Hallo allemaal!
Na een maand reizen in Thailand zit het avontuur er in dit land helaas alweer bijna op. Morgen gaan we namelijk vliegen richting Vietnam! Weer een nieuw avontuur. Maar natuurlijk moet ook hier even een reisverslagje van worden geschreven. In deze maand hebben we voornamelijk veel eiland gehopt. (Is dat een werkwoord?) Wij vonden namelijk dat we wel een echte vakantie hadden verdiend na het avontuur in Australië.

Goed, de reis begon eigenlijk niet in Thailand maar in Kuala Lumpur, Maleisië. Hier ben ik ook een dagje geweest voordat ik naar Australië ging. Pijnlijk besef dat dit avontuur langzamerhand toch op z'n retour is.
Kuala Lumpur is een mega grote stad, waar de Islam de grootste cultuur is. Zoals overal in Maleisië. Hoe dan ook, voor mij was het mijn eerste echte Azië ervaring. Je hoort alle verhalen, mensen worden ziek, beroofd, het is een totaal andere wereld en het eten is er mega goedkoop! Is dit allemaal wel waar?
De eerste cultuurshock kreeg ik in ieder geval toen ik op het vliegveld gelijk naar zo'n walgelijke 'hurkplee' moest. een gat op grondniveau waar je gehurkt boven moet zitten en waar je benen van gaan verzuren. Het stinkt ook nog eens omeunig, omdat je het niet echt kunt doorspoelen maar een vies bakje uit een grote ton met water moet vullen en dat erachteraan moet gooien. Dat soort wc's heb je dus overal in Azië en zijn een nachtmerrie. Soms heb je wel normale wc's maar de mensen hier vinden wc-papier ook onhygiënisch. Daarom voorzien ze de wc's van een spuitslang waarmee je je dus schoonwast. Voor het idee heb ik even zo'n topwc gefotografeerd en bijgevoegd.

Goed, genoeg onsmakelijke verhalen over wc's. Dan nu de leuke dingen!!!
In Kuala Lumpur hebben we nog mooi even de indrukwekkende Petronas Towers bezocht, 2 giga torens van 452 meter. Die had ik m'n vorige bezoekje ook al gezien, maar het blijft zeer zeker de moeite waard!
Ons guesthouse zat midden in China Town. Voor een nette 4 euro per persoon konden we hier verblijven, een prima onderkomen! De markt in China Town was giga druk en vol met supercoole Gucci portemonnee's, glimmende Rolex horloges en kekke souvenirs van Kuala Lumpur. Christian heeft hier overigens nog een 'echte' Samsonite koffer op de kop getikt voor 25 euro. Deze heeft een speciale gadgets, namelijk dat hij wieltjes heeft én een backpackfunctie. Ideaal voor de moderne backpacker.

Toen was het tijd om te bedenken wat onze volgende move zou zijn. Eerst hadden we al half een plan om de binnenlanden te gaan bezoeken met interessante bergen en bla bla bla... tot we erachter kwamen dat we eigenlijk gewoon toe waren aan een eiland. BOUNTY-EILAND!!!! Helaas lagen die net iets te veel uit de richting en moesten we genoegen nemen met Langkawi, een populair oord in het noorden van Maleisië. Hier hadden we een heus resort dat in ons budget paste! Met zwembad. Die helaas nog wel in aanbouw was. Hoe dan ook, ze hadden wel een soort spa-gedeelte klaar en al met al was het een mooie plek voor dat geld. Ons budget-streven is trouwens 30 euro per persoon per dag. Vaak lukt het om daar onder te blijven, maar af en toe als we moeten reizen is het iets meer. In Langkawi had je prachtige stranden, geweldige sunsets en mooie natuur. Ook heb je hier rondom alle eilanden gigantisch veel adelaars, en vooral Langkawi staat er erg bekend om. Hier hebben we een scooter gehuurd en zo hebben we dit toch redelijke grote eiland verkend. Langkawi heeft ondanks het toerisme nog best veel bos en natuur. Op de hoogste berg van Langkawi hebben ze een kabelbaan aangelegd, die de stijlste ter wereld. Wetende dat het van Oostenrijkse makelarij was, zijn we hier maar ingegaan. Een gave ervaring, tegen de stijle rotsen op stijl omhoog tot 706 meter, en eenmaal op de top heb je een prachtige uitzicht over de hele archipel. Wauw! Zeer zeker de moeite waard.

