Na meer dan een maand radiostilte werd het wel weer eens tijd voor een verhaaltje vanuit Australië!

16 juni ben ik vanuit het station naar Darwin gegaan. Het station liep compleet leeg nadat alle koeien waren gesorteerd en de cowboys waren vertrokken naar hun volgende klus. Uiteindelijk was ik er alleen nog maar samen met een ouder echtpaar. Het was best dodelijk saai de laatste dagen want er was gewoon NIKS meer te doen. Internet was ook te duur dus zelfs Netflix kon geen oplossing bieden. Ik was dus blij dat ik naar Darwin kon en weer tussen de mensen was en mijn eigen dingen kon bepalen, zonder qua vervoer etc afhankelijk te zijn van andere mensen.

Via goede aanbevelingen kwam ik terecht in het Frogshollows hostel. Ik kwam gelukkig terecht in een gedeelde slaapkamer met 5 Engelse meisjes en een Nederlands meisje die allemaal ontzettend aardig waren. De kamer was een gigantische zooi, maar dat mag je ook verwachten van zoveel meisjes in een kleine kamer. Zij werken allemaal in Darwin, de meesten al enkele maanden dus die slaapkamer was hun tijdelijke huis. De lonen in Darwin liggen trouwens belachelijk hoog: voor een horecabaan krijg je 24 dollar per uur en op een zondag loopt dit op naar boven de 30 dollar. Erg lucratief! Zelf ook nog geprobeerd om een baantje te vinden voor 1,5 week maar dat bleek best onmogelijk. Toen heb ik maar gedaan waar ik ook best goed in ben: geld uitgeven!
Die anderhalve week in Darwin heb ik me heel goed vermaakt. Gewinkeld, naar musea geweest, strand bezocht, gezwommen in de lagoon (in de zee is het verboden te zwemmen ivm krokodillen en giftige kwallen) en natuurlijk is de plaatselijke horeca ook goed geïnspecteerd in de laatste uurtjes. Wat me overigens enkele verradelijke katers heeft opgeleverd, want de lokale rum hier is heerlijk maar mijn lichaam is niet capabel om dit te verwerken.

1 juni kwam Christian, een oude bekende van thuis. 4 dagen in een hotel met eindelijk weer een goed matras. Dat was wel fijn na het belabberde matras met kuil in het midden in het hostel. In Darwin kun je je prima vermaken met van alles en nog wat dus dat is goed gelukt. Ondertussen op zoek gegaan naar een auto. Ik heb me door Christian over laten halen dat ik toch echt wel een 4x4 moest. Een auto was wel echt nodig, want ondertussen heb ik al zoveel bagage verzameld dat ik mezelf amper meer een backpacker kan noemen.

Uiteindelijk kwamen we uit bij een Jeep Grand Cherokee Limited. Een barrel uit 1997 dat voor slechts 1800 dollars van mij was. Wel moest dit ruige apparaat nieuwe banden hebben wat een duur geintje was en bij het sturen rammelde er ook iets wat de homokeneet van de aandrijfsas bleek te zijn. Heb ik me laten vertellen. Nadat ook dit een aardige duit heeft opgeleverd in het kastje van de automonteur was de auto 'good to go'.

Voor een auto uit 1997 is het nog een aardig luxe ding! Enkele feitjes: automaat, cruise control (heeeeel essentieel hier met die lange afstanden), elektrische ramen, centrale deurvergrendeling, 'low range 4x4 modus' (ofzoiets), een kapotte verwarming, wel werkende stoelverwarming, airco, een kekke casetteradio (waarvoor een oplossing is gevonden door een fm-transmitter te kopen), volledig elektrisch verstelbare stoelen met memoriefunctie en een übervette boordcomputer met wel 5 functies.

Maar de échte waarde van deze aankoop zit achterin. Een ingebouwd 2-persoonsbed waar je heeeerlijk op kunt slapen. Verder kwamen nog een hoop spullen bij de auto, waaronder een 3-persoonstent, 2 jerrycans voor water, 2 voor benzine, gejatte Emirates vliegtuigdekentjes, 2 fleecedekentjes, pannen, borden, bestek, gasstelletje, vishengel, zaag, bats, opbergboxen, roofrack en nog wat spul meer.
Zelf nog een paar stoeltjes en een tafel gekocht. Ook een geweldige outdoorset in handige draagtas voor slechts 14 dollar. Voor dit magere bedrag kreeg ik 2 badmintonrackets, 2 tennisrackets, een voetbal, volleybal, honkbalknuppel en een volleybalnet. De eerste sportieve activiteiten zijn daarmee al een feit!

