie dorpjes en prachtige landschappen met zonnebloemen, maïsvelden, en duizenden rollen stro die wachten op transport. We komen ook steeds meer Belgische auto's tegen. Deze regio is dus gekend.

Nu zijn we in Angoulème aanbeland. Onze b&b is dik in orde, maar onze maag rammelt van de honger. Daar gaan we nu iets aan doen 🍽. Tot morgen!

Geschreven door Lucie-en-guy.op.reis