Omdat we al helemaal in het noorden van Maleisië waren, besloten we vanaf hier de grens over te gaan naar Thailand. Na een paar uur in de speedboot te hebben gezeten, kwamen we aan bij een echt pareltje. Koh Lipe, de Maladiven van Thailand. Een eiland met turquoise water, wit zacht zand en omgeven door koraal! Een paradijsje uit de reisgids én een bounty-eiland. Eenmaal uit de boot te zijn gestapt op het strand (hier is geen pier), moesten we een tijdje wachten wij een beunhaas immigratiekantoor om ons visum te krijgen voor Thailand.
Op naar onze bamboe-bungalow die we hadden geboekt. Ik had mijn teen gebroken/gekneust dus dat was nog best een eind sjokken als manke. Aangekomen bij het park bleek dat de schattige bamboe-bungalow vol waren, en we werden veroordeeld voor het slapen in een tent. Dat is in Australië niet zo erg, maar niet in Azië waar het 's nachts nog 30 graden is en het overal naar kattenpis stinkt.
De volgende dagen kregen we gelukkig wel onze geboekt bungalow, en ondanks dat het matras nog steeds mega hard was mogen we niet klagen natuurlijk. Koh Lipe is echt een mega mooi eiland waar we voornamelijk hebben gechillt, mede doordat ik mank was voor een paar dagen. Op Koh Lipe heb je geen auto's maar alleen enkele brommers. Het meeste wordt lopend gedaan, zo ook de bevoorrading van hotels en restaurant. Elk flesje bier en elk grammetje vis wordt met mankracht verplaatst in grote karren die door de nauwe straatjes worden voortgedrukt door zwetende locals. Het is wel echt een heel idyllisch eilandje en een echte aanrader om te zien, ook omdat het nog niet helemaal overlopen is met toeristen. Dit komt waarschijnlijk omdat het helemaal in het zuiden ligt van Thailand en dus iets uit de richting.

Na 3 nachten hadden we het wel weer gezien op dit kleine eiland, en besloten we naar Koh Lanta te gaan, een groter eiland en stuk noordelijker. Na een helse rit van in totaal 7 uur, 2 boten en 2 busjes (die veel te krap waren, maar alles om het budget in stand te houden) kwamen we aan in Koh Lanta. Hier hadden we ook een bamboe-hut en ditmaal was het een stuk groter voor een mooi prijsje! Er was zelfs een keuken aanwezig op het redelijk kleine bungalowpark. Onze buren waren Canadees en dit was een gepensioneerd stel dat hier al een maand of 4 zat. Van deze vegetarische joya-beoefenaars hebben we veel goede tips gekregen over do's en don't op het eiland. Uiteraard ook hier weer een brommertje gehuurd voor een prikje en het eiland verkend. Prachtige uitzichten en mooie baaitjes..
Na een dag of 4 kwamen Axel en Merlin, vrienden van Christian, ook aan in Koh Lanta en hier hebben we samen nog een paar daagjes gechillt, totdat er weer verder moest worden gehopt op de Thaise Koh's.