Nadat alles compleet was, gingen we op pad voor de eerste roadtrip, op naar Litchfield National Park. Een echte topper volgens de reisgidsen. De eerste dag hebben we het park met een vliegtuig verkent. Vanuit de lucht alle mooie grote watervallen bekeken, heel gaaf! Ook nog een grote bosbrand vanuit de lucht gezien, best interessant om te zien hoe zich dat verspreidt. Bosbranden zijn hier overigens aan de orde van de dag. De dagen daarna hebben we het park bekeken vanaf de grond, al hikend, zwemmend en kamperend. De pools onder de watervallen zijn kraakhelder en er vloeit daar heerlijk koel water. Elke waterval had z'n eigen charme en elke keer opnieuw stond ik te kijken van hoe mooi het was! Vooral de Wangi Falls lijken op iets wat in mijn gedachten perfect overeenkomt met het paradijs. Mooie watervallen met daaromheen een groen regenwoud en overal rotsen. Heel bijzonder en echt de moeite waard.
Na Litchfield hebben we een zogenaamde Jumping Croc tour gedaan. Voor slechts 45 dollar konden we een uur lang op een bootje zitten in een grote modderrivier wasr het stikte van de krokodillen. De schipper deed telkens als er een croc kwam een stuk rauw vlees aan de hengel en de krokodillen sprongen dan een best stuk uit het water. Gigantische beesten zijn het, de grootste die we hebben gezien heette Brutus en was 5,5 meter lang en 90 jaar oud. Wat een monster! Door zijn leeftijd had hij bijna geen tanden meer maar z'n lichaamsbouw liet zien dat hij er geen moeite mee had om prooien met huid en haar op te eten. Daar wil je geen ruzie mee hebben! Ze zijn 7 keer zo snel als een mens ook al lijken ze soms best log. Een hele leuke tour die het gekd dik waard was. Nadien waren we nog bijna zo dom om echt vlak naast de rivier gehaktballen op te eten maar gelukkig kwam het gezonde verstand op tijd boven.

Na dit uitstapje moesten we nog terug naar Darwin voor nog wat dingen voor de auto. Omdat er in Darwin geen campings zitten, hebben we maar voor het eerst wild gekampeerd. Dat bed is er niet voor niks ingebouwd achterin! Bij de auto zaten ook alluminium raamkappen die een normaal mens gebruikt om warmte buiten te houden, maar de gemiddelde backpacker gebruikt dit om zich in de auto te verstoppen als ie illegaal aan het kamperen is. Eerst gekookt bij het strand en daar gedoucht en tanden gepoetst bij het openbare toiletgebouw,en toen naar een verlaten parkeerplaats van de golfbaan gereden om daar te slapen. Bloedheet!! En als klap op de vuurpijl kwam de nachtploeg nog gezellig langs met de bladblazer en gingen ze alle golfkarretjes verzetten om het gras te maaien. Toen we wakker werden om 7 uur stond de halve parkeerplaats al vol. Best een leuke ervaring, en het scheelt weer in de kosten voor een hostel of camping.

Nadat de auto echt helemaal klaar was, hadden we nog maar 2,5 dag om naar Cairns te kachelen. 2750 lange kilometers dwars door Australië. In Cairns sluiten we ons weer aan bij Christians neefjes en zus Anne komt maandag aan. Per dag veel geveurd door een landschap wat nauwelijks veranderd. 200 kilometer voor Cairns werd het ineens heel groen en tropisch, maar de rest was telekens een soort van hetzelfde. 2 nachten gekampeerd in het koude hart van Australië waar het 's nachts heel hard kan waaien en smerig koud is. Vooral Christian was hier niet zo goed tegen bestand. Gelukkig hadden we nog Douwe Egberts oploskoffie, rode wijn en chocoolademelk, wat ons er weer doorheen hielp!

Nu ik dit typ, zijn we bijna in Mareeba vlak bij Cairns, waar we vanavond met Christians neven naar de rodeo gaan. Het is hier weer lekker warm zoals we dat gewend zijn van Australië en de lange broek is weer verwisseld voor een kort exemplaar.

Maandag komt Anne en dan begin ik weer een nieuw avontuur! Christian mag nu weer de simpele arbeider uithangen voor de komende weken en ik hou nog mooi even vakantie, en in september ga ik weer aan het werk.

Gegroet!

Geschreven door Lindasreis