Koh Phi Phi was de volgende op de lijst. Een waar paradijsje wederom. Koh Phi Phi bestaat uit een stuk of 5 eilanden, maar er is er maar één bewoond. Dit bewoonde eiland, Koh Phi Phi Don, heeft een bergachtige west- en oostkant, en het tussengedeelte is een druk bebouwde strook van een paar honderd meter breed, met aan beide kanten een prachtig bounty-strand en een baai. Vanaf het uitkijkpunt bovenop een berg kun je dit prachtig zien, heel uniek! Zie foto's.
Ook Leonardo DiCaprio is op dit eilandje geweest. De film 'The Beach' is namelijk opgenomen op een onbewoond eiland van dezelfde archipel, genaamd Koh Phi Phi Ley. Het bekende strand uit de film 'The Beach' (jaja, had je niet gedacht dat die film over een strand ging he) is Maya Bay, een SCHIT-TE-REND baaitje dat perfect genoemd mag worden. Samen met Axel en Merlin hadden we een privé longtailboot gehuurd. Voor 50 euro in totaal kregen we een 3 uurse boottocht naar Koh Phi Phi Ley, dat magische eiland. Met de plaatselijke Roy als kapitein en gids, gingen we om half 7 's ochtends (wat nou vakantie) aan boord om zo de duizenden toeristen te vermijden die later op de dag op dit wereldberoemde strandje zouden komen. Zo hebben we dus ook nog eens een keer een zonsopgang gezien, een keer wat anders dan alleen maar zonsondergangen.

Na 20 minuten varen waren we al bij Koh Phi Phi Ley, een eiland dat gevormd wordt uit de gigantische kliffen van ruim 100 meter die oprijzen uit de zee. Eerst een stuk eromheen gevaren tot we aankwamen bij Maya Bay, de beroemde baai met lichtblauw water en een wit strand van 250 meter waar per dag minstens 5000 mensen op komen. De baai is zo beroemd omdat het voor drie kwart is omringt met deze hoge kliffen. De entree die je betaald om daadwerkelijk op het strand te mogen staan is 12 euro. Een flinke vetpot voor de Thaise regering dus. Om deze entree te ontlopen zijn wij zijn dus mooi een meter of 30 van het strand af voor anker gegaan en hebben hier een duik genomen in dit kristalheldere blauwe water. Zelfs om 7 uur 's ochtends stond er toch al een goede 30-40 man op dit strand, ondanks dat het onbewoond is en de mensen dus nog eerder dan wij op pad zijn gegaan. Na nog vele malen het mooie landschap goed in ons op te hebben genomen, gingen we door naar een lagoon aan de andere kant van dit eiland. Wederom met helder blauw water en omgeven door de hoge rotsen. Hoewel hier geen strand was, was dit misschien nog wel net zo magisch. We waren hier praktisch de enige mensen die er waren, en dat op zó'n perfecte plek. Later de dag zou dat ongetwijfeld veranderd zijn.
Iets verderop gingen we weer uit ons gehuurde bootje omdat dit een goeie snorkelplek was. Alle 4 voorzien van een duikbril en snorkel, gingen we het water in. Ontzettend veel vissen en een weids uitzicht onder water. Al snel kwamen Christian en Axel op het idee om die vissen te voeren door brood onder water in je hand te houden. Tientallen vissen die hier direct op af kwamen, het zag er zwart van! Vissen zijn wel leuke beesten maar niet te dichtbij. Toen Axel een stuk brood achter mijn bikini deed kreeg ik ook een lichte paniekaanval, brrrr.
Na nog even naar een apenstrand te hebben gestopt zaten de 3 uur er al weer op! Eén van de best gespendeerde knaken, zoveel waar voor je geld om met een lokale boot te gaan in plaats van de grote commerciële toeristenboten.
's Avonds was het tijd om te gaan stappen in dit backpackersparadijs. Imponerende vuurshows bepalen de aanblik van de stranden 's avonds. Hier eindigden wij ook, mooi een pilsje drinken en kijken naar de Thaise boys die glimmend van het zweet met hun vuur de show stelen. Vanuit het donker kwam er nog een mannetje naar me toe met een 'drugs-menu'. Coke, speed, XTC, wiet... alles kon je krijgen! Uiteindelijk maar een mooie pretsigaret besteld, niet wetende dat zulk soort mannetjes ook vaak undercover politie-agenten zijn. Gelukkig was er niets aan de hand en was het een prima avondje.

Na het Phi Phi avontuur zijn Axel en Merlin naar een ander eiland te gaan om daar een paar dagen niks anders te doen dan in een resort te chillen.
Christian en ik zijn doorgegaan naar Phuket. Een plek die bekendstaat als het afvoerputje van Thailand. In principe was er ook niet zo heel veel bijzonders aan. Ik snap ook niet waarom alle toeristen hier precies heen willen, er zijn veel mooiere eilanden. Wat Phuket dan wel weer heeft is Bangla Road. De hel op aarde. Voor oude vieze mannetje de hemel uiteraard, die zijn hier dan ook volop te vinden. Op zoek naar een Thaise schone. Maar goed, wat heeft Bangla Road? Pingpongshows! Nog voordat je deze straat op komt lopen, hebben al minstens 10 mensen het 'menu' van een pingpongshow onder onze neus gedrukt. Eenmaal op de straat zelf zie je schaars geklede Thaise dames zwoel dansen op de bar van het café waar ze voor werken. De oude mannetjes zitten bier te drinken en hongerig te kijken. Op deze straat gebeurd zoveel, je wordt aan alle kanten geprobeerd om een kroeg binnen te gaan of naar een pingpongshow te komen. Free entree, just buy a drink! Oke dan, hebben we dat ook weer meegemaakt. Via een duister steegje kwamen we in de club waar dit hele pingponggebeuren zich afspeelde. De details zal ik maar niet opschrijven, maar het was wel behoorlijk bizar.
Nadat we de volgende dag de hemel op aarde hadden gevonden in de vorm van een Hollandse snackbar, vonden we het Phuket gebeuren weer mooi geweest. Op naar het binnenland van Thailand.

Khao Sok was de volgende bestemming. Na een hele dag in zo'n 4 verschillende bussen te hebben gezeten (zo'n 10 uur, allemaal om geld te besparen) kwamen we rond een uur of 7 aan bij het resort waar we verbleven. Diep verstopt in de jungle met prachtige uitzichten. Vanwege onze afspraak met Axel en Merlin om een paar dagen later af te spreken in Koh Tao voor de duikcursus, besloten we geen meerdaagse tour te boeken. Een dagtour was ook aardig prijzig en dus besloten we er zelf maar op uit te gaan. Na 2 wandeltochten hadden we toch wel wat interessante dingen gezien en vooral veel oerwoudgeluiden gehoord. Apen, vogels en nog heel veel andere onbekende dingen meer. Al met al hadden we door een tour er wat meer uit kunnen halen en eventueel meer dieren kunnen spotten, maar dat is misschien iets voor een andere keer. De laatste avond was er een gigantische regenbui die een stroomstoring veroorzaakte. Gelukkig had de pizzaboer de kachel nog wel aan en konden we alsnog eten. Helaas konden we geen transfer meer boeken naar Koh Tao, het eiland waar de volgende dag om 5 uur 's avonds onze duikcursus begon.

Geheel in vakantiestemming kwamen we dus 2 uur te laat aan voor de duikcursus. Maar geen nood, de eerste dag was alleen maar filmmateriaal en dus kregen we een dvd-speler mee naar het penthouse van Axel en Merlin, die daar al waren, om daar dus de films te kijken.
Koh Tao is een eiland aan de oostkust van Thailand dat bekend staat om z'n goedkoopste duikcursussen ter wereld. Voor 265 euro heb je hier een 4 daagse duikcursus, inclusief 3 duiken en 4 overnachtingen in het bijbehorende resort. Geen slechte prijs!
Goed, hoe was het duiken dan? Heeeeeeeeel leuk! De eerste dag begon om half 9 in het klaslokaal. Met in totaal 7 cursisten kregen we aardig wat theorie voor de kiezen. Ook hadden we al een dik boek meegekregen dat we moesten doornemen. Met duiken komt nog best een bult bij kijken. Zo moet je weten hoe je duikziektes kunt voorkomen en wat je allemaal moet doen om paniek beneden te voorkomen. Handgebaren zijn ook heel belangrijk en je moet goed communiceren, want natuurlijk kun je onder water niet praten. Ook leer je over het drukverschil. Op 10 meter is de druk een keer zo groot als op het oppervlak en worden alle gassen met de helft gecomprimeerd qua volume. Als je vanaf 10 meter diepte omhoog gaat worden de gassen dus ook uitgezet tot een keer zo groot, en als je dan vergeet uit te ademen kunnen je longen dus exploderen. Enzovoort, enzovoort. Safety first.
Na deze lange les gingen we eindelijk de praktijk oefenen in en bij het zwembad. Hier leerden we bijvoorbeeld hoe je je duikuitrusting aansluit en checkt en hoe je onderwater moest ademen en andere oefeningen.
De volgende dag hebben we 2 echte duiken gedaan tot 12 meter, en de dag daarop onze afsluitduik tot 18 meter. Elke duik is mooi en geeft je adrenaline. Ook moet je wel geconcentreerd blijven en je constant bewust zijn van wat je doet en of je nog wel in de buurt bent van je buddy. Tijdens al deze duiken leer je dingen, zoals navigeren en hoe je rustig moet blijven als je je masker op 18 meter diepte af moet doen en weer op moet zetten. Veel vissen gezien en erg mooi koraal, al is het water rondom Koh Tao niet zo heel helder. Na het theorie-examen gehaald te hebben was de hele groep geslaagd! Wij waren zo enthousiast, dat we meteen nog een duikcursus erbij hebben geboekt. De 'Advanced Open Water' cursus. Hierbij had je een stuk minder theorie en in totaal 5 duiken, waarbij je leert om dieper te duiken en onder andere omstandigheden. Bij de eerste duik gingen we 32 meter diep. Jaha, dan zit je op de bodem van de oceaan en de oppervlak is dan echt ver boven je. Je moet ook zeer rustig ademen omdat je natuurlijk maar een beperkte zuurstofvoorraad bij je hebt (gemiddeld voor 40 minuten). Die belevenis is gewoon heel onwerkelijk, maar het is echt zo gaaf. We hebben grote scholen barracuda's voorbij zien zwemmen en ontzettend veel andere vissen. Wat je dieper ziet is toch weer heel anders dan op 18 meter diepte. Een supervette ervaringen die we niet snel vergeten. Terug op de duikboot bracht deze ons naar de volgende locatie om weer een deel van onze cursus te voltooien: het wrakduiken. Op 26 meter diepte voor de kust van Koh Tao ligt een oud Amerikaans oorlogsschip van 50 meter dat 6 jaar geleden hier tot zinken is gebracht. Toen we afdaalden, was het eerst wat we zagen het gigantische kanon op de voorboeg van de boot. Op onze duikdag was het zicht zeldzaam helder volgens de instructeur, en dus hadden we een goed beeld van hoe deze boot eruitzag. Overal rondom en in de boot zaten vissen en hier en daar begon zelfs al wat koraal zich te vormen. Over een paar jaar hopen ze dat de boot helemaal vol zit met koraal, zodat het een nog mooiere duikplek is.
Na deze duik hadden we een uurtje om te eten voordat onze nachtduik aan de beurt was. Na een mooie zonsondergang vanaf zee te hebben gezien, was het dan toch echt pikkedonker. Bewapend met een zaklamp gingen we naar beneden. Best een beetje luguber, in een zwarte diepe zee afdalen naar een diepte, terwijl je niet weet wat er onder je zit. Toch was het heel erg bijzonder om te zien hoe het koraal en de vissen van gedrag veranderen al het nacht is. Vissen die je overdag overal zit zitten verscholen achter een rots terwijl de nachtdieren die zich overdag verstoppen juist tevoorschijn komen. De barracuda's waren op jacht, evenals de pijlstaartroggen en een octopus. Ook nog glow in the dark plankton gezien toen alle zaklampen uit waren. Een geweldige ervaring die ik zeker nog eens weer wil doen!

Na 3 duiken en het bloed vol met een hoge concentratie stikstof, waren we ontzettend moe. De volgende dag hadden we nog 1 duik gericht op navigeren met kompas en de allerlaatst was een vrije duik. Zonder instructeur, alleen met je buddy. Aangezien Christian en ik eerder nog wel eens miscommunicatie hadden (Christian pakt bijvoorbeeld mijn reserve-luchtslang van mij af, blaast er een paar keer mee en laat hem weer hangen of hij is bijna zonder zuurstof in zijn fles en gaat als een malle in het rond zwemmen zonder mij hiervan in te lichten) was dit wel de ultieme test om te bepalen of wij met recht 'Advanced Divers' genoemd konden worden. Deze laatste duik was ook heel bijzonder, juist omdat je alles zelf moet doen. De communicatie ging dit keer verrassend goed en Christian is zelfs niet 1 keer bij mij weggezwommen. Ook de navigatie en vooral de zuurstofbesparing was optimaal. Christian gaat een stuk sneller door z'n zuurstof heen dan ik, dus heeft hij een tijdje aan mijn reserve-slang geademd. Dit is normaal niet de bedoeling om de duik te verlengen, maar de intsructeur zat lekker toch nog op de boot. Ook zijn we door een paar nauwe rotsspleten gezwommen, welisbaar onelegeant met bonkende zuurstofflessen schurend tegen de rotsen.
Na deze duik waren we toch echt officieel Advanced Divers!! Ondanks dat we 6 dagen hondeweer hebben gehad tijdens het duiken, was het zeker een van de hoogtepunten van deze reis.

De volgende dag gingen we met de boot naar land, en vervolgens om 7 uur 's avonds met de bus naar Bangkok. De bedoeling was dat we hier om 6 uur 's ochtends aan zouden komen ("yes," dachten we, dat bespaard weer de kosten van een overnachting) maar de buschauffeur heeft toch een keurige 3 uur van deze reistijd afgereden. Toch maar even een goedkope gore kamer opgezocht en nog even lekker getukt.
De volgende dag zijn we verhuisd naar een beter hotel en hier hebben we al met al 5 nachten gezeten. VIJF NACHTEN IN BANGKOK? Ja, dat was ook niet helemaal de bedoeling. Oorspronkelijk wouden we nog naar het noorden van Thailand, maar doordat we te lang hebben gechillt op de eilanden en niet wisten dat we maar een visum hadden van 30 dagen, ging dit plan over. En aangezien wij in feite nooit echt een plan hebben gehad, waren we ook in Bangkok een beetje verloren.
Zoooooooo'n grote stad. 18 miljoen mensen. Het is vies, stinkt er, is er druk, het verkeer staat non-stop vast en het is gewoon té groot. Dat kan een meisje uit Mander niet verwerken, en een jongen uit Geesteren al helemaal niet. Ondanks dat hebben we nog wel wat leuke dingen gedaan. Cocktail drinken op de 83e verdieping op de hoogste toren van Thailand, marktjes afgelopen en naar één van de beroemde uitgaansstraten geweest. Hier serveren straatkraampjes bijvoorbeeld vers gefrituurde vogelspin, schorpioen op een stokje, gefrituurde kikker, kakkerlak en wormen. Jam!!
Het leukste was nog wel de Co van Kessel fietstour. Door allerlei megasmalle straatjes van soms slechts 1 meter breed en waar vrouwen gewoon koken, kinderen spelen en mensen leven. Hier zagen we wel het echte Bangkok. Alsof we een kijkje achter de schermen namen van de stad die zo druk is waardoor je door de bomen het bos niet meer zagen. Of door de flats de stad niet meer ziet.

Gelukkig gaan we morgen op naar Vietnam, waar we een brommer/motor gaan kopen en op deze manier het land gaan door tuffen. Hoe en wat, dat weten we nog niet. Dat zouden we eigenlijk vanavond uitzoeken maar dat is er natuurlijk nog niet van gekomen.

We zien wel!!!

xxx

Geschreven door Lindasreis